88 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
88 Dywizja Piechoty
88. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1 grudnia 1939

Rozformowanie

27 stycznia 1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Skład

patrz tekst

88 Dywizja Piechoty (niem. 88. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 1 grudnia 1939, w 6. fali mobilizacyjnej na poligonie Grafenwöhr w VII. Okręgu Wojskowym.

W czasie walk na przyczółku baranowsko sandomierskim broniła wspólnie z 291 Dywizją Piechoty odcinka frontu między Łagowem a Włostowem[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w grudniu 1939
    • 245 pułk piechoty
    • 246 pułk piechoty
    • 248 pułk piechoty
    • 188 pułk artylerii
    • 188 batalion pionierów
    • 188 oddział rozpoznawczy
    • 188 oddział przeciwpancerny
    • 188 oddział łączności
    • 188 polowy batalion zapasowy
  • Struktura organizacyjna w grudniu 1942
    • 245 pułk grenadierów
    • 246 pułk grenadierów
    • 248 pułk grenadierów
    • 188 pułk artylerii
    • 188 batalion pionierów
    • 188 batalion narciarzy
    • 188 oddział rozpoznawczy
    • 188 oddział przeciwpancerny
    • 188 oddział łączności
    • 188 polowy batalion zapasowy
  • Struktura organizacyjna w listopadzie 1943
    • 245 pułk grenadierów
    • 248 (I /248 i II /246) pułk grenadierów
    • 323 grupa dywizyjna (591 i 593 grupa pułkowa)
    • 188 pułk artylerii (I , III , IV I II /323 pułk artylerii)
    • 188 batalion pionierów
    • 88 dywizyjny batalion fizylierów
    • 188 oddział przeciwpancerny
    • 188 oddział łączności
    • 188 polowy batalion zapasowy
  • Struktura organizacyjna w maju 1944
    • 110 pułk grenadierów
    • 245 pułk grenadierów
    • 248 (I /248 i II /246 ) pułk grenadierów
    • 188 pułk artylerii
    • 188 batalion pionierów
    • 88 dywizyjny batalion fizylierów
    • 188 oddział przeciwpancerny
    • 188 oddział łączności
    • 188 polowy batalion zapasowy

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Borzobohaty, Jodła. Okręg radomsko-kielecki ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa 1988, s.465,

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;