339 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
339 Dywizja Piechoty
339. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1944

Tradycje
Rodowód

52 Dywizji Piechoty i 299 Dywizji Piechoty

Kontynuacja

183 Dywizji Piechoty

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

339 Dywizja Piechoty (niem. 339. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, gdzie została rozbita.

Sformowana w Meiningen rozkazem z 15 grudnia 1940, w 14. fali mobilizacyjnej w IX Okręgu Wojskowym. Podstawą formowania były oddziały 52 Dywizji Piechoty i 299 Dywizji Piechoty. Do jesieni 1941 roku stacjonowała na terytorium okupowanej Francji. Następnie przerzucona została na terytorium ZSRR gdzie uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej m.in. pod: Witebskiem, Rżewem i Moskwą[1]. W bitwie pod Kijowem poniosła ciężkie straty. Po kolejnych stratach w czasie walk w kotle pod Brodami została rozwiązana w lipcu 1944, a jej resztkami wzmocniono 183 Dywizji Piechoty[2].

339 Dywizję obciążają prześladowania Żydów jakich dopuszczała się na terytorium Związku Radzieckiego. Żołnierze otrzymali m.in. rozkazy aby zabijać wszystkich Żydów w strefie działań oddziałów 339 Dywizji Piechoty. Służący w 339 DP mjr Alfred Commichau, wydał rozkaz nakazujący rozstrzelanie Żydów w Kruczej[3]. Wymordowanie około 150 Żydów miało miejsce 10 października 1941[4].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

Stopień Imię i nazwisko Czasokres
gen. por. Georg Hewelke 15 XII 1940 – I 1942
gen. por. Kurt Pflugradt I 1942 – 8 XII 1942
gen. mjr Martin Ronicke 8 XII 1942 – 1 X 1943
gen. mjr Wolfgang Lang 1 X 1943 – 15 XI 1943

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Grudzień 1940 Lipiec 1943
691 pułk piechoty 391 pułk grenadierów
692 pułk piechoty 392 pułk grenadierów
693 pułk piechoty 393 pułk grenadierów
339 oddział artylerii 339 pułk artylerii
339 batalion pionierów
339 oddział przeciwpancerny
339 oddział łączności
339 batalion zapasowy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Waitman Wade Beorn: Polowanie na Żydów. Zbrodnie Wehrmachtu. Warszawa: 2017. ISBN 978-83-7773-537-4.
  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;