40 Pułk Piechoty (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945 |
Rozformowanie |
1949 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
40 Pułk Piechoty (40 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w Łodzi na podstawie rozkazu nr 58 Naczelnego Dowództwa WP z 15 marca 1945, w oparciu o etat wojenny sowieckiego pułku strzeleckiego.
Wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty. W 1949 przeformowany został w 40 Zmotoryzowany pułk piechoty i podporządkowany dowódcy 10 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w Bolesławcu.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).
sprzęt:
162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm
Okres powojenny
[edytuj | edytuj kod]40 pułk piechoty 11 Dywizji Piechoty w ramach ochrony granicy, po zluzowaniu batalionu 34 pp, przejął po nim odcinek granicy i obsadził go następująco[4]:
- I batalion – plutonami w trzech strażnicach, linia rozgraniczenia (wył) Strzegów[4];
- II batalion – odcinek od Strzegowa-Mielna do Bisdorf obsadził plutonami cztery strażnice[4].
W 1945 pluton saperów pułku uczestniczył w rozminowaniu terenów od ujścia Nysy Łużyckiej do miejscowości Mużaków[5].
Żołnierze pułku
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy pułku
Oficerowie
Przekształcenia
[edytuj | edytuj kod]- 40 pułk piechoty → 40 Zmotoryzowany pułk piechoty → 40 pułk zmechanizowany[a] → 25 pułk zmechanizowany → 23 Śląska Brygada Obrony Terytorialnej → 19 batalion Obrony Terytorialnej → oddział specjalny Żandarmerii Wojskowej → Jednostka Wojskowa AGAT
- 25 pułk piechoty (LWP)↘ rozformowany w 1949
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 40 pułk zmechanizowany przejął numer i bojowe tradycje 25 pułku piechoty
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP Nr 053/Org. z 30.03.1946
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ a b c Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 95
- ↑ Zeszyty Lubuskie nr. 22 s. 30
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 251.
- ↑ Zygmunt Traczyk, Stanisław Komar: Dowódcy 5 Saskiej Dywizji Piechoty (1945–1957) noty biograficzne. s. 22.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Wydawnictwo Lubuskiego Towarzystwa Kultury 1987 r. – Zeszyty Lubuskie nr. 22 /Gubin,zarys historii miasta
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 95. ISBN 978-83-88059-54-4.