Alain Juppé

Alain Juppé
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1945 ; Mont-de-Marsan
	Premier Francji
Okres	od 17 maja 1995; do 2 czerwca 1997
Przynależność polityczna	RPR
Poprzednik	Édouard Balladur
Następca	Lionel Jospin
	Minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 30 marca 1993; do 11 maja 1995
Przynależność polityczna	RPR
Poprzednik	Roland Dumas
Następca	Hervé de Charette
	Minister obrony Francji
Okres	od 14 listopada 2010; do 27 lutego 2011
Przynależność polityczna	UMP
Poprzednik	Hervé Morin
Następca	Gérard Longuet
	Minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 27 lutego 2011; do 10 maja 2012
Przynależność polityczna	UMP
Poprzednik	Michèle Alliot-Marie
Następca	Laurent Fabius
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Alain Juppé (wym. [a l ɛ̃ ʒ y p e]; ur. 15 sierpnia 1945 w Mont-de-Marsan) – francuski polityk, premier dwóch gabinetów, mer Bordeaux, parlamentarzysta krajowy i europejski, minister w różnych resortach, w latach 2002–2004 przewodniczący Unii na rzecz Ruchu Ludowego, sędzia Rady Konstytucyjnej.

Życiorys

Absolwent École normale supérieure i École nationale d’administration z 1972. Po ukończeniu studiów pracował we francuskiej generalnej inspekcji finansowej.

Zaangażował się w działalność gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki. Należał do bliskich współpracowników Jacques’a Chiraca, w latach 1983–1995 pełnił funkcję zastępcy mera Paryża. W 1984 i 1989 uzyskiwał mandat posła do Parlamentu Europejskiego, który złożył na początku III kadencji PE^[1]. Dwa lata później po raz pierwszy został wybrany do Zgromadzenia Narodowego, później skutecznie ubiegał się o reelekcję w 1988, 1993, 1997 i 2002.

W 1986 w gabinecie Jacques’a Chiraca został ministrem delegowanym do spraw budżetu, a także rzecznikiem rządu. Obie te funkcje pełnił do 1988. W 1993 objął urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Édouarda Balladura.

W 1994 powołano go na przewodniczącego Zgromadzenia na rzecz Republiki. W maju 1995, po wygranych przez Jacques’a Chiraca wyborach prezydenckich, zastąpił Édouarda Balladura na urzędzie premiera. W tym samym roku został także merem Bordeaux. Kierował dwoma kolejnymi gabinetami (tworzonymi przez RPR i UDF) do czerwca 1997, ze stanowiska premiera ustąpił po przegranych przez prawicę wyborach parlamentarnych. Zrezygnował wówczas też z kierowania RPR. W 2002 został przewodniczącym nowo powołanej Unii na rzecz Ruchu Ludowego.

Na początku 2004 za nadużycia w publicznych funduszach z okresu kierowania gaullistami został w pierwszej instancji skazany na karę 18 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Orzeczono także pozbawienie prawa do piastowania urzędów publicznych przez 10 lat. Były premier złożył apelację od tego wyroku^[2], zrezygnował jednak z przewodniczenia UMP, urzędu burmistrza i mandatu poselskiego. Pod koniec 2004 sąd odwoławczy zmniejszył karę pozbawienia wolności do 14 miesięcy, a także obniżył okres utraty biernego prawa wyborczego do roku^[3].

Przez rok pracował jako wykładowca w École nationale d’administration publique w Montrealu. W 2006 powrócił do krajowej polityki, kiedy to wygrał wybory na urząd burmistrza Bordeaux. 18 maja 2007 został ministrem stanu ds. środowiska, zrównoważonego rozwoju, energii i transportu w pierwszym gabinecie François Fillona. W czerwcu tego samego roku w drugiej turze wyborów do Zgromadzenia Narodowego minimalnie przegrał z kandydatem Partii Socjalistycznej. W związku z powyższym 18 czerwca podał się do dymisji^[4], zgodnie z ustaloną wcześniej przez premiera zasadą, wedle której ci z ministrów, którzy będą kandydowali do parlamentu i nie zostaną wybrani, złożą rezygnację.

W 2008 skutecznie ubiegał się o urząd mera Bordeaux na kolejną kadencję, wygrywając w pierwszej turze z wynikiem ponad 56% głosów^[5]. Reelekcję uzyskał również w 2014.

14 listopada 2010 powrócił w skład rządu, obejmując stanowisko ministra stanu, ministra obrony i spraw kombatantów w trzecim gabinecie François Fillona^[6], 27 lutego 2011 został w tym samym gabinecie ministrem spraw zagranicznych i europejskich, urząd ten sprawował do 15 maja 2012.

W 2016 Alain Juppé wziął udział w prawyborach przed wyborami prezydenckimi w 2017, które zorganizowała centroprawica skupiona wokół partii Republikanie (będącej następczynią UMP). W pierwszej turze zajął drugie miejsce z wynikiem 29% głosów^[7]. W drugiej turze z wynikiem 33% głosów przegrał ze swoim kontrkandydatem François Fillonem^[8].

W styczniu 2019, negując linię przyjętą przez przewodniczącego Republikanów Laurenta Wauquieza, ogłosił ostatecznie swoje wystąpienie z tej partii^[9]. W marcu 2019 zakończył pełnienie funkcji mera, w tym samym miesiącu zasiadł w Radzie Konstytucyjnej na dziewięcioletnią kadencję^[10].

Odznaczenia

Odznaczony z urzędu Legią Honorową II klasy oraz Orderem Narodowym Zasługi I klasy, a także m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[11].

Skład rządów Alaina Juppé

Pierwszy gabinet (od maja do listopada 1995)

Alain Juppé – premier^[12]
Hervé de Charette – minister spraw zagranicznych
Charles Millon – minister obrony
Jean-Louis Debré – minister spraw wewnętrznych
Alain Madelin – minister gospodarki i finansów (do 25 sierpnia 1995)
Jacques Toubon – minister sprawiedliwości
Yves Galland – minister przemysłu
François Bayrou – minister edukacji narodowej, szkoleń zawodowych, szkolnictwa wyższego i nauki
Jacques Barrot – minister pracy i dialogu społecznego
Pierre Pasquini – minister ds. weteranów i ofiar wojen
Philippe Douste-Blazy – minister kultury
Philippe Vasseur – minister rolnictwa, rybołówstwa i gospodarki żywnościowej
Corinne Lepage – minister środowiska
Jean-Jacques de Peretti – minister terytoriów zamorskich
Bernard Pons – minister transportu, planowania regionalnego i zaopatrzenia
Roger Romani – minister ds. kontaktów z parlamentem
Élisabeth Hubert – minister zdrowia publicznego i ubezpieczeń zdrowotnych
Pierre-André Périssol – minister mieszkalnictwa
Françoise de Panafieu – minister turystyki
François Fillon – minister technologii informatycznych i poczty
Jean Puech – minister służb publicznych
Jean-Pierre Raffarin – minister ds. średniej i małej przedsiębiorczości, handlu i przemysłu morskiego
Claude Goasguen – minister ds. reform, decentralizacji i obywatelstwa
Colette Codaccioni – minister ds. solidarności pokoleń
Eric Raoult – minister ds. integracji i przeciwdziałania wykluczeniom
Jean Arthuis – minister planowania (od 25 sierpnia 1995 także minister gospodarki i finansów)
ministrowie delegowani (ministres délégués): Jacques Godfrain, Michel Barnier

Drugi gabinet (od listopada 1995 do czerwca 1997)

Alain Juppé – premier^[12]
Hervé de Charette – minister spraw zagranicznych
Charles Millon – minister obrony
Jean-Louis Debré – minister spraw wewnętrznych
Jean Arthuis – minister gospodarki i finansów
Jacques Toubon – minister sprawiedliwości
Franck Borotra – minister przemysłu, poczty i telekomunikacji
François Bayrou – minister edukacji narodowej, szkoleń zawodowych, szkolnictwa wyższego i nauki
Jacques Barrot – minister pracy i stosunków społecznych
Philippe Douste-Blazy – minister kultury
Philippe Vasseur – minister rolnictwa, rybołówstwa i gospodarki żywnościowej
Guy Drut – minister młodzieży i sportu
Corinne Lepage – minister środowiska
Bernard Pons – minister transportu, mieszkalnictwa, turystyki i zaopatrzenia
Roger Romani – minister ds. kontaktów z parlamentem
Dominique Perben – minister służb publicznych, reform i decentralizacji
Jean-Claude Gaudin – minister ds. polityki miejskiej i regionalnego planowania
Jean-Pierre Raffarin – minister ds. średniej i małej przedsiębiorczości, handlu i przemysłu morskiego
ministrowie delegowani (ministres délégués): Pierre Pasquini, Jean-Jacques de Peretti, Guy Drut, Pierre-André Périssol, Jacques Godfrain, Michel Barnier, Anne-Marie Couderc, Alain Lamassoure, Yves Galland, François Fillon, Éric Raoult

Przypisy

↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-04-13].
↑ Francja: Były premier Alain Juppe skazany!. psz.pl, 30 stycznia 2004. [dostęp 2016-04-13].
↑ Powrót byłego premiera, „Gazeta Wyborcza” nr 282 z 2 grudnia 2004, s. 10.
↑ Battu, Alain Juppé démissionne du gouvernement. lefigaro.fr, 17 czerwca 2007. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).
↑ Un triomphe pour Alain Juppé. 20minutes.fr, 20 marca 2008. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).
↑ Communiqué de la Présidence de la République. elysee.fr, 14 listopada 2010. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).
↑ Les résultats: Résultats provisoires de la Primaire ouverte de la droite et du centre. primaire2016.org. [dostęp 2016-11-29]. (fr.).
↑ Les résultats: Résultats provisoires de la Primaire ouverte de la droite et du centre. primaire2016.org. [dostęp 2016-11-29]. (fr.).
↑ Pour Juppé, Les Républicains, c’est fini!. leparisien.fr, 3 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-05]. (fr.).
↑ Alain Juppé, Jacques Mézard et François Pillet prêtent serment à l’Élysée pour le Conseil constitutionnel. europe1.fr, 11 marca 2019. [dostęp 2011-03-21]. (fr.).
↑ M.P. z 2000 r. nr 23, poz. 477.
↑ ^a ^b Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).

Bibliografia

Alain Juppé na stronie Zgromadzenia Narodowego XII kadencji. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).

[1] Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-04-13].

[2] Francja: Były premier Alain Juppe skazany!. psz.pl, 30 stycznia 2004. [dostęp 2016-04-13].

[3] Powrót byłego premiera, „Gazeta Wyborcza” nr 282 z 2 grudnia 2004, s. 10.

[4] Battu, Alain Juppé démissionne du gouvernement. lefigaro.fr, 17 czerwca 2007. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).

[5] Un triomphe pour Alain Juppé. 20minutes.fr, 20 marca 2008. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).

[6] Communiqué de la Présidence de la République. elysee.fr, 14 listopada 2010. [dostęp 2016-04-13]. (fr.).

[7] Les résultats: Résultats provisoires de la Primaire ouverte de la droite et du centre. primaire2016.org. [dostęp 2016-11-29]. (fr.).

[8] Les résultats: Résultats provisoires de la Primaire ouverte de la droite et du centre. primaire2016.org. [dostęp 2016-11-29]. (fr.).

[9] Pour Juppé, Les Républicains, c’est fini!. leparisien.fr, 3 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-05]. (fr.).

[10] Alain Juppé, Jacques Mézard et François Pillet prêtent serment à l’Élysée pour le Conseil constitutionnel. europe1.fr, 11 marca 2019. [dostęp 2011-03-21]. (fr.).

[11] M.P. z 2000 r. nr 23, poz. 477.

[rząd-12] Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Burbonowie	Périgord (1815) Plessis (1815–1818) Dessolles (1818–1819) Decazes (1819–1820) Plessis (1820–1821) Villèle (1821–1828) Martignac (1828–1829) Polignac (1829–1830) Mortemart (1830)
Monarchia lipcowa	Broglie (1830) Laffitte (1830–1831) Perier (1831–1832) Soult (1832–1834) Gérard (1834) Bassano (1834) Mortier (1834–1835) Broglie (1835–1836) Thiers (1836) Molé (1836–1839) Soult (1839–1840) Thiers (1840) Soult (1840–1847) Guizot (1847 23 lutego 1848) Molé (1848)
II Republika	Dupont de l’Eure (1848) Arago (1848) Cavaignac (1848) Barrot (1848–1849) d’Hautpoul (1849–1851) Faucher (1851)
II Cesarstwo /Rząd Tymczasowy	Ollivier (1870) Cousin-Montauban (1870) Trochu (1870–1871)
III Republika	Dufaure (1871–1873) Broglie (1873–1874) Cissey (1874–1875) Buffet (1875–1876) Dufaure (1876) Simon (1876–1877) Broglie (1877) Rochebouet (1877) Dufaure (1877–1879) Waddington (1879–1879) Freycinet (1879–1880) Ferry (1880–1881) Gambetta (1881–1882) Freycinet (1882) Duclerc (1882–1883) Fallieres (1883) Ferry (1883–1885) Brisson (1885) Freycinet (1886) Goblet (1886–1887) Rouvier (1887) Tirard (1887–1888) Floquet (1888–1889) Tirard (1889–1890) Freycinet (1890–1892) Loubet (1892) Ribot (1892–1893) Dupuy (1893) Casimir-Perier (1893–1894) Dupuy (1894–1895) Ribot (1895) Bourgeois (1895–1896) Méline (1896–1898) Brisson (1898) Dupuy (1898–1899) Waldeck-Rousseau (1899–1902) Combes (1902–1905) Rouvier (1905–1906) Sarrien (1906) Clemenceau (1906–1909) Briand (1909–1911) Monis (1911) Caillaux (1911–1912) Poincaré (1912–1913) Briand (1913) Barthou (1913) Doumergue (1913–1914) Ribot (1914) Viviani (1914–1915) Briand (1915–1917) Ribot (1917) Painlevé (1917) Clemenceau (1917–1920) Millerand (1920) Leygues (1920–1921) Briand (1921–1922) Poincaré (1922–1924) François-Marsal (1924) Herriot (1924–1925) Painlevé (1925) Briand (1925–1926) Herriot (1926) Poincaré (1926–1929) Briand (1929) Tardieu (1929–1930) Chautemps (1930) Tardieu (1930) Steeg (1930–1931) Laval (1931–1932) Tardieu (1932) Herriot (1932) Paul-Boncour (1932–1933) Daladier ( 1933) Sarraut (1933) Chautemps (1933–1934) Daladier (1934) Doumergue (1934) Flandin (1934–1935) Bouisson (1935) Laval (1935–1936) Sarraut (1936) Blum (1936–1937) Chautemps (1937–1938) Blum (1938) Daladier (1938–1940) Reynaud (1940) Pétain (1940)
Francja Vichy/ Rząd Tymczasowy	Pétain (1940) Laval (1940–1941) Flandin (1940–1941) Darlan (1941–1942) Laval (1942–1944) Gaulle (1944–1946) Gouin (1946) Bidault (1946) Blum (1946–1947)
IV Republika	Ramadier (1947) Schuman (1947–1948) Marie (1948) Schuman (1948) Queuille (1948–1949) Bidault (1949–1950) Queuille (1950) Pleven (1950–1951) Queuille (1951) Pleven (1951–1952) Faure (1952) Pinay (1952–1953) Mayer (1953) Laniel (1953–1954) France (1954–1955) Faure (1955–1956) Mollet (1956–1957) Bourgès-Maunoury (1957) Gaillard (1957–1958) Pflimlin (1958) Gaulle (1958–1959)
V Republika	Debré (1959–1962) Pompidou (1962–1968) Couve de Murville (1968–1969) Chaban-Delmas (1969–1972) Messmer (1972–1974) Chirac (1974–1976) Barre (1976–1981) Mauroy (1981–1984) Fabius (1984–1986) Chirac (1986–1988) Rocard (1988–1991) Cresson (1991–1992) Bérégovoy (1992–1993) Balladur (1993–1995) Juppé (1995–1997) Jospin (1997–2002) Raffarin (2002–2005) Villepin (2005–2007) Fillon (2007–2012) Ayrault (2012–2014) Valls (2014–2016) Cazeneuve (2016–2017) Philippe (2017–2020) Castex (2020–2022) Borne (2022–2024) Attal (2024) Barnier (od 2024)

W dniu powstania	François Fillon Michèle Alliot-Marie Roselyne Bachelot François Baroin Xavier Bertrand Luc Chatel Brice Hortefeux Chantal Jouanno Alain Juppé Nathalie Kosciusko-Morizet Christine Lagarde Maurice Leroy Bruno Le Maire Michel Mercier Frédéric Mitterrand Valérie Pécresse
Późniejsi członkowie rządu	David Douillet Claude Guéant Gérard Longuet François Sauvadet Laurent Wauquiez

XVIII wiek	Armand Marc de Montmorin Saint-Hérem (1789–1791) Claude Antoine Valdec de Lessart (1791–1792) Charles François Dumouriez (1792) Pierre Paul de Méredieu de Naillac (1792) Scipion Victor de Chambonas (1792) François Joseph de Gratet, wicehrabia Dubouchage (1792) Claude Bigot de Sainte-Croix (1792) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1792–1793) François Louis Michel Chemin Deforgues (1793–1794) Jean Marie Claude Alexandre Goujon (1794) Martial Joseph Armand Herman (1794) Charles Delacroix (1794) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1795–1797) Karl Reinhard (1797–1799) Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1799–1799) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1799–1807)
XIX wiek	Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1807–1811) Hugues Bernard Maret (1811–1813) Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1813–1814) Antoine René Charles Mathurin, hrabia de Laforest (1814) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1814–1815) Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1815) Louis, baron Bignon (1815) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1815) Armand Emmanuel du Plessis, książę de Richelieu (1815) Jean-Joseph-Paul-Augustin, markiz Dessolles (1815–1818) Étienne Denis, baron Pasquier (1818–1819) Mathieu de Montmorency (1819–1821) François-René de Chateaubriand (1821–1822) Ange Hyacinthe Maxence, baron de Damas (1822–1824) Auguste de La Ferronays (1824–1828) Anne Pierre Adrien, książę de Montmorency-Laval (1828–1829) Joseph-Marie de Portalis (1829) Jules Auguste Armand Marie, książę de Polignac (1829) Victor Louis Victurnien (1829–1830) Louis, baron Bignon (1830) Jean-Baptiste Jourdan (1830) Louis, hrabia Molé (1830) Nicolas Joseph Maison (1830) Horace François Bastien, hrabia Sébastiani (1830–1832) Victor, duc de Broglie (1832–1834) Henri Gauthier, comte de Rigny (1834) Charles Joseph, comte Bresson (1834) Henri Gauthier, comte de Rigny (1834–1835) Victor, duc de Broglie (1835–1836) Adolphe Thiers (1836) Louis, comte Molé (1836–1839) Napoléon Auguste Lannes, duc de Montebello (1839) Nicolas Jean de Dieu Soult, duc de Dalmatie (1839–1840) Adolphe Thiers (1840) François Guizot (1840–1848) Alphonse de Lamartine (1848) Jules Bastide (1848) Marie Alphonse Bedeau (1848) Jules Bastide (1848) Édouard Drouyn de Lhuys (1848–1849) Alexis de Tocqueville (1849) Alphonse de Rayneval (1849) Jean-Ernest Ducos, vicomte de La Hitte (1849–1851) Édouard Drouyn de Lhuys (1851) Anatole, baron Brénier de Renaudière (1851) Jules Baroche (1851) Louis Félix Étienne, marquis de Turgot (1851–1852) Édouard Drouyn de Lhuys (1852–1855) Aleksander Colonna-Walewski (1855–1860) Jules Baroche (1860) Édouard Thouvenel (1860–1862) Édouard Drouyn de Lhuys (1862–1866) Charles, marquis de La Valette (1866) Lionel, marquis de Moustier (1866–1868) Charles, marquis de La Valette (1868–1869) Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1869–1870) Napoléon, comte Daru (1870) Émile Ollivier (1870) Agenor, duc de Gramont (1870) Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1870) Charles, comte de Rémusat (1871–1873) Albert, duc de Broglie (1873) Louis Decazes, duc de Glucksberg (1873–1877) Gaston-Robert, marquis de Banneville (1877) William Henry Waddington (1877–1879) Charles de Freycinet (1879–1880) Jules Barthélemy-Saint-Hilaire (1880–1881) Léon Gambetta (1881–1882) Charles de Freycinet (1882) Charles Duclerc (1882–1883) Armand Fallières (1883) Paul-Armand Challemel-Lacour (1883) Jules Ferry (1883–1885) Charles de Freycinet (1885–1886) Émile Flourens (1886–1888) René Goblet (1888–1889) Eugène Spuller (1889–1890) Alexandre Ribot (1890–1893) Jules Develle (1893) Jean Casimir-Perier (1893–1894) Gabriel Hanotaux (1894–1895) Marcellin Berthelot (1895–1896) Léon Bourgeois (1896) Gabriel Hanotaux (1896–1898) Théophile Delcassé (1898–1905)
XX wiek	Maurice Rouvier (1905–1906) Léon Bourgeois (1906) Stéphen Pichon (1906–1911) Jean Cruppi (1911) Justin de Selves (1911–1912) Raymond Poincaré (1912–1913) Charles Jonnart (1913) Stéphen Pichon (1913) Gaston Doumergue (1913–1914) Léon Bourgeois (1914) René Viviani (1914) Gaston Doumergue (1914) Théophile Delcassé (1914–1915) René Viviani (1915) Aristide Briand (1915–1917) Alexandre Ribot (1917) Louis Barthou (1917) Stéphen Pichon (1917–1920) Alexandre Millerand (1920) Georges Leygues (1920–1921) Aristide Briand (1921–1922) Raymond Poincaré (1922–1924) Edmond Lefebvre du Prey (1924) Édouard Herriot (1924–1925) Aristide Briand (1925–1926) Édouard Herriot (1926) Aristide Briand (1926–1932) Pierre Laval (1932) André Tardieu (1932) Édouard Herriot (1932) Joseph Paul-Boncour (1932–1934) Édouard Daladier (1934) Louis Barthou (1934) Pierre Laval (1934–1936) Pierre-Étienne Flandin (1936) Yvon Delbos (1936–1938) Joseph Paul-Boncour (1938) Georges Bonnet (1938–1939) Édouard Daladier (1939–1940) Paul Reynaud (1940) Édouard Daladier (1940) Paul Reynaud (1940) Paul Baudouin (1940) Pierre Laval (1940) Pierre-Étienne Flandin (1940) François Darlan (1941–1942) Pierre Laval (1942–1944) Maurice Dejean (1941–1942) René Pleven (1942–1943) René Massigli (1943–1944) Georges Bidault (1944–1946) Léon Blum (1946–1947) Georges Bidault (1947–1948) Robert Schuman (1948–1953) Georges Bidault (1953–1954) Pierre Mendès France (1954–1955) Edgar Faure (1955) Antoine Pinay (1955–1956) Christian Pineau (1956–1958) René Pleven (1958) Maurice Couve de Murville (1958–1968) Michel Debré (1968–1969) Maurice Schumann (1969–1973) André Bettencourt (1973) Michel Jobert (1973–1974) Jean Sauvagnargues (1974–1976) Louis de Guiringaud (1976–1978) Jean François-Poncet (1978–1981) Claude Cheysson (1981–1984) Roland Dumas (1984–1986) Jean-Bernard Raimond (1986–1988) Roland Dumas (1988–1993) Alain Juppé (1993–1995) Hervé de Charette (1995–1997) Hubert Védrine (1997–2002)
XXI wiek	Dominique de Villepin (2002–2004) Michel Barnier (2004–2005) Philippe Douste-Blazy (2005–2007) Bernard Kouchner (2007–2010) Alain Juppé (2010–2012) Laurent Fabius (2012–2016) Jean-Marc Ayrault (2016–2017) Jean-Yves Le Drian (2017–2022) Catherine Colonna (2022–2024) Stéphane Séjourné (2024) Jean-Noël Barrot (od 2024)

Ministrowie wojny (1791-1940)	Louis Marie de Narbonne-Lara (1791-1792) Pierre Marie de Grave (1792) Joseph Marie Servan de Gerbey (1792) Charles François Dumouriez (1792) Pierre August Lajard (1792) Charles Xavier Abancourt (1792) Joseph Marie Servan de Gerbey (1792) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1792) Jean-Nicolas Pache (1792-1793) Pierre Riel de Beurnonville (1793) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1793) Jean Baptiste Noël Bouchotte (1793-1794) Jean-Baptiste Annibal Aubert du Bayet (1795-1796) Claude Louis Petiet (1796-1797) Lazare Hoche (1797) Barthélemy Louis Joseph Scherer (1797-1799) Louis Marie de Milet de Mureau (1799) Karol XIV Jan (1799) Edmond Dubois-Crancé (1799) Louis-Alexandre Berthier (1799-1800) Lazare Nicolas Marguerite Carnot (1800) Louis-Alexandre Berthier (1800-1807) Henri Jacques Guillaume Clarke (1807-1814) Pierre-Antoine Dupont de l’Étang (1814) Nicolas Jean de Dieu Soult (1814-1815) Henri Jacques Guillaume Clarke (1815) Louis Nicolas Davout (1815) Laurent de Gouvion Saint-Cyr (1815) Henri Jacques Guillaume Clarke (1815-1817) Laurent de Gouvion Saint-Cyr (1817-1819) Marie Victor Nicolas de Fay de La Tour Maubourg (1819-1821) Claude-Victor Perrin (1821-1823) Alexandre Digeon (1823) Claude-Victor Perrin (1823) Ange Hyacinthe Maxence de Damas (1823-1824) Aimé Marie Gaspard de Clermont-Tonnerre (1824-1828) Louis Victor de Caux de Blacquetot (1828-1829) Louis Auguste Victor de Ghaisne de Bourmont (1829-1830) Étienne Maurice Gérard (1830) Nicolas Jean de Dieu Soult (1830-1834) Étienne Maurice Gérard (1834) Simon Bernard (1834) Édouard Mortier (1834-1835) Henri de Rigny (1835) Nicolas Joseph Maison (1835-1836) Simon Bernard (1836-1839) Amédée Louis Despans-Cubières (1839) Antoine Virgile Schneider (1839-1840) Amédée Louis Despans-Cubières (1840) Nicolas Jean de Dieu Soult (1840-1845) Alexandre Pierre Chevalier Moline de Saint-Yon (1845-1847) Camille Alphonse Trézel (1847-1848) Marie Alphonse Bedeau (1848) Jacques Gervais Subervie (1848) Louis-Eugène Cavaignac (1848) François Arago (1848) Jean-Baptiste Adolphe Charras (1848) Louis-Eugène Cavaignac (1848) Louis Juchault de Lamoricière (1848) Joseph Marcelin Rulhières (1848-1849) Alphonse Henri d’Hautpoul (1849-1850) Jean-Paul Adam Schramm (1850-1851) Auguste Regnaud de Saint-Jean d’Angely (1851) Jacques Louis Randon (1851) Armand-Jacques-Achille Leroy de Saint-Arnaud (1851-1854) Jean-Baptiste Philibert Vaillant (1854-1859) Jacques Louis Randon (1859-1867) Adolphe Niel (1867-1869) Charles Rigault de Genouilly (1869) Edmond Le Bœuf (1869-1870) Pierre Charles Dejean (1870) Charles Cousin-Montauban (1870) Adolphe Le Flô (1870-1871) Ernest Courtot de Cissey (1871-1873) François Claude du Barail (1873-1874) Ernest Courtot de Cissey (1874-1876) Jean Auguste Berthaud (1876-1877) Gaëtan de Rochebouët (1877) Jean-Louis Borel (1877-1878) Henri François Xavier Gresley (1878-1879) Jean Joseph Farre (1879-1881) Jean-Baptiste Campenon (1881-1882) Jean-Baptiste Billot (1882-1883) Jean Thibaudin (1883) Jean-Baptiste Campenon (1883-1885) Jules Louis Lewal (1885) Jean-Baptiste Campenon (1885-1886) Georges Boulanger (1886-1887) Théophile Adrien Ferron (1887) François Auguste Logerot (1887-1888) Charles de Saulces de Freycinet (1888-1893) Julien Léon Loizillon (1893) Auguste Mercier (1893-1895) Émile Auguste Zurlinden (1895) Godefroy Cavaignac (1895-1896) Jean-Baptiste Billot (1896-1898) Godefroy Cavaignac (1898) Émile Auguste Zurlinden (1898) Charles Sulpice Jules Chanoine (1898) Édouard Locroy (1898) Charles de Saulces de Freycinet (1898-1899) Camille Krantz (1899) Gaston de Galliffet (1899-1900) Louis Joseph André (1900-1904) Maurice Berteaux (1904-1905) Eugène Étienne (1905-1906) Georges Picquart (1906-1909) Jean Jules Brun (1909-1911) Aristide Briand (1911) Maurice Berteaux (1911) François Louis Auguste Goiran (1911) Adolphe Messimy (1911-1912) Alexandre Millerand (1912-1913) Albert Lebrun (1913) Eugène Étienne (1913) Joseph Noulens (1913-1914) Théophile Delcassé (1914) Adolphe Messimy (1914) Alexandre Millerand (1914-1915) Joseph Simon Gallieni (1915-1916) Pierre Auguste Roques (1916) Louis Hubert Gonzalve Lyautey (1916-1917) Lucien Lacaze (1917) Paul Painlevé (1917) Georges Clemenceau (1917-1920) André Lefèvre (1920) Flaminius Raiberti (1920-1921) Louis Barthou (1921-1922) André Maginot (1922-1924) Charles Nollet (1924-1925) Paul Painlevé (1925) Édouard Daladier (1925) Paul Painlevé (1925-1926) Adolphe Guillaumat (1926) Paul Painlevé (1926-1929) André Maginot (1929-1930) René Besnard (1930) André Maginot (1930) Louis Barthou (1930-1931) André Maginot (1931-1932) André Tardieu (1932) François Piétri (1932) Joseph Paul-Boncour (1932) Édouard Daladier (1932-1934) Jean Fabry (1934) Joseph Paul-Boncour (1934) Philippe Pétain (1934) Louis Maurin (1934-1935) Jean Fabry (1935-1936) Louis Maurin (1936) Édouard Daladier (1936-1940) Paul Reynaud (1940) Maxime Weygand (min. obrony, 1940) i Louis Colson (min. wojny, 1940)
Ministrowie wojny Francji Vichy (1940-1944)	Maxime Weygand (min. obrony, 1940) Charles Huntziger (1940-1941) François Darlan (1941-1942) Eugène Bridoux (1942-1944)
Komisarze wojenni Wolnej Francji (1941-1944)	Paul Legentilhomme (1941-1943) André Le Troquet (1943-1944) André Diethelm (1944)
Minister obrony (od 1944)	André Diethelm (min. wojny, 1944-1945) Edmond Michelet (1945-1946) Félix Gouin (1946) André Le Troquer (1946-1947) François Billoux (1947) Yvon Delbos (1947) Pierre-Henri Teitgen (1947-1948) René Maier (1948) Paul Ramadier (1948-1949) René Pleven (1949-1950) Jules Moch (1950-1951) Georges Bidault (1951-1952) René Pleven (1952-1954) Marie-Pierre Kœnig (1954) Emmanuel Temple (1954-1955) Jacques Chevallier (1955) Marie-Pierre Kœnig (1955) Pierre Billotte (1955-1956) Maurice Bourgès-Maunoury (1956-1957) André Morice (1957) Jacques Chaban-Delmas (1957-1958) Pierre de Chevigné (1958) Charles de Gaulle (1958-1959) Pierre Guillaumat (1958-1960) Pierre Messmer (1960-1969) Michel Debré (1969-1973) Robert Galley (1973-1974) Jacques Soufflet (1974-1975) Yvon Bourges (1975-1980) Joël Le Theule (1980) Robert Galley (1980-1981) Charles Hernu (1981-1985) Paul Quilès (1985-1986) André Giraud (1986-1988) Jean-Pierre Chevènement (1988-1991) Pierre Joxe (1991-1993) François Léotard (1993-1995) Charles Millon (1995-1997) Alain Richard (1997-2002) Michèle Alliot-Marie (2002-2007) Hervé Morin (2007-2010) Alain Juppé (2010-2011) Gérard Longuet (2011-2012) Jean-Yves Le Drian (2012-2017) Sylvie Goulard (2017) Florence Parly (2017-2022) Sébastien Lecornu (od 2022)