Przejdź do zawartości

Kazimierz Krasiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 09:37, 26 kwi 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kazimierz Krasiński
Ilustracja
Portret pędzla Konstantego Aleksandrowicza z 1786
Herb
Ślepowron
Rodzina

Krasińscy herbu Ślepowron

Data urodzenia

1725

Data śmierci

25 września 1802

Ojciec

Antoni Krasiński

Matka

Barbara Zielińska

Żona

1. ż.: Eustachia Potocka
2. ż.: Elżbieta Potocka
3. ż.: Anna Ossolińska

Dzieci

Elżbieta Jaraczewska
Józef Wawrzyniec Krasiński

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Kazimierz Krasiński herbu Ślepowron (ur. 1725, zm. 25 września 1802) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1783 roku[1], działacz polityczny, hrabia pruski od 1798, szambelan króla Stanisława Leszczyńskiego od 1747, starosta grodowy krasnostawski w latach 1758-1782[2], starosta niegrodowy nowomiejski w 1752 roku[3], starosta przasnyski w 1773 roku[4], oboźny koronny (dworski) w 1763 roku[5].

Był dworzaninem króla Ludwika XV, został kadetem Szkoły Stanisława Leszczyńskiego w Lunéville.

Poseł powiatu wiślickiego województwa sandomierskiego na sejm 1756 roku[6]. Poseł na sejm 1758 roku z ziemi ciechanowskiej[7]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z ziemi chełmskiej[8] i ziemi różańskiej[9] .

Na Sejmie Rozbiorowym w 1775 roku powołany do Komisji Emfiteutycznej Koronnej[10]. Był marszałkiem Sejmu od 30 września do 9 listopada 1782 w Warszawie. Poseł z ziemi drohickiej na sejm 1784 roku[11]. Podczas obrad Sejmu Czteroletniego był członkiem Komisji Wojskowej Obojga Narodów w 1788 roku, komisarz tej komisji w 1792 roku[12]. Poparł Konstytucję 3 maja. Wziął udział w insurekcji kościuszkowskiej w 1794. Mianowany przez Radę Zastępczą Tymczasową sędzią Sądu Kryminalnego Księstwa Mazowieckiego[13]. Po rozbiorach, wspierał wydawanie publikacji naukowych, był także dobroczyńcą Kościoła katolickiego. Za zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego w 1763 roku. Miał syna Józefa Wawrzyńca i córkę Elżbietę.

Przypisy

  1. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 132.
  2. Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 239.
  3. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo nowomiejskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 283.
  4. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo przasnyskie wraz z Elżbietą Potocką, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 293.
  5. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 95.
  6. Kuryer Polski 1756 nr CLXIII [b.n.s]
  7. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 288.
  8. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 72.
  9. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 98.
  10. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
  11. Dyaryusz Seymu Wolnego Ordynaryinego Grodzienskiego Szescioniedzielnego Roku Panskiego MDCCLXXXIV. Dnia 4. Miesiąca Pazdziernika Oprawującego Się. Warszawa 1785, s. 6.
  12. Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 542.
  13. Akty powstania Kościuszki, t. I, s. Kraków 1918, s. 18-19.

Linki zewnętrzne