Przejdź do zawartości

Lotnisko Toruń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lotnisko Toruń
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Typ

cywilne, sportowe, powojskowe

Właściciel

Aeroklub Pomorski w Toruniu

Data otwarcia

1920

Kod ICAO

EPTO

Strefa czasowa

UTC UTC+1

Wysokość

50 m n.p.m.

Drogi startowe
Kierunek 10R/28L:

Beton, 1269 × 57 m

Kierunek 01/19:

Beton, 1190 × 57 m

Kierunek 10L/28R:

Trawa, 1092 × 100 m

Kierunek 14/32:

Trawa, 730 × 100 m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lotnisko Toruń”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lotnisko Toruń”
Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Lotnisko Toruń”
Ziemia53°01′45,16″N 18°32′45,22″E/53,029211 18,545894
Strona internetowa

Lotnisko Toruń (kod ICAO: EPTO) – cywilne lotnisko obsługiwane przez Aeroklub Pomorski w Toruniu, który istnieje od 1935 roku. Znajduje się na Bielanach. Główne wejście na teren kompleksu znajduje się przy ul. 4 Pułku Lotniczego 17.

W 2009 roku zorganizowano na nim XIX Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym, a w 2021 LXIV edycję zawodów balonowych o Puchar Gordon Benetta[potrzebny przypis].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Lotnisko sfotografowane przez satelitę wywiadowczego w 1965 roku
LOT Flight Academy (samolot SP-LFG) na toruńskim lotnisku

Budowę lotniska rozpoczęto w 1909 roku[1], obiekt oddano do użytku w 1913. Zlokalizowane zostało poza terenem twierdzy, w pobliżu fortów IX, VIII i VII, na terenie tzw. „esplanady”, czyli przedpola twierdzy i przy szosie Toruń-Fordon, około 4 km na zachód od centrum miasta. Stanowiło ważny element dawnej twierdzy toruńskiej[potrzebny przypis].

Pole wzlotów początkowo wynosiło około 500/500 m, jego północno-wschodnią granicę stanowiło pole ćwiczeń wojskowych, a południową linia kolejowa do Czarnowa i szosa do Fordonu.

W niewielkiej odległości od południowej granicy lotniska ustawione zostały lotnicze hangary. Wzdłuż trzech bloków znajdowały się obszerne nadbudówki, które pełniły role budynków lotniskowych. Pomiędzy hangarami i torem kolejowym zbudowano budynki sztabowe, liczne i porządne baraki koszarowe, kasyna oraz inne urządzenia lotniskowe jak rampa kolejowa i magazyny, park techniczny, skład paliwa, garaże, strzelnice, baseny przeciwpożarowe, ośrodki szkoleniowe i sportowe itd. Bezpośrednio po I wojnie światowej znajdowały się tam dwie szkoły lotnicze, a potem dwie jednostki liniowe – 4 pułk lotniczy i 1 batalion balonowy, obie z własną, pełną infrastrukturą naziemną. Lotnisko w swojej historii było ciągle rozbudowywane i unowocześniane. Zbudowano nowe koszary, powiększono pola wzlotów i przeprowadzono meliorację. Zbudowano hamownię silników oraz przeprowadzono nową instalację elektryczną. Wykonano też światła ostrzegawcze na wszystkich pobliskich przeszkodach (do wysokości 50 m) i światła graniczne, wytyczające w nocy granicę pola wzlotów. W latach 1930–1939 nastąpiła rozbudowa lotniska. Odziedziczona po Niemcach stacja paliwowa na toruńskim lotnisku już w połowie lat dwudziestych była przestarzała i nie odpowiadała warunkom bezpieczeństwa. W początkach 1930 roku przystąpiono do budowy nowoczesnej stacji według projektu inż. Kazimierza Szamańskiego, który opracował własny system przetłaczania benzyny przy pomocy pompy odśrodkowej włączonej bezpośrednio w obieg. W 1937 roku na wschodnim krańcu lotniska ukończono budowę hangaru dla Aeroklubu Pomorskiego. Do hangaru przeprowadzono prowizorycznie utwardzoną drogę. Po pierwszym nalocie bombowym niemieckiego lotnictwa 1 września 1939 roku zniszczeniu uległ budynek dowództwa pułku, komenda bazy, hangar, 7 lotników zostało zabitych, a 30 rannych. Tego samego dnia ok. godz. 17.00 zbombardowano przy użyciu bomb 50- i 100-kilogramowych pole wzlotów. Uszkodzono kilka samolotów i blok koszarowy. Zginęło wówczas 11 mechaników samolotowych i 3 żołnierzy, byli kolejni ranni. W 1945 roku, bezpośrednio przed opuszczeniem twierdzy i garnizonu, niemieccy saperzy wysadzili w powietrze koszary i hangary lotniska oraz inne urządzenia lotniskowe, zniszczeniu uległy niemal wszystkie urządzenia lotniska. Dużą część zdewastowano i bezmyślnie zniszczono. Do dziś pozostały wyraźne ślady jego militarnej przeszłości. Od 1945 roku lotnisku toruńskiemu przypadła rola lotniska sportowego.

Od kwietnia 2021 roku działa tu baza LOT Flight Academy[potrzebny przypis].

Infrastruktura lotniska

[edytuj | edytuj kod]

Lotnisko posiada 2 betonowe pasy startowe (o długości 1269 i 1190 m)[2], płytę postojową, drogi kołowania do stacji paliw oraz budynki Aeroklubu Pomorskiego: hotel (14 pokoi), restauracja, wieża kontroli lotów oraz zmodernizowane hangary.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 81.
  2. www.aeroklub.torun.pl. [dostęp 2009-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2007)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]