Placówka Straży Granicznej II linii „Żabie”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka Straży Granicznej II linii „Żabie”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Żabie”

Organizacja
Dyslokacja

Żabie

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Żabie”

Placówka Straży Granicznej II linii „Żabie” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Żabie” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Żabie” z Inspektoratu SC „Worochta”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Żabie”. Placówka Straży Granicznej II linii „Żabie” znalazła się w jego strukturze[6].

Kierownicy placówki[edytuj | edytuj kod]

stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Jan Madej 1928 – 1938[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]