Placówka Straży Granicznej I linii „Kułaczyn”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placówka Straży Granicznej I linii „Kułaczyn”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1928

Tradycje
Kontynuacja

Placówka Straży Celnej „Kułaczyn”

Organizacja
Dyslokacja

Kułaczyn

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

komisariat SG „Śniatyn”

Placówka Straży Granicznej I linii „Kułaczyn” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w okresie międzywojennym.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Kułaczyn” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Śniatyn”[4].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[5].

Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Śniatyn”. Placówka Straży Granicznej I linii „Kułaczyn” znalazła się w jego strukturze[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie placówki:

Kierownicy placówki[edytuj | edytuj kod]

  • przodownik Andrzej Szybka[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]