Emil Adolf von Behring: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: pnb:ایمل فان بہرنگ; zmiany kosmetyczne |
→Bibliografia: techniczna poprawa działania szablonów bibliografii, + ew. WP:SK |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia |
{{Bibliografia| |
||
* {{cytuj książkę|nazwisko=von Bonin|imię=Wulf|tytuł=Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna|miejsce=Warszawa|data=1969|nazwisko2=Bagge|imię2=Erich|nazwisko3=Herrlinger|imię3=Robert}} |
* {{cytuj książkę|nazwisko=von Bonin|imię=Wulf|tytuł=Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna|miejsce=Warszawa|data=1969|nazwisko2=Bagge|imię2=Erich|nazwisko3=Herrlinger|imię3=Robert}} |
||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Tarnowska (red.)| imię = Beata | tytuł = Nagrody Nobla, Leksykon PWN| data = 2001 | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | isbn = 83-01-13393-7 | strony =}} |
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Tarnowska (red.)| imię = Beata | tytuł = Nagrody Nobla, Leksykon PWN| data = 2001 | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | isbn = 83-01-13393-7 | strony =}} |
||
}} |
|||
{{Bibliografia stop}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 18:25, 2 maj 2010
Emil Adolf von Behring (ur. 15 marca 1854 w Hansdorf (pl. Ławice) w Prusach Wschodnich, zm. 31 marca 1917 w Marburgu) – bakteriolog niemiecki, uważany za twórcę immunologii, laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1901 roku.
Urodził się we wsi Hansdorf (obecnie Ławice w gminie Iława) w wielodzietnej rodzinie nauczyciela (był piątym z trzynaściorga dzieci). Ukończył gimnazjum w Olsztynku, studia medyczne w Berlinie. Był m.in. asystentem Roberta Kocha. Od 1895 roku był profesorem uniwersytetu w Halle oraz Instytutu Terapii Doświadczalnej w Marburgu.
Razem z Japończykiem Shibasaburo Kitasato opracował surowice antytoksyczne przeciwbłonicze i przeciwtężcowe (1890), rozpowszechnił swoje prace organizując jedną z największych w Europie wytwórni surowic i szczepionek Behring-Werke w Marburgu. Za prace nad seroterapią, przede wszystkim zaś za zastosowanie seroterapii w walce z błonicą (dyfterytem), został laureatem pierwszej Nagrody Nobla z medycyny w 1901 roku. Komitet Noblowski w uzasadnieniu podjął próbę oceny znaczenia pracy von Behringa, dodając do uzasadnienia słowa: dzięki (pracom von Behringa) otwarta została nowa droga dla medycyny, a lekarze otrzymali ważną broń w walce przeciw chorobie i śmierci.
Był autorem wielu prac naukowych, m.in.:
- Die praktischen Ziele der Blutserumtherapie (1892)
- Aetiologie und aetiologische Therapie des Tetanus (1904)
- Diphterie (1910)
- Einführung in die Lehre von der Bekämpfung der Infectionskrankheiten (1912)
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Biografia (ang.)