Louis Ignarro
Louis Joseph Ignarro (ur. 31 maja 1941, Brooklyn, Nowy Jork) – farmakolog amerykański, laureat Nagrody Nobla z medycyny 1998 roku[1].
W latach 1966-1968 pracował w Narodowym Instytucie Zdrowia w Bethesda. Od 1972 roku wykładał w Tulane University's School of Medicine w Nowym Orleanie, następnie był profesorem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (1986).
Kontynuował prace Roberta Furchgotta nad rozszerzaniem naczyń krwionośnych, wykazał że czynnikiem odpowiedzialnym za ten proces jest tlenek azotu. Było to pierwsze odkrycie wskazujące gaz jako czynnik sygnałowy w organizmie. Dalsze prace nad tlenkiem azotu wskazywały przyczyny i metody leczenia chorób serca, wstrząsów psychicznych i nowotworów. Praktycznym wykorzystaniem prac Furchgotta, Ignarro oraz trzeciego badacza, Ferida Murada, było wynalezienie leku na impotencję – sildenafilu (znanego pod handlową nazwą viagra). Obecnie Louis Joseph Ignarro jest członkiem Rady Naukowo-Medycznej w firmie Herbalife.
W 1998 roku trzej uczeni, Ignarro, Furchgott i Murad, otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny[1].
Współautor (razem z Muradem) pracy Nitric Oxide: Biochemistry, Molecular Biology, and Therapeutic Implications (1995).
W 2000 Uniwersytet Karola w Pradze przyznał mu tytuł doktora honoris causa[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1998. [dostęp 2009-10-23].
- ↑ Univerzita Karlova – Čestné doktoráty (cz.). [dostęp 2010-12-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.