Andrew Schally
| ||
| ||
| Imię przy narodzeniu | Andrzej Wiktor Schally | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 listopada 1926 Wilno | |
| Zawód | biochemik, lekarz | |
| Tytuł naukowy | profesor | |
| Alma Mater | University of London | |
| Uczelnia | National Institute for Medical Research, McGill University, Baylor University Tulane University | |
| Pracodawca | Veterans Affairs Medical Center (Miami), University of Miami Miller School of Medicine | |
| Rodzice | Kaziemierz, Maria z Łąckich | |
| Małżeństwo | • Margaret Rachel White (rozwód) • Ana Maria de Medeiros-Comaru | |
| Krewni i powinowaci | Halina Schally-Ternynck (siostra) | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
Andrew Schally, właśc. Andrzej Wiktor Schally (ur. 30 listopada 1926 w Wilnie)[1] – amerykański biochemik i lekarz pochodzenia polskiego, laureat Nagrody Nobla[1].
Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]
Jest synem Kazimierza (generała Wojska Polskiego, szefa gabinetu prezydenta Mościckiego) i Marii z Łąckich. Okres II wojny światowej spędził w Rumunii, w 1945 dostał się przez Włochy i Francję do Anglii i Szkocji. Studiował chemię na University of London, następnie medycynę w londyńskim National Institute for Medical Research. W 1952 wyjechał do Kanady, gdzie uzupełniał studia na McGill University w Montrealu – w 1957 obronił doktorat i wyjechał do USA. Pracował w Waco, a od 1962 w Nowym Orleanie. Był tam kierownikiem laboratorium polipetydów i endokrynologii w Szpitalu Weteranów oraz profesorem Tulane University. W 1962 przyjął obywatelstwo amerykańskie.
W 1975 otrzymał Nagrodę Laskera[2], a w 1977 – Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za odkrycie zjawiska wydzielania hormonów w podwzgórzu mózgu oraz badanie ich budowy i czynności, co zapoczątkowało neuroendokrynologię. Wraz z nim wyróżniony został Roger Guillemin, a niezależnie od obu naukowców połowę nagrody za badania nad RIA otrzymała Rosalyn Sussman Yalow.
Został wyróżniony doktoratem honoris causa przez blisko 20 wyższych uczelni, m.in. Uniwersytet Jagielloński[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nobelprize.org - Andrew V. Schally Autobiography (ang.) [dostęp 2011-11-11]
- ↑ Andrew Schally w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ rootsweb - Conversation with Andrew Victor Schally (ang.) [dostęp 2011-11-11]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nobelprize.org - Andrew V. Schally Autobiography
- Andrew Schally w bazie Notable Names Database (ang.)
- rootsweb - Conversation with Andrew Victor Schally
- Andrew Schally w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||
