Sydney Brenner

Sydney Brenner
(od lewej) Esther Lederberg, Gunther Stent, Sydney Brenner i Joshua Lederberg, 1965
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1927 Germiston
Zawód	biolog
Narodowość	południowoafrykańska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	University of the Witwatersrand, University of Oxford
Odznaczenia

Sydney Brenner (ur. 13 stycznia 1927 w Germiston) – południowoafrykański biolog, działający w Stanach Zjednoczonych, laureat Nagrody Nobla z medycyny w 2002.

Ukończył studia w RPA (1947), od 1956 pracował w Laboratorium Cavendisha w Cambridge, gdzie miał okazję współpracować m.in. z Maxem Perutzem i Francisem Crickiem. Z Crickiem opublikował pracę (1961), opisującą kodowanie DNA kolejności aminokwasów w białku. Razem z François Jacobem i Matthew Meselsonem odkrył mRNA (związek, który przenosi informacje o budowie białek z jądra komórki do cytoplazmy, 1961).

W kolejnych latach podjął badania w dziedzinie regulacji długości życia komórek, wybierając za obiekt doświadczeń nicień Caenorhabditis elegans. Za odkrycia w dziedzinie genetycznej regulacji rozwoju organów (zob. np. ogólny plan budowy kończyn) i regulacji długości życia komórek (zjawisko apoptozy) otrzymał w 2002 Nagrodę Nobla, wspólnie z Robertem Horvitzem i Johnem Sulstonem. Odkrycia uczonych przyczyniły się do wyjaśnienia przyczyn m.in. AIDS i nowotworów złośliwych. Brenner otrzymał również dwukrotnie prestiżową Nagrodę Laskera (1971 i 2000). W 2001 podjął pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.