Emil Theodor Kocher
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1841 Berno | |
Data i miejsce śmierci | 27 lipca 1917 Berno | |
Zawód, zajęcie | chirurg | |
Narodowość | szwajcarska |
Emil Theodor Kocher (ur. 25 sierpnia 1841 w Bernie, zm. 27 lipca 1917 tamże) – szwajcarski chirurg, laureat Nagrody Nobla w 1909 roku.
Studiował w Zurychu, Berlinie, Londynie i Wiedniu, w 1865 obronił doktorat w Bernie. W latach 1872-1911 był profesorem uniwersytetu w Bernie. Opracował wiele nowych metod operacyjnych – żołądka, pęcherzyka żółciowego, jelita grubego i tarczycy, a także wprowadził nowe narzędzia chirurgiczne własnej konstrukcji (kleszczyki chirurgiczne, zgłębnik). Autor podręcznika chirurgii operacyjnej Chirurgische Operationslehre (1892).
W 1909 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny z badania dotyczące fizjologii, patologii i chirurgii tarczycy.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001
- The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1909 Theodor Kocher
Kontrola autorytatywna (osoba):