Prawda (dziennik): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m popr. link wewn. |
± 2 kategorii za pomocą HotCat |
||
Linia 68: | Linia 68: | ||
[[Kategoria:Dzienniki w ZSRR]] |
[[Kategoria:Dzienniki w ZSRR]] |
||
[[Kategoria:Dzienniki w Rosji]] |
[[Kategoria:Dzienniki w Rosji]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Czasopisma odznaczone Orderem Lenina]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Czasopisma odznaczone Orderem Rewolucji Październikowej]] |
||
[[Kategoria:Prasa w Sankt Petersburgu]] |
[[Kategoria:Prasa w Sankt Petersburgu]] |
||
[[Kategoria:Prasa w Moskwie]] |
[[Kategoria:Prasa w Moskwie]] |
Wersja z 18:10, 21 lip 2014
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | WD: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Rosja |
Średni nakład |
100.000 |
[gazeta-pravda.ru Strona internetowa] |
Prawda (ros. Правда) – nazwa gazety codziennej, będącej oficjalnym organem prasowym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i jej poprzedniczek.
Historia
W latach 1908-1912 w Wiedniu wychodziła socjaldemokratyczna gazeta "Prawda" kierowana przez Lwa Trockiego należącego wtedy do frakcji mienszewików (tzw. wiedeńska "Prawda"). W roku 1912 na szóstej konferencji SDPRR(b) odbywającej się w Pradze powołano z inicjatywy Lenina do istnienia gazetę o tej samej nazwie jako organ frakcji bolszewików. Pierwszy numer leninowskiej "Prawdy" wyszedł 22 kwietnia (5 maja) 1912 roku[1]. Gazeta była przemycana na teren Imperium Rosyjskiego, a jej nakład sięgał 40-60 tysięcy egzemplarzy.
Po rewolucji lutowej Prawda była wydawana w Piotrogrodzie, jako organ KC i komitetu piotrogrodzkiego SDPRR(b). Jej nakład sięgał wtedy 85-90 tys. egz. Według niektórych historyków gazeta była wtedy finansowana przez rząd niemiecki[potrzebny przypis]. Po przejęciu władzy przez bolszewików w wyniku tzw. rewolucji październikowej siedziba gazety została przeniesiona do Moskwy, gdzie wychodziła odtąd jako organ KC partii. Przez cały okres władzy komunistycznej w Rosji i ZSRR była najważniejszym dziennikiem kraju (obok rządowego dziennika Izwiestija) i głównym narzędziem propagandy komunistycznej. Jej nakład sięgał 10,6 miliona egzemplarzy (w 1975 r.) W roku 1991 gazeta decyzją Borysa Jelcyna wobec puczu Janajewa przestała być organem KPZR. Obecnie jej nakład wynosi ok. 100 tys. egz.
Człon nazwy "prawda" nosiły też inne dzienniki partyjne w ZSRR, np. Komsomolskaja Prawda, dzienniki lokalne. Część z nich pozostała przy tej nazwie do dziś.
Redaktorzy naczelni Prawdy
- Lenin, Połatiejew, Jegorow, Jeremiejew, Mołotow, Stalin i inni - kolegium redakcyjne (1912-1918)
- Nikołaj Bucharin (1918—1929)
- Michaił Olmiński
- Maksymilian Sawielew (1928—1930)
- Lew Mechlis (1930—1937)
- ? (1937-1940) - okres "czystki", red. nieznany
- Piotr Pospiełow (1940—1949)
- Michaił Susłow (1949—1950)
- Leonid Iljiczew (1951—1952)
- Dmitrij Szepiłow (1952—1956)
- Paweł Satiukow (1956—1964)
- Аleksy Rumiancew (1964—1965)
- Мichaił Zimianin (1965—1976)
- Wiktor Afanasiew (1976—1989)
- Iwan Frołow (1989—1991)
- Gienadij Sielezniow (1991—1993)
- Wiktor Linnik (1993—1994)
- Аleksander Iljin (1994—2003)
- Walentin Szurczanow (od 2005)