Tasak (broń): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
przeredagowanie, usunięcie ogólników bądź wątpliwych informacji nie popartych źródłami. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
__BEZSPISU__ |
|||
{{Inne znaczenia|rodzaju broni|[[tasak (narzędzie)]]}} |
{{Inne znaczenia|rodzaju broni|[[tasak (narzędzie)]]}} |
||
[[Plik:Albion Vassal Medieval Sword 7 (6094104102).jpg|thumb|Tasak średniowieczny]] |
[[Plik:Albion Vassal Medieval Sword 7 (6094104102).jpg|thumb|Tasak średniowieczny]] |
||
| Linia 5: | Linia 6: | ||
W terminologi polskojęzycznej, mianem tasaka określa się następujące typy broni: |
W terminologi polskojęzycznej, mianem tasaka określa się następujące typy broni: |
||
* Tasak średniowieczny ([[Język potoczny|pot]]. ''falchion''{{refn|grupa= uwaga|Niepoprawne określenie stanowiące kalkę z języka angielskiego.}}) o szerokiej jednosiecznej głowni (niekiedy ściętej przy sztychu) rozszerzającej się ku sztychowi i osadzonej najczęściej w oprawie mieczowej. Tasaki pojawiły się w Europie w XIII wieku, osiągając apogeum popularności w XIV wieku i stopniowo zanikając w wieku XV. |
|||
* Średniowieczną broń o szerokim, czasem ściętym jednym lub kilkoma łukami pod kątem ostrzu oraz charakterystycznej wygiętej rękojeści w stronę głowni, która pojawia się w Europie w XIII wieku, by apogeum popularności przeżyć w wieku XIV. W wieku XV powoli zanika. Wyjątkiem jest tu włoska storta, broń przybierająca formę masywnej szabli lub krótkiego tasaka z jelcem wyposażonym w kabłąk. Najbardziej znanym egzemplarzem przechowywanym w Polsce jest [[Miecz świętego Piotra]]. |
|||
* Krótka [[szabla]] piechoty z przełomu XVIII-XIX wieku (por. [[kordelas]]) o jednosiecznej (węższej niż w wersji średniowiecznej) wygiętej głowni, często osadzonej w odlewanej mosiężnej rękojeści (choć nie było to regułą). {{fakt|W Polsce, pierwsze tasaki tego typu pojawiły się jako broń [[Janczarzy|janczarów]] polskich w czasach saskich.}} |
|||
* Broń boczna [[Pionier (wojsko)|pionierów]] oraz [[Artyleria|artylerzystów]] z XVII-XIX wieku o prostej lub wygiętej głowni, służąca równocześnie jako narzędzie do cięcia [[Faszyna|faszyny]]. |
|||
* Rodzaj krótkich szabel piechoty z XVIII i XIX wieku; tasaki o jednosiecznej głowni z mosiężną otwartą rękojeścią pojawiły się w XVIII wieku jako broń [[Janczarzy|janczarów]] polskich z czasów saskich. W regimentach pieszych używano tasaków saskich, w okresie napoleońskim – tasaków francuskich, pruskich i austriackich o niewielkich różnicach w kształcie rękojeści, [[głownia|głowni]] i [[pochwa (militaria)|pochwy]]. |
|||
| ⚫ | |||
{{commonscat|Fascine knife}} |
|||
W środowisku fantasy często niepoprawnie broń tę określa się nazwą ''falchion'' (lub ''falcjon'') będącą kalką z języka angielskiego. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
*[[Maczeta]] |
*[[Maczeta]] |
||
*[[Miecz świętego Piotra]] |
*[[Miecz świętego Piotra]] |
||
== Uwagi == |
|||
{{Uwagi}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
| Linia 19: | Linia 23: | ||
* Głosek M., Kajzer I., ''Miecz św. Piotra z katedry poznańskiej'', "Kwartalnik Historii Kultury Materialnej", 1974, R. XXII. |
* Głosek M., Kajzer I., ''Miecz św. Piotra z katedry poznańskiej'', "Kwartalnik Historii Kultury Materialnej", 1974, R. XXII. |
||
* ''Uzbrojenie w Polsce średniowiecznej 1350-1450'', red. A. Nadolski, Łódź 1990. |
* ''Uzbrojenie w Polsce średniowiecznej 1350-1450'', red. A. Nadolski, Łódź 1990. |
||
== Linki zewnętrzne == |
|||
| ⚫ | |||
{{Broń biała}} |
{{Broń biała}} |
||
Wersja z 12:28, 27 sie 2021
.jpg)
Tasak – rodzaj siecznej broni białej o szerokiej głowni, często rozszerzającej się dodatkowo ku sztychowi.
W terminologi polskojęzycznej, mianem tasaka określa się następujące typy broni:
- Tasak średniowieczny (pot. falchion[a]) o szerokiej jednosiecznej głowni (niekiedy ściętej przy sztychu) rozszerzającej się ku sztychowi i osadzonej najczęściej w oprawie mieczowej. Tasaki pojawiły się w Europie w XIII wieku, osiągając apogeum popularności w XIV wieku i stopniowo zanikając w wieku XV.
- Krótka szabla piechoty z przełomu XVIII-XIX wieku (por. kordelas) o jednosiecznej (węższej niż w wersji średniowiecznej) wygiętej głowni, często osadzonej w odlewanej mosiężnej rękojeści (choć nie było to regułą). W Polsce, pierwsze tasaki tego typu pojawiły się jako broń janczarów polskich w czasach saskich.[potrzebny przypis]
- Broń boczna pionierów oraz artylerzystów z XVII-XIX wieku o prostej lub wygiętej głowni, służąca równocześnie jako narzędzie do cięcia faszyny.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Niepoprawne określenie stanowiące kalkę z języka angielskiego.
Bibliografia
- Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: PWN, 2010, s. 39-40, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493.
- Głosek M., Kajzer I., Miecz św. Piotra z katedry poznańskiej, "Kwartalnik Historii Kultury Materialnej", 1974, R. XXII.
- Uzbrojenie w Polsce średniowiecznej 1350-1450, red. A. Nadolski, Łódź 1990.