Król Lew (film 1994): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
| grafika =
| grafika =
| podpis grafiki =
| podpis grafiki =
| gatunek = [[film animowany|animowany]]
| gatunek = [[film animowany|animowany]], [[dramat]], [[film epicki|epicki]]
| rok produkcji = [[1994]]
| rok produkcji = [[1994]]
| data premiery = {{flaga|świat}} [[15 czerwca]] [[1994]]<br />{{flaga|POL}} [[18 listopada]] [[1994]] <small>(wersja analogowa)</small><br />{{flaga|POL}} [[26 sierpnia]] [[2011]] <small>(wersja 3D)</small>
| data premiery = {{flaga|świat}} [[15 czerwca]] [[1994]]<br />{{flaga|POL}} [[18 listopada]] [[1994]] <small>(wersja analogowa)</small><br />{{flaga|POL}} [[26 sierpnia]] [[2011]] <small>(wersja 3D)</small>

Wersja z 19:17, 29 lis 2013

Król Lew
The Lion King
Gatunek

animowany, dramat, epicki

Rok produkcji

1994

Data premiery

15 czerwca 1994
Polska 18 listopada 1994 (wersja analogowa)
Polska 26 sierpnia 2011 (wersja 3D)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

88 min

Reżyseria

Roger Allers,
Rob Minkoff

Scenariusz

Irene Mecchi
Jonathan Roberts
Linda Woolverton

Główne role

Matthew Broderick
Jeremy Irons
James Earl Jones
Jonathan Taylor Thomas
Nathan Lane
Ernie Sabella
Moira Kelly
Robert Guillaume
Rowan Atkinson
Whoopi Goldberg
Cheech Marin
Jim Cummings

Muzyka

Hans Zimmer,
Tim Rice,
Elton John

Produkcja

Don Hahn

Dystrybucja

Walt Disney

Budżet

45.000.000 $[1]

Kontynuacja

Król Lew II: Czas Simby

Nagrody
2 Oscary (za rok 1994) za najlepszą muzykę i piosenkę filmową, 3 nominacje do nagrody Grammy, 3 Złote Globy, 2 nominacje do nagrody BAFTA i inne
Strona internetowa

Król Lew (ang. The Lion King) – film animowany ze studia Walta Disneya, wydany w 1994. W historii tej wytwórni był to 32. pełnometrażowy film oraz pierwszy, w którym nie ma ani jednej postaci ludzkiej. Fabuła filmu pokazuje losy Simby – młodego lwa, który poznaje swoje miejsce w "Wielkim kręgu życia" i pokonuje szereg przeszkód, by zostać królem Lwiej Ziemi. Scenariusz nawiązuje do dramatu Williama Szekspira pod tytułem Hamlet.

Muzykę do Króla Lwa skomponowali Elton John i Hans Zimmer, słowa napisał Tim Rice. Muzyka oraz utwór Can You Feel The Love Tonight zostały uhonorowane dwoma Oscarami za rok 1994 w kategoriach: najlepsza oryginalna muzyka filmowa i najlepsza oryginalna piosenka filmowa.

Disney wydał jeszcze dwa filmy – kontynuację Króla Lwa pt. Król Lew II: Czas Simby po 4 latach oraz rodzaj kontynuacji Król Lew III. Hakuna Matata po 10 latach. Nakręcono również serial animowany Timon i Pumba rok później.

O filmie

Film powstał w roku 1994. Do jego stworzenia użyto nowych technik: postacie zostały narysowane ręcznie, a efekty oświetlenia oraz efekty trójwymiarowe wygenerowane zostały komputerowo. Na ówczesne czasy były to nowoczesne techniki. Film okazał się ogromnym sukcesem, przez wiele lat znajdował się na liście najlepiej zarabiających animacji. Dopiero w roku 2003 filmowi Gdzie jest Nemo?, stworzonemu przy współpracy Disneya i Pixar Animation Studio, udało się go pobić.

Choć wytwórnia Walta Disneya utrzymuje, że historia opowiedziana w filmie Król Lew została napisana na potrzeby filmu i jest zupełnie nowa, to jednak istnieją podejrzenia, jakoby część fabuły, niektóre sceny oraz postaci zostały zapożyczone z produkowanego w latach 60. w Japonii serialu Kimba Biały Lew. Przemawiać ma za tym podobieństwo niektórych postaci z Króla Lwa do tych z japońskiego serialu. Niektórzy twierdzą wręcz, że większość postaci z Króla Lwa ma swoje odpowiedniki w serialu Kimba Biały Lew[2]. Interesujący jest również fakt, iż sam Simba, co widać na filmie dołączonym do wydania DVD, na początku miał być biały[3].

Jeden z aktorów użyczających głosów w oryginalnej wersji Króla Lwa, Matthew Broderick, na początku był przekonany, że podkłada głos do remake'u Kimby Białego Lwa, gdyż oglądał ten serial w dzieciństwie.

Opis fabuły

Akcja

W filmie poznajemy Simbę – młode, bardzo ciekawe świata lwiątko. Simba jest synem króla Mufasy, władcy Lwiej Ziemi i jego następcą. Na tytuł króla chętny jest także Skaza, brat Mufasy. Żywi on nienawiść do swego brata, a tym bardziej do Simby, który odebrał mu miano następcy tronu. Skaza obmyśla podstępną intrygę, w wyniku której Mufasa ginie. Skazie udaje się wmówić Simbie, że to on odpowiedzialny jest za śmierć ojca i że musi opuścić Lwią Ziemię, jeżeli nie chce, aby spotkała go kara i gniew stada. Ledwo żywego Simbę odnajdują surykatka Timon i guziec Pumba – dwójka wesołych przyjaciół, których los również nie oszczędził. Oni jednak nie przejmują się swoją dolą. Ratują Simbę i przekazują mu wielką życiową prawdę: hakuna matata – czyli nie martw się. Simba wiedzie z Timonem i Pumbą beztroskie życie do czasu, kiedy przypadkowo pojawia się Nala – przyjaciółka Simby z dzieciństwa. Opowiada mu o okrucieństwach i zniszczeniach krainy, skąd pochodzi. Za panowania Skazy Lwia Ziemia stała się okropnym miejscem, z którego uciekła zwierzyna. Simba nie chce zgodzić się na powrót, ciągle ucieka przed przeszłością. Prawidłową decyzję pomagają mu podjąć Rafiki, wszechwiedząca małpa, oraz duch jego ojca. Simba powraca na Lwią Skałę, pokonuje Skazę i odzyskuje miano następcy tronu. Przekonuje się, że uciekanie przed przeszłością nie miało sensu. Los nie oszczędza czasem przykrych zdarzeń, lecz od przyszłości nie można uciekać – należy uczyć się na doświadczeniach. Dobro zwycięża. Simba i Nala biorą ślub, a po jakimś czasie rodzi im się córka Kiara.

Bohaterowie

Pozytywni

  • Mufasa – ojciec Simby i pierwszy znany król Lwiej Skały. Mufasa troszczył się o swojego syna i uczył go podstawowych prawd dotyczących sfery lwiego życia. Był w złych stosunkach ze swoim bratem, Skazą. Przez niego Mufasa zginął. Później pojawia się jako duch na niebie.
  • Sarabi – matka Simby. Bardzo dojrzała. Za panowania Mufasy i Skazy była najważniejszą lwicą i to ona musiała tłumaczyć Skazie, dlaczego lwice nie polują.
  • Sarafina – matka Nali i najlepsza przyjaciółka Sarabi.
  • Simba – główny bohater. Od dziecka pragnął zostać królem. Był też bardzo ciekawski i przez swoją ciekawość wpakował siebie, Nalę i Zazu w kłopoty w czasie "wędrówki" po ciemnej stronie. Później spotkał Timona i Pumbę, przez co zapomniał o tym, że jest prawowitym królem. Ostatecznie dzięki Nali, a przede wszystkim Rafiki'emu i duchowi Mufasy zrozumiał, że musi wrócić na tron i zrzucić z niego Skazę. Razem z Nalą ma córkę Kiarę.
  • Nala – z początku przyjaciółka, później żona Simby. Również jako dziecko bardzo ciekawska. Później także mama Kiary.
  • Timon i Pumba – surykatka i guziec. Spotkali Simbę, gdy bezsilnie leżał na jakimś pustkowiu. Ich motto brzmi Hakuna matata, co znaczy "nie martw się". Timon często opowiada jakieś żarty, lecz nie każdy je rozumie lub po prostu nie są śmieszne. Pumba jest postacią z wielkim sercem i bardzo wrażliwą duszą. Nieoczekiwanie silny, choć nazywany "świnią". Wierni kompani Simby, później także Nali, Kiary (córki Simby, głównie w II części) i Zazu.
  • Zazu – ptak (toko białogrzbiety – rodzina dzioborożców), królewski majordomus, dostarcza codziennie jakieś wiadomości, występuje w obu częściach.
  • Rafiki – mandryl, przyjaciel rodu Mufasy. Często pomocny w różnych sytuacjach. Pełni rolę "chrzczącego" nowo narodzone lwiątko. Zajmuje się wróżbiarstwem. Uwielbia tańczyć i śmiać się. Podczas filmu ukazuje się wiele razy lecz nie zostaje zbyt doceniony.

Negatywni

  • Skaza (ang. Scar) – mroczna postać, brat Mufasy i stryj Simby. Zabił Mufasę aby sam mógł być królem. Okłamywał Simbę i inne lwice. Nie znosił otoczenia króla, a najbardziej Simby, Mufasy i majordomusa Zazu.
  • Hieny – jest ich pełno, mieszkały kiedyś na ciemnej stronie królestwa.
    • Shenzi (pełne imię: Shenzi Maria Drapieżnika Gryzetta Szakalina Hiena[4]) – najrozsądniejsza z całej trójki hien (jej, Eda i Banzai'a).
    • Banzai – kiedy upadł w kolce, Ed cały czas się z niego naśmiewał.
    • Ed – głupkowata hiena; prawdopodobnie ma problemy z mówieniem.

Regionalne lokalizacje

Filmy o przygodach Simby przetłumaczone zostały na kilkadziesiąt języków, w tym także polski. Film został zdubbingowany na trzydzieści dwa języki, w tym na język zuluski – był to pierwszy film dubbingowany w tym języku. W polskim dubbingu głosów postaciom użyczyli między innymi Krzysztof Tyniec (Timon), Marek Barbasiewicz (Skaza), Tadeusz Borowski (Zazu), Emilian Kamiński (Pumba) czy Wiktor Zborowski (Mufasa). W oryginalnej wersji głosu użyczali m.in. Jeremy Irons, Whoopi Goldberg, Matthew Broderick czy Rowan Atkinson.

Imiona

Część imion postaci pochodzi z języka suahili[5]:

  • sarabimiraż
  • simba – lew
  • pumbaa – plewy
  • rafiki – przyjaciel
  • shenzi – nieokrzesany

Obsada

Polski dubbing Postać Oryginalny dubbing
Wiktor Zborowski Mufasa James Earl Jones
Michał Mech Mały Simba Jonathan Taylor Thomas
Paweł Tucholski Dorosły Simba Matthew Broderick
Marek Barbasiewicz Skaza Jeremy Irons
Urszula Janowska Mała Nala Niketa Calame
Krystyna Tyszkiewicz Dorosła Nala Moira Kelly
Krzysztof Tyniec Timon Nathan Lane
Emilian Kamiński Pumba Ernie Sabella
Tadeusz Borowski Zazu Rowan Atkinson
Jacek Czyż Rafiki Robert Guillaume
Maria Reif Sarabi Madge Sinclair
Miriam Aleksandrowicz Shenzi Whoopi Goldberg
Marek Frąckowiak Banzai Cheech Marin
Ed Jim Cummings

Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie, Start International Polska (zmiany w wydaniu specjalnym z 2003 roku)
Reżyseria: Maria Piotrowska, Joanna Wizmur (zmiany w wydaniu specjalnym)
Dialogi polskie: Krystyna Skibińska-Subocz
Kierownictwo muzyczne: Mirosław Janowski, Marek Klimczuk
Teksty piosenek: Filip Łobodziński
Dźwięk: Alina Hojnacka-Przeździak
Montaż: Gabriela Turant-Wiśniewska
Kierownik muzyczny: Mieczysława Kucharska
Kierownik produkcji: Mirosław Janowski
Tekst piosenki czołówkowej: Marcin Sosnowski
Realizacja nagrania: Jarosław Regulski
Opieka artystyczna: Mariusz Jaworski (wydanie specjalne)
Wykonanie piosenek:

Ścieżka dźwiękowa

 Osobny artykuł: The Lion King Soundtrack.

Linki zewnętrzne

Szablon:Link GA Szablon:Link GA