Roman Gesing: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Gesing
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1903 ; Orłów
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1975 ; Warszawa
	Minister leśnictwa i przemysłu drzewnego
Okres	od 18 maja 1961; do 30 czerwca 1970
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Jan Dąb-Kocioł
Następca	Jerzy Popko
	Wojewoda rzeszowski
Okres	od 20 grudnia 1945; do 30 marca 1947
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Jan Mirek
Następca	Jan Mirek
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:52, 26 lis 2021

Roman Gesing (ur. 23 grudnia 1903 w Orłowie, zm. 14 lutego 1975 w Warszawie) – polski inżynier leśnik i polityk. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL II kadencji, w latach 1961–1970 minister leśnictwa i przemysłu drzewnego. Budowniczy Polski Ludowej.

Biografia

Syn Romana, chłopa zaangażowanego w ruchu ludowym i Józefy, brat Franciszka. Rodzina Gesingów pochodziła z Niemiec, która w XVIII wieku osiedliła się w Polsce podczas tzw. kolonizacji józefińskiej. Gesingowie przejęli polskie wartości patriotyczne, dlatego podczas II wojny światowej nie podpisali volkslisty, przez co musieli opuścić dom i gospodarkę przed represjami. Szkołę czteroklasową ukończył w Orłowie. Cztery klasy gimnazjum ukończył w Mielcu, a dalsze cztery klasy gimnazjum ukończył w Jarosławiu, gdzie w 1923 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie przez rok był zastępcą nauczyciela w szkole powszechnej w Pławie. W 1924 roku rozpoczął studia leśne na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1932 roku uzyskał dyplom inżyniera leśnika. W latach 1924–1931 jako student był czynnym działaczem Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W latach 1928–1931 jako student zarządzał majątkiem leśnym Polany^[1].

W latach 1931–1933 był prezesem powiatowym Stronnictwa Ludowego w Mielcu. W 1933 roku objął stanowisko leśniczego i kierownika tartaku w dobrach rawskich Pawła Sapiehy. W 1938 roku objął stanowisko nadleśniczego w Kątach i kierownika tartaków firmy „Przemysł Drzewny S.A. w Krakowie”. W 1939 roku został wybrany do Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Podczas II wojny światowej kierował podziemnym ruchem oporu na terenie powiatów jasielskiego, krośnieńskiego, brzozowskiego i sanockiego. 20 września 1942 roku został aresztowany przez Gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz, a następnie w latach 1944–1945 był przenoszony do obozów Sachsenhausen, Buchenwald i Wansleben, gdzie 14 kwietnia 1945 roku został wyzwolony przez wojska amerykańskie, a w sierpniu powrócił do kraju^[1].

20 grudnia 1945 roku Roman Gesing jako jedyny członek Polskiego Stronnictwa Ludowego, został powołany na stanowisko wojewody rzeszowskiego. Jako wojewoda 11 kwietnia 1946 roku wystąpił z wnioskiem o aresztowanie greckokatolickich biskupów przemyskich Jozafata Kocyłowskiego i Grzegorza Łakoty^[a], wniosek został przyjęty i biskupów aresztowano w czerwcu 1946 roku i deportowano na Ukrainę^[2]. 30 marca 1947 roku złożył rezygnację ze stanowiska wojewody rzeszowskiego.

W 1947 został wybrany na posła na Sejm Ustawodawczy z okręgu wyborczego Rzeszów^[3]. Do 1949 roku był kierownikiem Wydziału Organizacyjnego PSL. W 1949 roku został członkiem Rady Naczelnej Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego 7 stycznia 1950 roku został dyrektorem Departamentu Techniki w Ministerstwie Lasów, a 1 września 1954 roku został dyrektorem Departamentu Lasów Nadzorowanych i Łowiectwa. W 1957 uzyskał mandat poselski z okręgu wyborczego Dębica na Sejm PRL II kadencji. W 1957 roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, a 18 maja 1961 roku został powołany na stanowisko ministra tego resortu. Jako minister podwyższył jakość prac hodowlanych, prowadził zalesienia inwestycyjne na gruntach nieleśnych, otwierał nowe szkoły leśne i doprowadził do wydania wielu aktów normatywnych z zakresu ochrony przyrody. Za poparciem Romana Gesinga w 1967 roku utworzono Słowiński Park Narodowy, a w latach 1961–1970 zatwierdzono 200 nowych rezerwatów przyrody, osiągnięto pełną restytucję łosia i hodowli żubra. Podjęto się również opracowania planów Bieszczadzkiego i Roztoczańskiego Parku Narodowego^[4]. Zmarł 14 lutego 1975 roku w Warszawie.

Był również wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego^[5].

Pochowany 17 lutego 1975 w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie w kwaterze C2-tuje-2^[6]. W pogrzebie udział wzięli m.in. członkowie władz naczelnych ZSL z prezesem Naczelnego Komitetu, marszałkiem Sejmu Stanisławem Gucwą na czele oraz przedstawiciele rządu i organizacji społecznych. Nad otwartą mogiłą przemówienie wygłosił wiceprezes ZSL Zdzisław Tomal^[7].

Jego żoną była Włodzimiera z domu Deszkiewicz (1906-1990)^[6].

Został wybrany patronem Technikum Leśnego w Zagnańsku.

Odznaczenia

Order Budowniczych Polski Ludowej (1974)^[8]
Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)^[9].
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi (1954)^[10]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[11]

Uwagi

↑ Na terenie województwa rzeszowskiego prowadzono nacisk na biskupa Jozafata Kocyłowskiego, aby wierni greckokatoliccy dobrowolnie zgodzili się na wyjazd na Ukrainę. Gdy biskup nadal odmawiał, wówczas wojewoda Roman Gesing wystąpił z wnioskiem o jego aresztowanie.

Przypisy

↑ ^a ^b Biografia Romana Gesinga. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].
↑ Udział wojewody w procesie Józefa Kocyłowskiego (s. 21) [dostęp 2017-03-30].
↑ Koniec złudzeń. Ludowcy z Rzeszowszczyzny wobec wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 r. [dostęp 2017-03-30].
↑ Leśnik. – Asset Publisher [online], www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl [dostęp 2018-02-19] (niem.).
↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 94, czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.
↑ ^a ^b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
↑ „Pogrzeb Romana Gesinga”, [w:] „Trybuna Śląska”, nr 41 (9637), 18 lutego 1975, s. 2.
↑ Zaszczytne wyróżnienie i uhonorowanie najbardziej zasłużonych ludzi pracy, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 1.
↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964.
↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1184.
↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411.

Bibliografia

[2] Na terenie województwa rzeszowskiego prowadzono nacisk na biskupa Jozafata Kocyłowskiego, aby wierni greckokatoliccy dobrowolnie zgodzili się na wyjazd na Ukrainę. Gdy biskup nadal odmawiał, wówczas wojewoda Roman Gesing wystąpił z wnioskiem o jego aresztowanie.

[Biografia-1] Biografia Romana Gesinga. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].

[3] Udział wojewody w procesie Józefa Kocyłowskiego (s. 21) [dostęp 2017-03-30].

[4] Koniec złudzeń. Ludowcy z Rzeszowszczyzny wobec wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 r. [dostęp 2017-03-30].

[5] Leśnik. – Asset Publisher [online], www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl [dostęp 2018-02-19] (niem.).

[6] Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 94, czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.

[cmentarzekomunalne-7] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.

[8] „Pogrzeb Romana Gesinga”, [w:] „Trybuna Śląska”, nr 41 (9637), 18 lutego 1975, s. 2.

[9] Zaszczytne wyróżnienie i uhonorowanie najbardziej zasłużonych ludzi pracy, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 1.

[10] Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964.

[11] M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1184.

[12] M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411.

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Polityk infobox
- |imię i nazwisko = Roman Gesing
+ |imię i nazwisko     = Roman Gesing
- |grafika =
+ |grafika             =
  |imię i nazwisko org =
- |data urodzenia = 23 grudnia 1903
+ |data urodzenia      = 23 grudnia 1903
- |miejsce urodzenia = [[Orłów (województwo podkarpackie)|Orłów]]
+ |miejsce urodzenia   = [[Orłów (województwo podkarpackie)|Orłów]]
- |data śmierci = 14 lutego 1975
+ |data śmierci        = 14 lutego 1975
- |miejsce śmierci = [[Warszawa]]
+ |miejsce śmierci     = [[Warszawa]]
- |funkcja = [[Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego|Minister leśnictwa i przemysłu drzewnego]]
+ |funkcja             = [[Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego|Minister leśnictwa i przemysłu drzewnego]]
- |partia = [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe]]
+ |partia              = [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe]]
- |od = 18 maja 1961
+ |od                  = 18 maja 1961
- |do = 30 czerwca 1970
+ |do                  = 30 czerwca 1970
- |poprzednik = [[Jan Dąb-Kocioł]]
+ |poprzednik          = [[Jan Dąb-Kocioł]]
- |następca = [[Jerzy Popko]]
+ |następca            = [[Jerzy Popko]]
- |2 funkcja = [[Wojewodowie w Polsce (1944–1950)|Wojewoda rzeszowski]]
+ |2 funkcja           = [[Wojewodowie w Polsce (1944–1950)|Wojewoda rzeszowski]]
- |2 partia = [[Polskie Stronnictwo Ludowe (1945–1949)|Polskie Stronnictwo Ludowe]]
+ |2 partia            = [[Polskie Stronnictwo Ludowe (1945–1949)|Polskie Stronnictwo Ludowe]]
- |2 od = 20 grudnia 1945
+ |2 od                = 20 grudnia 1945
- |2 do = 30 marca 1947
+ |2 do                = 30 marca 1947
- |2 poprzednik = [[Jan Mirek]]
+ |2 poprzednik        = [[Jan Mirek]]
- |2 następca = [[Jan Mirek]]
+ |2 następca          = [[Jan Mirek]]
- |odznaczenia = {{Order|OBPL|2}} {{Order|OSP|1}} {{Order|OOP|KKO}} {{Order|KZ|Z}} {{Order|MPL10}}
+ |odznaczenia         = {{Order|OBPL|2}} {{Order|OSP|1}} {{Order|OOP|KKO}} {{Order|KZ|Z}} {{Order|MPL10}}
 }}
-[[File:Franciszek Gesing 1974 01 08.jpg|242px|thumb|Jubileusz 70-lecia urodzin Romana Gesinga (z lewej) w siedzibie ZSL. Z prawej marszałek Sejmu [[Stanisław Gucwa]], 8 stycznia 1974]]
+[[Plik:Franciszek Gesing 1974 01 08.jpg|thumb|242px|Jubileusz 70-lecia urodzin Romana Gesinga (z lewej) w siedzibie ZSL. Z prawej marszałek Sejmu [[Stanisław Gucwa]], 8 stycznia 1974]]
-[[Plik:Nagrobek roman gesing.JPG|242px|right|thumb|Grób Romana Gesinga i jego żony Włodzimiery na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach]]; [[Warszawa]], 22 lipca 2008]]
+[[Plik:Nagrobek roman gesing.JPG|thumb|242px|Grób Romana Gesinga i jego żony Włodzimiery na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach]]; [[Warszawa]], 22 lipca 2008]]
 '''Roman Gesing''' (ur. [[23 grudnia]] [[1903]] w [[Orłów (województwo podkarpackie)|Orłowie]], zm. [[14 lutego]] [[1975]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski inżynier leśnik i polityk. Poseł na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] oraz [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II kadencji]], w latach 1961–1970 [[Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego|minister leśnictwa i przemysłu drzewnego]]. [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Budowniczy Polski Ludowej]].
 == Biografia ==
-Syn Romana, chłopa zaangażowanego w ruchu ludowym i Józefy, brat [[Franciszek Gesing|Franciszka]]. Rodzina Gesingów pochodziła z [[Niemcy|Niemiec]], która w XVIII wieku osiedliła się w [[Polska|Polsce]] podczas tzw. [[Kolonizacja józefińska|kolonizacji józefińskiej]]. Gesingowie przejęli polskie wartości patriotyczne, dlatego podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] nie podpisali [[Volkslista|volkslisty]], przez co musieli opuścić dom i gospodarkę przed represjami. Szkołę czteroklasową ukończył w Orłowie. Cztery klasy gimnazjum ukończył w [[Mielec|Mielcu]], a dalsze cztery klasy gimnazjum ukończył w [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiu]], gdzie w 1923 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie przez rok był zastępcą nauczyciela w szkole powszechnej w [[Pławo|Pławie]]. W 1924 roku rozpoczął studia leśne na Wydziale Rolniczo-Lasowym [[Politechnika Lwowska|Politechniki Lwowskiej]], gdzie w 1932 roku uzyskał dyplom inżyniera leśnika. W latach 1924–1931 jako student był czynnym działaczem [[Związek Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”|Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”]]. W latach 1928–1931 jako student zarządzał majątkiem leśnym Polany<ref name="Biografia"/>.
+Syn Romana, chłopa zaangażowanego w ruchu ludowym i Józefy, brat [[Franciszek Gesing|Franciszka]]. Rodzina Gesingów pochodziła z [[Niemcy|Niemiec]], która w XVIII wieku osiedliła się w [[Polska|Polsce]] podczas tzw. [[Kolonizacja józefińska|kolonizacji józefińskiej]]. Gesingowie przejęli polskie wartości patriotyczne, dlatego podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] nie podpisali [[Volkslista|volkslisty]], przez co musieli opuścić dom i gospodarkę przed represjami. Szkołę czteroklasową ukończył w Orłowie. Cztery klasy gimnazjum ukończył w [[Mielec|Mielcu]], a dalsze cztery klasy gimnazjum ukończył w [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiu]], gdzie w 1923 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie przez rok był zastępcą nauczyciela w szkole powszechnej w [[Pławo|Pławie]]. W 1924 roku rozpoczął studia leśne na Wydziale Rolniczo-Lasowym [[Politechnika Lwowska|Politechniki Lwowskiej]], gdzie w 1932 roku uzyskał dyplom inżyniera leśnika. W latach 1924–1931 jako student był czynnym działaczem [[Związek Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”|Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”]]. W latach 1928–1931 jako student zarządzał majątkiem leśnym Polany<ref name="Biografia" />.
-W latach 1931–1933 był prezesem powiatowym [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]] w Mielcu. W 1933 roku objął stanowisko [[Leśniczy|leśniczego]] i kierownika tartaku w dobrach rawskich [[Paweł Sapieha (1860–1934)|Pawła Sapiehy]]. W 1938 roku objął stanowisko [[Nadleśniczy|nadleśniczego]] w [[Kąty (województwo podkarpackie)|Kątach]] i kierownika tartaków firmy „Przemysł Drzewny S.A. w Krakowie”. W 1939 roku został wybrany do Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Podczas II wojny światowej kierował podziemnym ruchem oporu na terenie powiatów [[Powiat jasielski (II Rzeczpospolita)|jasielskiego]], [[Powiat krośnieński (II Rzeczpospolita)|krośnieńskiego]], [[Powiat brzozowski (II Rzeczpospolita)|brzozowskiego]] i [[Powiat sanocki (II Rzeczpospolita)|sanockiego]]. 20 września 1942 roku został aresztowany przez [[Gestapo]] i osadzony w obozie koncentracyjnym [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]], a następnie w latach 1944–1945 był przenoszony do obozów [[Sachsenhausen (KL)|Sachsenhausen]], [[Buchenwald (KL)|Buchenwald]] i Wansleben, gdzie 14 kwietnia 1945 roku został wyzwolony przez [[United States Army|wojska amerykańskie]], a w sierpniu powrócił do kraju<ref name="Biografia">{{Cytuj stronę |url=http://zsl-zagnansk.pl/2-artykul/1751-patron-szkoly |tytuł=Biografia Romana Gesinga |data dostępu=2017-03-29 |archiwum=https://web.archive.org/web/20170330083610/http://zsl-zagnansk.pl/2-artykul/1751-patron-szkoly |zarchiwizowano=2017-03-30 }}</ref>.
+W latach 1931–1933 był prezesem powiatowym [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]] w Mielcu. W 1933 roku objął stanowisko [[Leśniczy|leśniczego]] i kierownika tartaku w dobrach rawskich [[Paweł Sapieha (1860–1934)|Pawła Sapiehy]]. W 1938 roku objął stanowisko [[Nadleśniczy|nadleśniczego]] w [[Kąty (województwo podkarpackie)|Kątach]] i kierownika tartaków firmy „Przemysł Drzewny S.A. w Krakowie”. W 1939 roku został wybrany do Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego. Podczas II wojny światowej kierował podziemnym ruchem oporu na terenie powiatów [[Powiat jasielski (II Rzeczpospolita)|jasielskiego]], [[Powiat krośnieński (II Rzeczpospolita)|krośnieńskiego]], [[Powiat brzozowski (II Rzeczpospolita)|brzozowskiego]] i [[Powiat sanocki (II Rzeczpospolita)|sanockiego]]. 20 września 1942 roku został aresztowany przez [[Gestapo]] i osadzony w obozie koncentracyjnym [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]], a następnie w latach 1944–1945 był przenoszony do obozów [[Sachsenhausen (KL)|Sachsenhausen]], [[Buchenwald (KL)|Buchenwald]] i Wansleben, gdzie 14 kwietnia 1945 roku został wyzwolony przez [[United States Army|wojska amerykańskie]], a w sierpniu powrócił do kraju<ref name="Biografia">{{Cytuj stronę |url = http://zsl-zagnansk.pl/2-artykul/1751-patron-szkoly |tytuł = Biografia Romana Gesinga |archiwum = https://web.archive.org/web/20170330083610/http://zsl-zagnansk.pl/2-artykul/1751-patron-szkoly |zarchiwizowano = 2017-03-30 |data dostępu = 2017-03-29}}</ref>.
-grudnia 1945 roku Roman Gesing jako jedyny członek [[Polskie Stronnictwo Ludowe (1945–1949)|Polskiego Stronnictwa Ludowego]], został powołany na stanowisko [[Wojewodowie w Polsce (1944–1950)|wojewody rzeszowskiego]]. Jako wojewoda 11 kwietnia 1946 roku wystąpił z wnioskiem o aresztowanie [[Greckokatoliccy biskupi przemyscy|greckokatolickich biskupów przemyskich]] [[Jozafat Kocyłowski|Jozafata Kocyłowskiego]] i [[Grzegorz Łakota|Grzegorza Łakoty]]<ref group="uwaga">Na terenie [[Województwo rzeszowskie (1945–1975)|województwa rzeszowskiego]] prowadzono nacisk na biskupa Jozafata Kocyłowskiego, aby wierni greckokatoliccy dobrowolnie zgodzili się na wyjazd na [[Ukraina|Ukrainę]]. Gdy biskup nadal odmawiał, wówczas wojewoda Roman Gesing wystąpił z wnioskiem o jego aresztowanie.</ref>, wniosek został przyjęty i biskupów aresztowano w czerwcu 1946 roku i deportowano na Ukrainę<ref>[http://www.polska1918-89.pl/pdf/jozafat-kocylowski--greckokatolicki-biskup-przemyski-wobec-dwoch-total,4573.pdf#page=7 Udział wojewody w procesie Józefa Kocyłowskiego] (str. 21) [Dostęp 2017-03-30]</ref>. 30 marca 1947 roku złożył rezygnację ze stanowiska wojewody rzeszowskiego.
+grudnia 1945 roku Roman Gesing jako jedyny członek [[Polskie Stronnictwo Ludowe (1945–1949)|Polskiego Stronnictwa Ludowego]], został powołany na stanowisko [[Wojewodowie w Polsce (1944–1950)|wojewody rzeszowskiego]]. Jako wojewoda 11 kwietnia 1946 roku wystąpił z wnioskiem o aresztowanie [[Greckokatoliccy biskupi przemyscy|greckokatolickich biskupów przemyskich]] [[Jozafat Kocyłowski|Jozafata Kocyłowskiego]] i [[Grzegorz Łakota|Grzegorza Łakoty]]<ref group="uwaga">Na terenie [[Województwo rzeszowskie (1945–1975)|województwa rzeszowskiego]] prowadzono nacisk na biskupa Jozafata Kocyłowskiego, aby wierni greckokatoliccy dobrowolnie zgodzili się na wyjazd na [[Ukraina|Ukrainę]]. Gdy biskup nadal odmawiał, wówczas wojewoda Roman Gesing wystąpił z wnioskiem o jego aresztowanie.</ref>, wniosek został przyjęty i biskupów aresztowano w czerwcu 1946 roku i deportowano na Ukrainę<ref>[http://www.polska1918-89.pl/pdf/jozafat-kocylowski--greckokatolicki-biskup-przemyski-wobec-dwoch-total,4573.pdf#page=7 Udział wojewody w procesie Józefa Kocyłowskiego] (s. 21) [dostęp 2017-03-30].</ref>. 30 marca 1947 roku złożył rezygnację ze stanowiska wojewody rzeszowskiego.
-W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1947 roku|1947]] został wybrany na posła na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] z okręgu wyborczego [[Rzeszów]]<ref>[http://www.tpmw.pl/img/piast/piast-2-2016.pdf#page=18 Koniec złudzeń. Ludowcy z Rzeszowszczyzny wobec wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 r.] {Dostęp 2017-03-30]</ref>. Do 1949 roku był kierownikiem Wydziału Organizacyjnego PSL. W 1949 roku został członkiem Rady Naczelnej [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego]] 7 stycznia 1950 roku został dyrektorem Departamentu Techniki w [[Ministerstwo Lasów|Ministerstwie Lasów]], a 1 września 1954 roku został dyrektorem Departamentu Lasów Nadzorowanych i Łowiectwa. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1957 roku|1957]] uzyskał mandat poselski z okręgu wyborczego [[Dębica]] na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II kadencji]]. W 1957 roku został podsekretarzem stanu w [[Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego|Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego]], a 18 maja 1961 roku został powołany na stanowisko ministra tego resortu. Jako minister podwyższył jakość prac hodowlanych, prowadził zalesienia inwestycyjne na gruntach nieleśnych, otwierał nowe szkoły leśne i doprowadził do wydania wielu aktów normatywnych z zakresu ochrony przyrody. Za poparciem Romana Gesinga w 1967 roku utworzono [[Słowiński Park Narodowy]], a w latach 1961–1970 zatwierdzono 200 nowych rezerwatów przyrody, osiągnięto pełną restytucję łosia i hodowli żubra. Podjęto się również opracowania planów Bieszczadzkiego i Roztoczańskiego Parku Narodowego<ref>{{Cytuj | url=http://www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl/de/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/lesnik-/pop_up?controlPanelCategory=portlet_101_INSTANCE_1M8a#.WoliaObkTIU | tytuł=Leśnik. – Asset Publisher<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl | język=de | data dostępu=2018-02-19}}</ref>. Zmarł 14 lutego 1975 roku w Warszawie.
+W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1947 roku|1947]] został wybrany na posła na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] z okręgu wyborczego [[Rzeszów]]<ref>[http://www.tpmw.pl/img/piast/piast-2-2016.pdf#page=18 Koniec złudzeń. Ludowcy z Rzeszowszczyzny wobec wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 r.] [dostęp 2017-03-30].</ref>. Do 1949 roku był kierownikiem Wydziału Organizacyjnego PSL. W 1949 roku został członkiem Rady Naczelnej [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego]] 7 stycznia 1950 roku został dyrektorem Departamentu Techniki w [[Ministerstwo Lasów|Ministerstwie Lasów]], a 1 września 1954 roku został dyrektorem Departamentu Lasów Nadzorowanych i Łowiectwa. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1957 roku|1957]] uzyskał mandat poselski z okręgu wyborczego [[Dębica]] na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II kadencji]]. W 1957 roku został podsekretarzem stanu w [[Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego|Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego]], a 18 maja 1961 roku został powołany na stanowisko ministra tego resortu. Jako minister podwyższył jakość prac hodowlanych, prowadził zalesienia inwestycyjne na gruntach nieleśnych, otwierał nowe szkoły leśne i doprowadził do wydania wielu aktów normatywnych z zakresu ochrony przyrody. Za poparciem Romana Gesinga w 1967 roku utworzono [[Słowiński Park Narodowy]], a w latach 1961–1970 zatwierdzono 200 nowych rezerwatów przyrody, osiągnięto pełną restytucję łosia i hodowli żubra. Podjęto się również opracowania planów Bieszczadzkiego i Roztoczańskiego Parku Narodowego<ref>{{Cytuj |url = http://www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl/de/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/lesnik-/pop_up?controlPanelCategory=portlet_101_INSTANCE_1M8a#.WoliaObkTIU |tytuł = Leśnik. – Asset Publisher<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = www.tomaszow.lublin.lasy.gov.pl |język = de |data dostępu = 2018-02-19}}</ref>. Zmarł 14 lutego 1975 roku w Warszawie.
-Był również wiceprezesem Zarządu Głównego [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]]. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Z żałobnej karty | czasopismo = Biuletyn | wydawca = Koło Lwowian w Londynie | wolumin = Nr 28 | strony = 94 | data = Czerwiec 1975 | url = http://dlibra.kul.pl/publication/2102}}</ref>.
+Był również wiceprezesem Zarządu Głównego [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]]. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Z żałobnej karty |url = http://dlibra.kul.pl/publication/2102 |czasopismo = Biuletyn |wydawca = Koło Lwowian w Londynie |wolumin = Nr 28 |strony = 94 |data = czerwiec 1975}}</ref>.
-Pochowany 17 lutego 1975 w Alei Zasłużonych na [[Powązki Wojskowe|cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie]] w kwaterze C2-tuje-2<ref>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/mapa.php?cment=PWZKI&rzad=TUJE&kwatera=C%202&grob=2&dane=+imie=+nazwisko=Gesing+check_nazwisko=+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2019+miesiac2=11+dzien2=18+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2019+miesiac_zg2=11+dzien_zg2=18+cmentarz=powazkowski#kotwica Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>. W pogrzebie udział wzięli m.in. członkowie władz naczelnych [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|ZSL]] z prezesem Naczelnego Komitetu, marszałkiem Sejmu [[Stanisław Gucwa|Stanisławem Gucwą]] na czele oraz przedstawiciele rządu i organizacji społecznych. Nad otwartą mogiłą przemówienie wygłosił wiceprezes ZSL [[Zdzisław Tomal]]<ref>"Pogrzeb Romana Gesinga" [w:] "[[Trybuna Robotnicza|Trybuna Śląska]]", nr 41 (9637), 18 lutego 1975, s. 2</ref>.
+Pochowany 17 lutego 1975 w Alei Zasłużonych na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie]] w kwaterze C2-tuje-2<ref name=cmentarzekomunalne>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/mapa.php?cment=PWZKI&rzad=TUJE&kwatera=C%202&grob=2&dane=+imie=+nazwisko=Gesing+check_nazwisko=+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2019+miesiac2=11+dzien2=18+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2019+miesiac_zg2=11+dzien_zg2=18+cmentarz=powazkowski#kotwica Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>. W pogrzebie udział wzięli m.in. członkowie władz naczelnych [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|ZSL]] z prezesem Naczelnego Komitetu, marszałkiem Sejmu [[Stanisław Gucwa|Stanisławem Gucwą]] na czele oraz przedstawiciele rządu i organizacji społecznych. Nad otwartą mogiłą przemówienie wygłosił wiceprezes ZSL [[Zdzisław Tomal]]<ref>„Pogrzeb Romana Gesinga”, [w:] „[[Trybuna Śląska]]”, nr 41 (9637), 18 lutego 1975, s. 2.</ref>.
+Jego żoną była Włodzimiera z domu Deszkiewicz (1906-1990)<ref name=cmentarzekomunalne />.
-Jego żoną była Włodzimiera z domu Deszkiewicz (1906-1990)<ref>[http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/mapa.php?cment=PWZKI&rzad=TUJE&kwatera=C%202&grob=2&dane=+imie=+nazwisko=Gesing+check_nazwisko=+check_ur=+rok=1800+miesiac=1+dzien=1+rok2=2019+miesiac2=11+dzien2=18+check_zg=+rok_zg1=1800+miesiac_zg1=1+dzien_zg1=1+rok_zg2=2019+miesiac_zg2=11+dzien_zg2=18+cmentarz=powazkowski#kotwica Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
 Został wybrany patronem Technikum Leśnego w [[Zagnańsk]]u.
@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 == Odznaczenia ==
 * [[Order Budowniczych Polski Ludowej]] (1974)<ref>[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/plain-content?id=56619 ''Zaszczytne wyróżnienie i uhonorowanie najbardziej zasłużonych ludzi pracy''], „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 1.</ref>
-* [[Order Sztandaru Pracy]] I klasy (1964)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wręczenie odznaczeń w Belwederze | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 2 | data = Nr 170 z 20 lipca 1964 | url = https://www.pbc.rzeszow.pl/Content/2909/DjVu/Nowiny_Rzeszowskie_1964_07_098.djvu}}</ref>.
+* [[Order Sztandaru Pracy]] I klasy (1964)<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Wręczenie odznaczeń w Belwederze |url = https://www.pbc.rzeszow.pl/Content/2909/DjVu/Nowiny_Rzeszowskie_1964_07_098.djvu |czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] |strony = 2 |data = nr 170 z 20 lipca 1964}}</ref>.
 * Krzyż Komandorski [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]
-* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (1954)<ref>{{Monitor Polski|1954|98|1184}}</ref>
+* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (1954)<ref>{{Monitor Polski|1954|98|1184}}.</ref>
-* [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]] (1955)<ref>{{Monitor Polski|1955|42|411}}</ref>
+* [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]] (1955)<ref>{{Monitor Polski|1955|42|411}}.</ref>
 == Uwagi ==

Wojewodowie lwowscy z siedzibą w Rzeszowie (VIII 1944 – VII 1945)	Wiktor Jedliński Stanisław Janusz Stanisław Tkaczow Edward Kluk
Wojewodowie rzeszowscy (1945–1950)	Edward Kluk Jan Mirek Roman Gesing Jan Mirek
Przewodniczący Prezydium WRN w Rzeszowie (1950–1973)	Bolesław Geraga Wacław Rózga Franciszek Jagusztyn Michał Ostrowski Edward Duda Franciszek Dąbal
Wojewodowie rzeszowscy (1973–1998)	Henryk Stefanik Bolesław Rek Tadeusz Materka Henryk Ficek Kazimierz Ferenc Kazimierz Surowiec Zbigniew Sieczkoś
Wojewodowie podkarpaccy (od 1999)	Zbigniew Sieczkoś Zdzisław Siewierski Jan Kurp Ewa Draus Mirosław Karapyta Małgorzata Chomycz-Śmigielska Ewa Leniart Teresa Kubas-Hul