Franciszek Kaim

	Franciszek Kaim
	Franciszek Kaim
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1919 ; Wola Drwińska
Data i miejsce śmierci	11 września 1996 ; Warszawa
	Wiceprezes Rady Ministrów
Okres	od 23 grudnia 1970; do 8 lutego 1979
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister hutnictwa
Okres	od 27 marca 1976; do 8 października 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Zbigniew Szałajda
	Minister przemysłu ciężkiego
Okres	od 21 listopada 1967; do 23 grudnia 1970
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Janusz Hrynkiewicz
Następca	Włodzimierz Lejczak
	Odznaczenia

Grób Franciszka Kaima na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Franciszek Kaim (ur. 10 lutego 1919 w Woli Drwińskiej, zm. 11 września 1996) – polski inżynier metalurg i polityk. Poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji, wiceprezes Rady Ministrów (1970–1979), minister przemysłu ciężkiego (1967–1970) i minister hutnictwa (1976–1980).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wojciecha. W 1948 ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie pracował w Hucie Bobrek, skąd został przeniesiony do Huty Małapanew, gdzie stopniowo awansował, dochodząc do stanowiska dyrektora naczelnego w 1951. W tym samym roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1953 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Hutnictwa, a w 1957 w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego. Od 21 listopada 1967 do 23 grudnia 1970 był ministrem tegoż resortu w czwartym i kolejnym rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 23 grudnia 1970 do 8 lutego 1979 był wicepremierem w rządzie dotychczasowym oraz Piotra Jaroszewicza i kolejnym pod jego przewodnictwem. Od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem hutnictwa w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. W latach 1968–1971 był zastępcą członka, a od 1971 do 1981 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 1972 do 1980 był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji. Delegat na IV, V, VI, VII, VIII Zjazd PZPR. Uchwałą VIII Plenum KC z 9 lutego 1981 usunięty z KC, a w kwietniu tego samego roku usunięty z partii. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 – jako osoba związana politycznie z Edwardem Gierkiem został na pewien czas internowany.

W 1979 otrzymał tytuł doktora honoris causa krakowskiej AGH^[1].

Franciszek Kaim został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 16)^[2].