Zbigniew Suszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zbigniew Suszyński
Ilustracja
Zbigniew Suszyński (2013)
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1961
Rypin

Zawód

aktor teatralny i filmowy, lektor

Współmałżonek

Małgorzata Suszyńska

Lata aktywności

od 1983

Zespół artystyczny
Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima w Łodzi (1986)
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (1987–1990)
Teatr Nowy w Warszawie (1990–1992)
Teatr Scena Prezentacje
(1991–1992, 2001, 2005)
Teatr Współczesny (od 1992)
Scena na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (1997–1998)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Zbigniew Suszyński (ur. 26 lipca 1961 w Rypinie) – polski aktor filmowy, telewizyjny, dubbingowy i teatralny. Występuje też jako lektor w reklamach oraz programach telewizyjnych.

Wystąpił w ponad stu filmach i serialach telewizyjnych. Popularność i uznanie widzów zdobył dzięki rolom w takich produkcjach jak: Ostatni dzwonek, Samowolka, Młode wilki, Awantura w Chioggi, Młode wilki 1/2, Wyrok na Franciszka Kłosa, E=mc², Śmierć rotmistrza Pileckiego, Rozmowy z katem, Willa szczęścia, Ludzie i anioły i Polityka, oraz serialach: Jest jak jest, Samo życie, Pierwsza miłość, Biuro kryminalne, Na Wspólnej, Leśniczówka, Ślepnąc od świateł czy Korona królów. Do innych szczególnie znanych filmów z jego udziałem to: Sam pośród swoich, Prywatne śledztwo Korczak, Wielka wsypa, Kraj świata, Pożegnanie z Marią, oraz Zenek. Z dubbingu został zapamiętany jako Tom w Tom i Jerry (1940-1967), Kleszcz z Kleszcza (1994-1996), Skalmar Obłynos ze SpongeBob Kanciastoporty (od 1999), Szop RJ ze Skok przez płot (2006) oraz jako Książę z bajki ze (2004) Shrek 2 i Shrek Trzeci (2007).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 20 lat pojawił się po raz pierwszy na srebrnym ekranie w serialu telewizyjnym Jan Serce (1981). Jeszcze podczas studiów aktorskich, 15 listopada 1986 roku debiutował rolą Orlando w spektaklu szekspirowskim Jak wam się podoba (As You Like It) na scenie Teatru Studyjnego'83 im. Juliana Tuwima w Łodzi. W 1987 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. W latach 1987–1990 związany był z łódzkim Teatrem im. Stefana Jaracza. Następnie występował w teatrach warszawskich: Nowym (1990–1992), Scena Prezentacje (1991–1992, 2001, od 2005), Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (1997–1998) i Współczesnym (od roku 1992).

Jest żonaty z nauczycielką Małgorzatą. Mają córkę Milenę Suszyńską, absolwentkę Akademii Teatralnej w Warszawie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W Polsce debiutował w wojennym filmie w reż. Wojciecha Wójcika Sam pośród swoich. W latach osiemdziesiątych można go było dostrzec w Cudownym dziecku (1986), Prywatnym śledztwie (1987), oraz w dramacie telewizyjnym Pusta klatka (1987), gdzie wcielił się w postać Ireneusza Kuca W 1989 wcielił się w główną rolę Krzysztofa Buka w filmie Ostatni dzwonek. Następnie wziął udział w biograficznym filmie Korczak w reż. Andrzeja Wajdy. W latach dziewięćdziesiątych występował w filmach Wielka wsypa (1992), Kraj świata (1993), Pożegnanie z Marią (1993), Autoportret z kochanką (1997), ale największy rozgłos zapewniły mu role w filmach Samowolka (1993), oraz Młode wilki (1995), i Młode wilki 1/2 (1997).

Zbigniew Suszyński jako Georg Ginns w sztuce teatralnej "Nasze Miasto"

Nowe tysiąclecie rozpoczął od gościnnych udziałów w serialach 13 posterunek 2 (2000), M jak miłość (2000), Dom (2000). Popularność wśród telewidzów zdobył wtedy dzięki roli mecenasa Bogdana Wernera w serialu Adam i Ewa (2000) oraz dzięki roli komendanta Korszuna w dramacie telewizyjnym Wyrok na Franciszka Kłosa w reż. Andrzeja Wajdy. W 2002 roku wystąpił jako gangster Arnold w filmie Olafa Lubaszenki E=mc². W tym samym czasie grał w serialach TV-Polsat Rodzina zastępcza (2000), Miodowe lata (2001), Samo życie (2002–2010), Fala zbrodni (2003), Dziki (2004), Daleko od noszy (2004), Pensjonat pod Różą (2004), Glina (2004), Pierwsza miłość (2004-2005, 2012-2013), oraz Całkiem nowe lata miodowe (2004). W serialu Biuro kryminalne (2005) odtwarzał główną rolę Marka Orlickiego, szefa wydziału zabójstw, a serialu Magda M. (2005–2007) odtwarzał postać mecenasa Strzelczyka. W następnych latach pojawiał się w filmach telewizyjnych takich jak Śmierć rotmistrza Pileckiego (2006) i Willa szczęścia (2007). W 2009 grał drugoplanowe role w serialach Plebania oraz Czas honoru. W 2011 grał jedną z głównych ról w serialu Linia życia. W tym samym roku dołączył do obsady serialu Klan gdzie do dziś gra rolę Igora Rutki. W późniejszych latach grał różne epizodyczne role w serialach Hotel 52 (2013), Ojciec Mateusz (2013-2021), Komisarz Alex (2014-2020), O mnie się nie martw (2015), Barwy szczęścia (2015, od 2022) oraz Na dobre i na złe (2016). W 2018 występował jako Smiersz w Leśniczówce, szef w W rytmie serca, poseł w Ślepnąc od świateł, Abel w Drogi wolności oraz jako książę Władysław Opolczyk w 3 sezonie historycznego serialu Korona królów. Rok później powrócił na duży ekran w Polityce w reż. Patryka Vegi. W 2020 wziął specjalny udział w biograficznym filmie Zenek.

Użyczył głosu głównemu bohaterowi gry „Flojd”.

Role teatralne (wybrane)[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktor[edytuj | edytuj kod]

Filmy
Seriale
Dubbing

Reżyseria dubbingu[edytuj | edytuj kod]

Filmy
Seriale

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dwóch aktorów w różnych scenach grało tę rolę.
  2. ↑ Dwóch aktorów użyczyło głosu tej samej postaci w odcinku 20

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Suszyński&oldid=67908159”