170 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 170 Dywizja Piechoty)
170 Dywizja Piechoty
170. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1945 (kapitulacja)

Działania zbrojne
II wojna światowa
inwazja na Danię
atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

LIV Korpus Armijny
XXXI Korpus Armijny

Skład

patrz tekst

170 Dywizja Piechoty (niem. 170. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, brała udział w agresji na Danię i w ataku na Związek Radziecki.

Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]

Sformowana na mocy rozkazu z 1 grudnia 1939 roku, w 7. fali mobilizacyjnej w Munsterlager w X Okręgu Wojskowym. W 1940 roku brała udział w agresji na Danię, walcząc w składzie XXXI Korpusu Armijnego[a][1]. W następnym roku, od 22 czerwca uczestniczyła w ataku na ZSRR (atak przeprowadziła z terytorium Rumunii), gdzie walczyła przeciw Armii Czerwonej w latach 1941-1944[2]. Naciskana przez Armię Czerwoną wycofywała się przez Prusy Wschodnie w stronę Gdańska. Jej część ewakuowano drogą morską, reszta 170 Dywizji Piechoty w maju 1945 roku oddała się do niewoli Armii Czerwonej[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr Walter Wittke 1 XII 1939 – 8 I 1942;
  • gen. por. Erwin Sander 8 I 1942 – 15 II 1943;
  • gen. por. Walther Krause 15 II 1943 – 15 II 1944;
  • gen. mjr Franz Griesbach 15 II 1944 – 16 II 1944;
  • gen. por. Siegfried Haß 16 II 1944 – 8 V 1945;

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w grudniu 1939 roku:

391. i 399. pułk piechoty, 240. dywizjon artylerii lekkiej.

  • Struktura organizacyjna w styczniu 1940 roku:

391., 399. i 401. pułk piechoty, 240. pułk artylerii, 240. batalion pionierów, 240. oddział rozpoznawczy, 240. oddział przeciwpancerny, 240. oddział łączności, 240. polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:

391., 399. i 401. pułk grenadierów, 240. pułk artylerii, 240. batalion pionierów, 170. dywizyjny batalion fizylierów, 240. oddział przeciwpancerny, 240. oddział łączności, 240. polowy batalion zapasowy;

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Korpus występował też pod nazwą XXXI Dowództwo Korpusu i LXXX Korpus Armijny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Douglas Dildy: Dania i Norwegia 1940. Front skandynawski. Poznań: 2009. ISBN 978-8326102882.
  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Konecki Tadeusz, Skandynawia w Drugiej Wojny Światowej; Warszawa 2003; ISBN 83-05-13270-6;
  • Tadeusz Konecki, Sewastopol 1941-1942, 1944, Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1987, ISBN 83-11-07437-2, OCLC 749909711.
  • Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
  • Skotnicki Mariusz, Nowakowski Tomasz Sewastopol; Warszawa 1996; ISBN 83-86217-34-0;
  • C.G. Sweeting, Krew i Żelazo. Niemiecki podbój Sewastopola 1941 - 1942, Tomasz Prochenka (tłum.), Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2007, ISBN 978-83-11-10783-0, OCLC 749222937.