Przejdź do zawartości

Anna (księżniczka królewska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna
Anne Elizabeth Alice Louise
Ilustracja
Księżniczka Anna (2013)
Wizerunek herbu
podpis
Księżniczka królewska
Okres

od 1987

Poprzednik

Maria, hrabina Harewood

Dane biograficzne
Dynastia

Windsorowie

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1950
Londyn

Ojciec

Filip

Matka

Elżbieta II

Rodzeństwo

Karol III, król Zjednoczonego Królestwa
Andrzej, książę Yorku
Edward, książę Edynburga

Mąż

Mark Phillips
(śl, 1973, roz. 1992)

Dzieci

Peter Phillips
(ur. 1977)
Zara Tindall
(ur. 1981)

Mąż

Timothy Laurence
(śl. 1992)

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania) Order Ostu (Wielka Brytania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) ORK Elżbiety II (Wielka Brytania) Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II Medal Srebrnego Jubileuszu Królowej Elżbiety II Medal Złotego Jubileuszu Królowej Elżbiety II Medal Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (wer. brytyjska) Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania) Odznaka Kanadyjskich Sił Zbrojnych Medal Pamiątkowy 100-lecia Saskatchewanu (Kanada) Medal Służby Królowej Królewski Wódz Orderu Logohu (Papua-Nowa Gwinea) Krzyż Świętej Trójcy (Trynidad i Tobago) Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Krzyż Wielki Orderu Korony (Holandia) Order Drogocennej Korony I Klasy (Japonia) Order Jugosłowiańskiej Flagi I klasy (SFR Jugosławii) Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej (Luksemburg) Order Uśmiechu Medal 2500-lecia Imperium Perskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Brytyjska rodzina królewska

JKM król Wielkiej Brytanii i JKM królowa Wielkiej Brytanii

Anna, księżniczka królewska (Anne Elizabeth Alice Louise, ur. 15 sierpnia 1950 w Clarence House w Londynie) – księżniczka Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z dynastii Windsorów, księżniczka królewska, córka królowej Elżbiety II i jej męża, Filipa, księcia Edynburga; znajduje się w linii sukcesji brytyjskiego tronu; reprezentantka Wielkiej Brytanii na letnich igrzyskach olimpijskich (1976) w jeździectwie.

Urodziła się w Londynie jako drugie dziecko i jedyna córka Filipa, księcia Edynburga i Elżbiety II, królowej Zjednoczonego Królestwa. Poprzez swojego przodka, Jana Wilhelma Friso, księcia Oranii, spokrewniona jest ze wszystkimi rodzinami królewskimi i książęcymi panującymi w Europie. Od urodzenia nosiła tytuł Jej Królewskiej Wysokości Księżniczki Anny z Edynburga. W 1952, kiedy jej matka wstąpiła na tron, znana była jako Księżniczka Anna. W 1987 otrzymała tytuł Księżniczki Królewskiej, przysługujący najstarszej córce brytyjskiego monarchy.

W 1968 ukończyła Benenden School w Kent w Anglii.

W 1973 poślubiła Marka Phillipsa, z którym ma dwoje dzieci: Petera Phillipsa (ur. 1977) i Zarę Tindall (ur. 1981). Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1992. W 1992 poślubiła Timothy’ego Laurence’a.

Uprawia jazdę konną. W 1976 została pierwszą członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która wzięła udział w letnich igrzyskach olimpijskich. Jest dwukrotną indywidualną mistrzynią świata w tej dyscyplinie (1971, 1975) i mistrzynią drużynową (1975). W 1971 otrzymała nagrodę Sportowej Osobowości Roku BBC. W latach 1987–1993 pełniła funkcję prezydenta Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej. Od 1988 jest członkinią Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[1].

20 marca 1974 w Londynie doszło do próby porwania księżniczki, kiedy razem z mężem wracała samochodem do Pałacu Buckingham[2]. Był to pierwszy przypadek tego rodzaju zdarzenia w brytyjskiej rodzinie królewskiej[3].

W 2002 została pierwszą członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej w dziejach, która została oskarżona w sprawie sądowej – odpowiedziała za to, że jej pies zaatakował dwoje dzieci[4]. Została ukarana finansowo.

Zaangażowana jest w działalność publiczną i charytatywną. Reprezentowała swoją matkę w oficjalnych wystąpieniach i patronuje wybranym organizacjom. W 2017, 2018 i 2019 wzięła udział w największej liczbie publicznych wystąpień spośród wszystkich członków rodziny królewskiej[5][6][7].

Mieszka w Gatcombe Park w Gloucestershire, a jej biuro znajduje się w Pałacu Świętego Jakuba w Londynie[8].

Powiązania rodzinne i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Księżniczka Anna urodziła się 15 sierpnia 1950 w Clarence House w Londynie o godzinie 11:50[9].

Jej rodzicami byli Filip, książę Edynburga, potomek greckiej oraz duńskiej rodziny królewskiej, i jego żona, Elżbieta II, królowa Zjednoczonego Królestwa, pochodząca z brytyjskiej dynastii Windsorów.

Jej dziadkami byli ze strony ojca Andrzej, książę Grecji i Danii, i jego żona, Alicja z dynastii Battenbergów; natomiast ze strony matki Jerzy VI, król Zjednoczonego Królestwa, cesarz Indii i jego małżonka, Elżbieta, królowa-matka, urodzona jako lady Bowes-Lyon.

Ma trzech braci: Karola III, króla Zjednoczonego Królestwa, Andrzeja, księcia Yorku i Edwarda, księcia Edynburga.

Księżniczka otrzymała imiona: Anna (została trzecią brytyjską księżniczką urodzoną po 1714 roku, której nadano to imię, i zaledwie drugą, dla której było to imię pierwsze), Elżbieta (na cześć matki i babki ze strony matki), Alicja (na cześć babki ze strony ojca), Ludwika (imię popularne w rodzinie królewskiej).

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Została ochrzczona w obrządku kościoła anglikańskiego w Pokoju Muzycznym Pałacu Buckingham 21 października 1950. Ceremonii przewodniczył arcybiskup Yorku, Cyril Garbett. Rodzicami chrzestnymi księżniczki zostali: 1. hrabia Mountbatten (wuj ojca), księżna Hohenlohe-Langenburg (siostra ojca)[10], Andrew Elphinstone (kuzyn matki) i hrabina Athlone (krewna matki).

Jest matką chrzestną przynajmniej siedmiu osób:

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z ówczesną tradycją, początkowe etapy edukacji księżniczki obejmowały domowe lekcje, prowadzone przez guwernantkę.

Od 1959 do 1963 należała do Girl Guides.

W 1968 ukończyła Benenden School w Kent.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Anna rozpoczęła treningi jeździeckie w 1965 roku[11].

W marcu 1971 zmuszona była do wycofania się z zawodów jeździeckich w Crookham, których była liderką, z powodu upadku z konia Purple Star, który odmówił przeskoczenia przeszkody[12].

W tym samym roku została indywidualną mistrzynią Europy w czasie zawodów w Burghley; jej koń nazywał się Doublet[13].

We wrześniu 1973 brała udział w mistrzostwach Europy w Kijowie, ale pomimo zajęcia pierwszego miejsca w zawodach zmuszona była do wycofania się po upadku z konia[14][15]. Anna złamała obojczyk. Wydarzenie zainspirowało powstanie piosenki Księżniczka Anna spadła z konia Agnieszki Osieckiej, którą wykonywały Maryla Rodowicz i Ewa Bem.

W kwietniu 1976 zakwalifikowała się do udziału w letnich igrzyskach olimpijskich w Montrealu w jeździectwie jako pierwsza członkini brytyjskiej rodziny w historii[16].

19 października 1991 ukazała się biografia księżniczki, zatytułowana Riding Through My Life, którą współtworzyła z Ivorem Herbertem[17].

Córka księżniczki, Zara Phillips, również zawodowo uprawia jeździectwo. W 2012 została pierwszą potomkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która wywalczyła medal olimpijski. Phillips odebrała w Londynie srebrny krążek z rąk matki[18].

Członkini rodziny królewskiej

[edytuj | edytuj kod]

Jako córka brytyjskiego monarchy, Anna uprawniona jest do używania tytułu Jej Królewskiej Wysokości Księżniczki Anny. Po urodzeniu nosiła tytuł księżniczki Anny z Edynburga, zgodnie z tytułem swoich rodziców. Sytuacja zmieniła się w 1952 po wstąpieniu królowej Elżbiety II na tron. W 1987 królowa nadała Annie tytuł księżniczki królewskiej, przysługujący najstarszej córce brytyjskiego monarchy pod warunkiem, że nie żyją już inne kobiety noszące ten tytuł. Poprzednią osobą tytułowaną w ten sposób była księżniczka Wiktoria Aleksandra Alicja Maria, hrabina Harewood, ciotka królowej Elżbiety; natomiast kolejną kandydatką jest księżniczka Karolina z Cambridge, w przypadku objęcia tronu przez księcia Wilhelma. W okresie swojego pierwszego małżeństwa księżniczka nosiła dodatkowy tytuł pani Mark Phillips.

6 lutego 1952 zmarł dziadek księżniczki, król Jerzy VI, wobec czego jej matka została królową Zjednoczonego Królestwa i przyjęła imię Elżbieta II[19]. Księżniczka nie uczestniczyła w koronacji matki ze względu na swój młody wiek.

W swoim pierwszym oficjalnym wystąpieniu w 1969 księżniczka Anna otworzyła centrum edukacyjne i treningowe w Shropshire.

W lipcu 1979 przebywała wraz z mężem z prywatną wizytą u tajskiej rodziny królewskiej[20].

Została sportretowana w serialu komediowym The Windsors, w rolę Anny wcieliła się Vicki Pepperdine[21].

Działalność społeczna i charytatywna

[edytuj | edytuj kod]

W 1981 została kanclerzem Uniwersytetu Londyńskiego, zastępując w pełnieniu tej funkcji swoją babkę, królową matkę[22].

W 1981 powołała The Princess Royal Trust for Carers, organizację, która zajmuje się opieką domową nad osobami niepełnosprawnymi.

30 marca 2011 została kanclerzem Uniwersytetu Edynburskiego, zastępując na tym stanowisku swojego ojca.

Oficjalne wizyty zagraniczne

[edytuj | edytuj kod]

W 1954, 2004[23] i 2009 odwiedzała Gibraltar – druga wizyta miała służyć złagodzeniu napiętych relacji pomiędzy Wielką Brytanią a Hiszpanią, które toczą spór o to terytorium[24].

W 1969 towarzyszyła matce w stanowej wizycie do Austrii[25].

W 1970 po raz pierwszy gościła w Australii, towarzysząc rodzicom w dyplomatycznej wyprawie; ponownie poleciała do tego kraju w 2009.

W czerwcu 1973 przeprowadzała oficjalną wizytę w Niemczech[26].

18 czerwca 1982 została pierwszą członkinią rodziny królewskiej, która odwiedziła Denver[27].

W listopadzie 1987 reprezentowała królową w czasie wizyty w Singapurze[28].

W 1990 jako pierwsza brytyjska księżniczka w historii pojechała do Związku Radzieckiego, gdzie została przyjęta przez Michaiła Gorbaczowa[29].

W 1991 przebywała z wizytą dyplomatyczną w Polsce[30].

W lipcu 2004 przez trzy dni przebywała w Kenii[31].

W 2005 udała się na Brytyjskie Wyspy Dziewicze, do Jamajki, Luksemburga, Chin i Indonezji.

W lutym 2006 ponownie przybyła do Polski, gdzie została przyjęta przez pierwszą damę, Marię Kaczyńską. W dalszej części roku przeprowadzała oficjalne wizyty na Bermudach, w Nowej Zelandii, Australii i Afganistanie.

W 2015 i 2019 odbyła wizyty dyplomatyczne na wyspę Man[32].

W październiku 2016 reprezentowała królową w Malezji[33].

W lipcu 2017 uczestniczyła w oficjalnej wizycie króla i królowej Hiszpanii do Wielkiej Brytanii[potrzebny przypis].

W czerwcu 2018 poleciała z jednodniową wizytą do Toronto[34].

W czerwcu 2019 brała udział w bankiecie z okazji przyjazdu do Londynu prezydenta Stanów Zjednoczonych[35].

Próba porwania

[edytuj | edytuj kod]

20 marca 1974 roku księżniczka Anna i jej mąż wracali z wydarzenia charytatywnego do Pałacu Buckingham. Ich samochód został zatrzymany przez Iana Balla, który jechał tuż przed nimi. Niedoszły porywacz postrzelił ochroniarza Anny i policjanta, inspektora Jamesa Beatona, jej kierowcę Alexa Callendera i dziennikarza Briana McConnella, który był świadkiem zdarzenia i próbował interweniować, oraz Michaela Hillsa[36]. Przechodzący tamtędy bokser Ron Russell zaatakował Balla, co pozwoliło księżniczce uciec. Wszyscy czterej mężczyźni zostali nagrodzeni medalami przez królową.

Celem Balla było uzyskanie okupu za życie Anny. Sprawca zdarzenia przebywa do tej pory w Broadmoor Hospital, psychiatrycznym szpitalu zlokalizowanym w Crowthrone w Berkshire[37].

Związki z innymi rodzinami królewskimi

[edytuj | edytuj kod]

Księżniczka Anna spokrewniona jest ze wszystkimi rodzinami królewskimi i książęcymi, zasiadającymi na tronach europejskich państw, poprzez Jana Wilhelma Friso, księcia Oranii, żyjącego w latach 1687–1711. Jej ojciec wywodzi się z greckiej i duńskiej rodziny królewskiej, natomiast matka z rodziny brytyjskiej. Księżniczka ma wśród swoich przodków króla Danii Chrystiana IX i królową Wielkiej Brytanii Wiktorię.

Była gościem ceremonii zaślubin: Karola, księcia Walii, z lady Dianą Spencer (Londyn, 1981[38]), Karola, księcia Walii, z Kamilą Parker-Bowles (Londyn, 2005[39]), Jerzego Gilmana z lady Różą Windsor (Londyn, 2008[40]), Wilhelma, księcia Cambridge, z Katarzyną Middleton (Londyn, 2011[41][42]), Henryka, księcia Sussexu, z Meghan Markle (Windsor, 2018[43]), Jacka Brooksbanka z księżniczką Eugenią z Yorku (Windsor, 2018[44]), Tomasza Kingstona z lady Gabrielą Windsor (Windsor, 2019[45]).

Reprezentowała dwór brytyjski w czasie uroczystości pogrzebowych Jana, wielkiego księcia Luksemburga (Luksemburg, 2019)[46].

Uczestniczyła w obchodach 25. rocznicy ślubu wielkiego księcia Henryka i wielkiej księżnej Marii Teresy z Luksemburga (Luksemburg, 2006[47]).

Media

[edytuj | edytuj kod]

18 lipca 2013 ukazała się biografia księżniczki, zatytułowana Anne: The Private Princess Revealed, autorstwa Briana Hoey[48].

Patronaty

[edytuj | edytuj kod]

Księżniczka Anna zaangażowana jest w działalność około trzystu organizacji, między innymi:

  • Aerospace Bristol – patron od 2002;
  • British Academy of Film and Television Arts – była prezydentem od 1973 do 2001;
  • British Universities and Colleges Sport- patron;
  • CanTRA – patron od 1986[49];
  • Durrell Wildlife Conservation Trust – patron od 1972[50];
  • Emerging Leaders’ Dialogues Canada – prezydent od czerwca 2011[51];
  • Friends of TS Queen Mary – patron od marca 2019[52];
  • Horse Charity – prezydent[53];
  • Mission to Sea Farers – prezydent[54];
  • Opportunity International – patron od 1998[55];
  • RedR – prezydent od 1988[56];
  • Royal Geographical Society – patron, zastąpiła swoją matkę[57];
  • Royal National Children Foundation – patron od 2002;
  • Royal Navy and Royal Marines Charity – patron od 2007[58];
  • Save The Children UK – księżniczka jest prezydentem fundacji od 1970[59];
  • Scottish Rugby Union – patron od 1986[60];
  • The Scottish Fiddle Orchestra – patron od grudnia 1993[61];
  • WISE – patron od 2000[62];
  • World Horse Wellare – prezydent[63];
  • YSS – patron od 2008[64];
  • VSO – patron od 2005[65].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1970 spotykała się z Andrew Parker Bowles, który następnie ożenił się z Kamilą Shand. Parker Bowles i Shand rozwiedli się w 1995, a w 2005 Kamila została szwagierką Anny, wychodząc za jej brata, księcia Karola.

5 lipca 1971 księżniczka przeszła w Londynie zabieg usunięcia torbieli jajnika[66][67]. W styczniu 1973 media poinformowały, że Anna jest w związku z Markiem Phillipsem, synem majora Petera Phillipsa i jego żony, Anny z domu Tiarks, mistrzem olimpijskim w jeździectwie[68]. Mężczyzna spędził Nowy Rok w posiadłości królowej w Sandringham. Ich zaręczyny ogłoszono 29 maja[69].

14 listopada 1973 para zawarła związek małżeński w opactwie westminsterskim[70][71]. Ceremonii przewodniczył arcybiskup Canterbury, Michael Ramsey. Księżniczka otrzymała obrączkę z walijskiego złota, podobną do tej, którą nosiły jej matka i ciotka. Królowa proponowała swojej córce i zięciowi tytuły szlacheckie, ale para się na to nie zgodziła, co oznaczało, że ich dzieci mogły być wychowane jako zwykli obywatele[72].

16 listopada 1977 w St. Mary’s Hospital w Londynie księżniczka urodziła syna[73]. Chłopiec, który otrzymał imiona Piotr Marek Andrzej był pierwszym wnukiem królowej Elżbiety II i pierwszym wnukiem brytyjskiego monarchy, który przyszedł na świat bez tytułu szlacheckiego[74].

15 maja 1981 w tym samym szpitalu przyszła na świat córka państwa Phillips, która otrzymała imiona Zara Anna Elżbieta[75].

W sierpniu 1989 ogłoszono separację małżonków. W późniejszym miesiącach prasa opisywała, że Anna weszła już w relację z Timothym Laurence’em, oficerem Royal Navy[76], którego poznała, gdy pełnił służbę na HMY Britannia.

14 kwietnia 1992 podano, że księżniczka Anna i Phillips zdecydowali się na rozwód[77]. W 1992, roku określonym przez królową jako jej annus horribilis, swoje separacje ogłosili również dwaj bracia Anny, książę Karol i książę Andrzej. 23 kwietnia ogłoszono rozwód Anny i Marka.

5 grudnia 1992 rodzina królewska podała do wiadomości, że księżniczka zaręczyła się z Timothym Laurence’em[78]. Prywatna uroczystość zaślubin miała miejsce 12 grudnia w Crathie Church w Crathie w Szkocji.

29 grudnia 2010 urodziła się jej pierwsza wnuczka i pierwsza prawnuczka królowej Elżbiety, Savannah Phillips[79][80].

2 lipca 2019 w Horsfall House w Minchinhampton zmarła teściowa Anny, Barbara Laurence[81].

9 kwietnia 2021 zmarł jej ojciec, Filip[82].

8 września 2022 zmarła jej matka, Królowa Elżbieta II. Tron objął jej brat Karol.

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]

W linii męskiej należy do królewskiej dynastii Glücksburgów, młodszej linii Oldenburgów; formalnie natomiast jest członkinią dynastii Windsorów.

Po mieczu jest prawnuczką Jerzego I, króla Greków, a przez to praprawnuczką Chrystiana IX, króla Danii, znanego jako „ojciec Europy” lub „teść Europy” ze względu na międzydynastyczne małżeństwa jego dzieci, które skutkowały potomstwem w niemalże wszystkich rodzinach panujących na kontynencie.

Jednym z jej pradziadków (ze strony ojca) był Ludwik Mountbatten, 1. markiz Milford Haven, admirał floty, który poślubił wnuczkę królowej Wiktorii. Mountbatten urodził się jako książę z Battenbergów, ale w 1917 zmienił swoje nazwisko na jego angielskojęzyczną wersję, Mountbatten, aby zatrzeć swoje niemieckie korzenie. W 1947 jego wnuk, książę Filip, przyjął to nazwisko przed swoim ślubem z późniejszą królową Elżbietą II. Obecnie jest to jedno z dwóch nazwisk używanych w razie konieczności przez członków brytyjskiej rodziny królewskiej (wraz z drugim członem, Windsor).

Ze strony matki księżniczka Anna jest potomkinią brytyjskich monarchów, w tym króla Jerzego VI i królowej Wiktorii. Jej ojciec i matka są ze sobą spokrewnieni.

Przodkowie

[edytuj | edytuj kod]
Osoba Rodzice Dziadkowie Pradziadkowie
Anna, księżniczka królewska Filip, książę Edynburga Książę Andrzej z Grecji i Danii Jerzy I, król Greków
Olga, królowa Greków
Alicja, księżna z Grecji i Danii Ludwik Mountbatten, 1. markiz Milford Haven
Wiktoria, markiza Milford Haven
Elżbieta II, królowa Zjednoczonego Królestwa Jerzy VI, król Zjednoczonego Królestwa Jerzy V, król Zjednoczonego Królestwa
Maria, królowa Zjednoczonego Królestwa
Elżbieta, królowa Zjednoczonego Królestwa Claude Bowes-Lyon, 14. hrabia Strathmore i Kinghorne
Cecilia Bowes-Lyon, hrabina Strathmore i Kinghorne

Potomkowie

[edytuj | edytuj kod]
Dzieci Wnuki
Peter Phillips
(1977–) 		Savannah Phillips
(2010-)
Isla Phillips
(2012-)
Zara Tindall
(1981-) 		Mia Tindall
(2014-)
Lena Tindall
(2018-)
Lucas Tindall
(2021-)

Tytuły

[edytuj | edytuj kod]
Od Do Tytuł
15 sierpnia 1950 6 lutego 1952 Jej Królewska Wysokość Księżniczka Anna z Edynburga
6 lutego 1952 14 listopada 1973 Jej Królewska Wysokość Księżniczka Anna
14 listopada 1973 1987 Jej Królewska Wysokość Księżniczka Anna, Pani Mark Phillips
1987 nadal Jej Królewska Wysokość Księżniczka Królewska

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Lista odznaczeń przyznanych księżniczce Annie:

Data Państwo Osoba przyznająca Odznaczenie
1969  Austria Franz Jonas Wielka Złota Odznaka Honorowa na Wstędze za Zasługi dla Republiki Austrii[83]
1969  Finlandia Urho Kekkonen Krzyż Wielki Orderu Białej Róży
1953  Wielka Brytania Elżbieta II Medal Koronacji Elżbiety II
1969  Wielka Brytania Elżbieta II Order Domu Panującego królowej Elżbiety II
1972  Holandia królowa Juliana Krzyż Wielki Orderu Domowego Orańskiego Korony
1972  Jugosławia Order Flagi Jugosłowiańskiej I klasy
1972  Japonia Wielka Wstęga Orderu Skarbu Korony
1972  Luksemburg wielki książę Jan Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej
1977  Wielka Brytania Elżbieta II Medal Srebrnego Jubileuszu królowej Elżbiety II
1974  Wielka Brytania Elżbieta II Wielki Mistrz i Dama Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego[84]
1982  Kanada Canadian Forces Decoration
1988 Jerozolima Krzyż Wielki Orderu Szpitala św. Jana Jerozolimskiego
1990  Nowa Zelandia Queen’s Service Order
1994  Wielka Brytania Elżbieta II Order Podwiązki
2000  Wielka Brytania Elżbieta II Dama Orderu Ostu[85]
2002  Wielka Brytania Elżbieta II Medal Złotego Jubileuszu królowej Elżbiety II
2005  Kanada Medal Pamiątkowy 100-lecia Saskatchewanu
2006  Polska Kapituła Orderu Order Uśmiechu
2012  Wielka Brytania Elżbieta II Medal Diamentowego Jubileuszu królowej Elżbiety II
Trynidad i Tobago Krzyż Wielki Świętej Trójcy
Papua-Nowa Gwinea Królewski Wódz Orderu Logohu
2017  Hiszpania król Filip VI Order Izabeli Katolickiej[86]
2017 Madagaskar Wielki Krzyż 2. Klasy Narodowego Orderu Madagaskaru[87]

Tytuły uniwersyteckie

[edytuj | edytuj kod]

Lista honorowych tytułów przyznanych księżniczce Annie przez władze uniwersyteckie:

Data Uniwersytet Tytuł
1981 Uniwersytet Londyński kanclerz[88]
2004 Uniwersytet Reginy doktor praw
2010 Pamiątkowy Uniwersytet Nowofundlandzki[89] doktor praw
2011 Uniwersytet Edynburski kanclerz[90]
2011 Uniwersytet Cranfield doktor nauk[91]
2012 Uniwersytet Highlands and Islands kanclerz[92]
2013 Uniwersytet Harper Adams kanclerz[93]
2020 Uniwersytet Aberdeen doktor praw[94]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ HRH the Princess ROYAL – British Olympic Association, IOC Member since 1988 [online], www.olympic.org [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  2. ↑ Jonathan Dimbleby: Karol, książę Walii. Biografia. Magda Papuzińska (tłum.). Oficyna Wydawnicza Rytm, 1997, s. 204. ISBN 83-86678-68-2.
  3. ↑ Princess Anne kidnap attempt – from the archive, 23 May 1974 | UK news | The Guardian [online], www.theguardian.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  4. ↑ Revealed: the only member of the royal family to have a criminal record | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  5. ↑ Princess Anne Was Officially the Busiest Member of the Royal Family in 2017 [online], www.townandcountrymag.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  6. ↑ Busiest member of the royal family – Princess Anne carried out most official engagements in 2018 [online], www.harpersbazaar.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  7. ↑ Find out the top most hardworking royals of 2019 | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2020-01-01] (ang.).
  8. ↑ Where Does Princess Anne Live? Inside The Stunning Homes of The Princess Royal [online], www.cheatsheet.com [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  9. ↑ BBC ON THIS DAY | 15 | 1950: Princess gives birth to second child [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2019-11-27].
  10. ↑ Philippe Delorme, Philippe d'Édimbourg. Une vie au service de Sa Majesté, Paris: „Tallandier”, 2017, s. 130, ISBN 979-10-210-2035-1 (fr.).
  11. ↑ Princess Anne: REAL reason Anne likes horses revealed – it’s not what you think! | Royal | News | Express.co.uk [online], www.express.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  12. ↑ Lodi News-Sentinel – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  13. ↑ Princess Anne: her equestrian career in pictures [online], www.horseandhound.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  14. ↑ Sep. 07, 1973 – September 7th, 1973 Princess Anne makes a good start Stock Photo: 69473282 – Alamy [online], www.alamy.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  15. ↑ O tym jak księżniczka Anna spadła z konia i innych przypadkach | Nasze Miasto [online], naszemiasto.pl [dostęp 2019-11-27] (pol.).
  16. ↑ The Prescott Courier – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  17. ↑ Riding Through My Life: Princess Royal Anne, Ivor Herbert: 9780720719611: Amazon.com: Books [online], www.amazon.com [dostęp 2019-12-01] (ang.).
  18. ↑ London 2012 Olympics: With a hug and kiss from her mother, Zara Phillips joins riding royalty – Telegraph [online], www.telegraph.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  19. ↑ Elizabeth becomes queen – HISTORY [online], www.history.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  20. ↑ The Bulletin – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  21. ↑ The Windsors w bazie IMDb (ang.)
  22. ↑ Chancellor | University of London [online], london.ac.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  23. ↑ Cache.gettyimages.com/comp/51004422.jpg?x=x&dasite=MS_GINS&ef=2&ev=1&dareq=538EA340DCCBB2AD7C67CBF6DB5F7018A9C30E9B9B114CE8.
  24. ↑ Princess Anne visit to Gibraltar stirs up tensions – Telegraph [online], www.telegraph.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  25. ↑ Will The Crown season three cover Princess Anne’s kidnap [online], au.lifestyle.yahoo.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  26. ↑ The Evening News – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  27. ↑ The Lewiston Journal – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  28. ↑ Herald-Journal – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  29. ↑ Princess Anne visits Soviets – UPI Archives [online], www.upi.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  30. ↑ Visits to Poland by representatives of the British Royal Family – Poland.pl [online], www.polska.pl [dostęp 2019-12-01] (ang.).
  31. ↑ http://cache.gettyimages.com/comp/51015176.jpg?x=x&dasite=MS_GINS&ef=2&ev=1&dareq=538EA340DCCBB2ADBD6EC51BEF1B8588A9C30E9B9B114CE8.
  32. ↑ Princess Anne makes whistle-stop tour of the Isle of Man – BBC News [online], www.bbc.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  33. ↑ Britain’s Princess Anne arrives for two-day study tour | Borneo Post Online [online], www.theborneopost.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  34. ↑ Princess Anne just flew to Toronto and was back on the same day | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  35. ↑ Princess Anne tasked with sitting next to Jared Kushner at State Banquet – Royal Central [online], royalcentral.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  36. ↑ The Crown season 3: Will they cover Princess Anne’s kidnap attempt? | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  37. ↑ “Not bloody likely” – The attempted kidnapping of Princess Anne – Royal Central [online], royalcentral.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  38. ↑ Royal Wedding. Photo of Princess Anne and Princess Margaret taken by... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  39. ↑ Princess Anne & The Countess Of Wessex Attend The Wedding Of Hrh The... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  40. ↑ Princess Anne, Timothy Laurence, Autumn Phillips, Peter Phillips,... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  41. ↑ Prince Andrew, The Duke of York, Princess Beatrice of York, Princess... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  42. ↑ Marcia Moody, Kate. Księżna Cambridge, Anna Bezpiańska-Oglęcka (tłum.), Dream Books, 2013, s. 151, ISBN 978-83-936945-8-7.
  43. ↑ Princess Eugenie, Prince Andrew, Duke of York and Princess Beatrice... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  44. ↑ Back Queen Elizabeth II, Prince Philip, Duke of Edinburgh, Prince... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  45. ↑ Lady Gabriella Windsor Marries Thomas Kingston In Luisa Beccaria Wedding Dress | British Vogue [online], www.vogue.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  46. ↑ Royal family pay respects at state funeral of Grand Duke Jean of Luxembourg – pictures | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  47. ↑ Princess Anne, King Constantine & Queen Anne-Marie Of Greece Of... News Photo – Getty Images [online], www.gettyimages.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  48. ↑ Anne: The Private Princess Revealed: Brian Hoey: 9781782924166: Amazon.com: Books [online], www.amazon.com [dostęp 2019-12-07] (ang.).
  49. ↑ Our Patron [online], www.cantra.ca [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  50. ↑ HRH The Princess Royal | Board of trustees | The people | About | Durrell Wildlife Conservation Trust [online], wildlife.durrell.org [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  51. ↑ President, HRH, The Princess Royal [online], www.eldcanada.org [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  52. ↑ Her Royal Highness The Princess Royal Becomes Royal Patron of Friends of TS Queen Mary – TS Queen Mary [online], tsqueenmary.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  53. ↑ The Royal Family sur Twitter: „Today, The Princess Royal, President of @HorseCharity, opened Penny Farm Rescue and Rehoming Centre’s renovated visitor centre. At the engageme... [online], twitter.com [dostęp 2019-11-27] (fr.).
  54. ↑ Our President | The Mission to Seafarers [online], www.missiontoseafarers.org [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  55. ↑ Our Patron, HRH The Princess Royal | Opportunity International UK [online], opportunity.org.uk [dostęp 2019-11-27].
  56. ↑ HRH the Princess Royal supports RedR’s humanitarian work as President – RedR [online], www.redr.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  57. ↑ Royal Geographical Society – Latest news [online], www.rgs.org [dostęp 2019-11-29].
  58. ↑ HRH The Princess Royal | The Royal Navy and Royal Marines Charity [online], www.rnrmc.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  59. ↑ Our Patron Princess Anne | Save the Children UK [online], www.savethechildren.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  60. ↑ The Royal Association: Princess Anne – Scottish Rugby Union – Royal Central [online], royalcentral.co.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  61. ↑ Royal Patron – The Scottish Fiddle Orchestra [online], sfo.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  62. ↑ Our Patron – WISE [online], wisecampaign.org.uk [dostęp 2021-07-01] (ang.).
  63. ↑ The Princess Royal, President of World... - The Royal Family [online], facebook.com [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  64. ↑ HRH The Princess Royal extends Patronage | YSS [online], www.yss.org.uk [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  65. ↑ Our patron: HRH The Princess Royal, Princess Anne | VSO [online], www.vsointernational.org [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  66. ↑ The Virgin Islands Daily News – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  67. ↑ Lawrence Journal-World – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  68. ↑ The Telegraph – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  69. ↑ BBC – History – Princess Anne’s wedding (pictures, video, facts & news) [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-05] (ang.).
  70. ↑ Toledo Blade – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  71. ↑ Bangor Daily News – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  72. ↑ Royal reveal: Why Princess Anne’s family including Zara Tindall, Mia and Lena don’t have royal titles | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  73. ↑ The Michigan Daily – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  74. ↑ Princess Anne Gives Birth to Boy, Fifth in Line to the British Throne – The New York Times [online], www.nytimes.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  75. ↑ Princess Anne gives birth to girl – UPI Archives [online], www.upi.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  76. ↑ Toledo Blade – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  77. ↑ Star-News – Google News Archive Search [online], news.google.com [dostęp 2019-11-27].
  78. ↑ Wedding of Princess Anne and Timothy Laurence | Unofficial Royalty [online], www.unofficialroyalty.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  79. ↑ https://news.nationalpost.com/news/canada/canadian-autumn-phillips-gives-birth-to-queens-first-great-grandchild
  80. ↑ https://www.cbc.ca/news/world/canadian-gives-birth-to-royal-great-grandchild-1.949288
  81. ↑ Princess Anne mourns the death of her mother-in-law | HELLO! [online], www.hellomagazine.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  82. ↑ Prince Philip, husband of the U.K.'s Queen Elizabeth II, dies at 99 [online], NBC News [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  83. ↑ parlament.gv.at – Lista odznaczonych odznakami honorowymi Republiki Austrii od 1952 (niem.) [dostęp 2012-10-06].
  84. ↑ College of St George – Orders of Chivalry (ang.) [dostęp 2012-10-06].
  85. ↑ The British Monarchy – New appointments to the Order of the Thistle (ang.) [dostęp 2012-10-06].
  86. ↑ El Rey reconoce que Isabel II ha hecho posible la visita de Estado a Reino Unido [online], www.lavanguardia.com [dostęp 2019-11-27] (hiszp.).
  87. ↑ Grand-Croix de Deuxième Classe de l’Ordre Nationale Malgache | Présidence de la République de Madagascar [online], www.presidence.gov.mg [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-13] (fr.).
  88. ↑ The Princess Royal | University of London [online], london.ac.uk [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  89. ↑ https://www.cbc.ca/news/canada/newfoundland-labrador/princess-anne-to-get-n-l-degree-1.920115.
  90. ↑ Princess Royal becomes Edinburgh University chancellor – BBC News [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  91. ↑ Princess Anne: Brutal reason Anne never went to university revealed | Royal | News | Express.co.uk [online], www.express.co.uk [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  92. ↑ About – Chancellor [online], www.uhi.ac.uk [dostęp 2020-01-17].
  93. ↑ News – Chancellor, HRH The Princess Royal, gives thanks at university celebration | Harper Adams University [online], www.harper-adams.ac.uk [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  94. ↑ Princess Anne handed honorary degree from Camilla in Aberdeen – BBC News [online], www.bbc.com [dostęp 2020-01-17] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Princesses Royal (księżniczki królewskie) Wielkiej Brytanii
Osobowość roku BBC Sport (BBC Sports Personality of the Year)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_(księżniczka_królewska)&oldid=75100371”