Witalij Ginzburg
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 4 października 1916 Moskwa | |
| Data i miejsce śmierci | 8 listopada 2009 Moskwa | |
| Odznaczenia | ||
      
| ||
Witalij Łazariewicz Ginzburg (ros. Виталий Лазаревич Гинзбург, ur. 21 września?/ 4 października 1916 w Moskwie, zm. 8 listopada 2009 tamże) – rosyjski fizyk teoretyk i astrofizyk, laureat Nagrody Nobla z fizyki w 2003 roku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie pochodzenia żydowskiego. Jego ojciec, Łazar Jefimowicz Ginzburg (1863–1942), był inżynierem, absolwentem Politechniki Ryskiej. Jego matka, Augusta Beniaminowna Ginzburg (z domu Wildauer) (1882–1920), była lekarzem, pochodziła z Jełgawy w guberni kurlandzkiej[1].
Ukończył fizykę na Uniwersytecie Moskiewskim w roku 1938, a w 1940 obronił doktorat, w roku 1942 uzyskał habilitację. Od roku 1941 pracował na wydziale teoretycznym Instytutu Fizycznego im. P.N. Lebiediewa Rosyjskiej Akademii Nauk, kierowanym przez prof. Igora Tamma. W 1966 roku uzyskał tytuł akademika. W 1971 r., po śmierci Tamma, został dyrektorem wydziału. Zmarł 8 listopada 2009 roku. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Do jego największych osiągnięć należy opracowanie w 1950 roku teorii nadprzewodnictwa wspólnie z Lwem Landauem. Za pionierski wkład w rozwój teorii nadprzewodnictwa i nadciekłości został uhonorowany Nagrodą Nobla, wspólnie z Anthony Leggettem i Aleksym Abrikosowem[1].
W 1984 uzyskał Medal im. Mariana Smoluchowskiego, a w 1995 został wyróżniony Złotym Medalem im. Łomonosowa[1].
Został odznaczony m.in. Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny I i III klasy, Orderem Lenina, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz dwukrotnie Orderem „Znak Honoru”. Laureat Nagrody Stalinowskiej (1953) i Nagrody Leninowskiej (1966)[1].
W 1991 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Vitaly L. Ginzburg – Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 2003 > Alexei A. Abrikosov, Vitaly L. Ginzburg, Anthony J. Leggett [on-line]. www.nobelprize.org. [dostęp 2014-01-21]., autobiografia, Nobel Lecture On Superconductivity and Superfluidity.
- ↑ Winners of the Gold Medal of the Royal Astronomical Society (ang.). W: Awards, Medals and Prizes [on-line]. Royal Astronomical Society. [dostęp 2016-07-27].
- ISNI: 0000 0000 8127 5612
- VIAF: 49288937
- LCCN: n50033428
- GND: 120935368
- NDL: 00440978
- LIBRIS: khwzt5c3007f4bn
- BnF: 122917224
- SUDOC: 031762336
- NKC: jn20000601820
- NTA: 074768115
- BIBSYS: 90080652
- CiNii: DA00129583
- Open Library: OL259154A
- PLWABN: 9810625563805606
- NUKAT: n95403007
- LNB: 000071241
- CONOR: 34154595
- WorldCat: lccn-n50033428
- Absolwenci Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa
- Członkowie Rosyjskiej Akademii Nauk
- Laureaci Nagrody Leninowskiej
- Laureaci Nagrody Stalinowskiej
- Laureaci Złotego Medalu Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego
- Rosyjscy nobliści – fizyka
- Odznaczeni Orderem „Znak Honoru”
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny”
- Radzieccy astrofizycy
- Rosyjscy fizycy teoretyczni
- Rosyjscy fizycy XX wieku
- Rosyjscy fizycy XXI wieku
- Żydowscy nobliści – fizyka
- Fizycy ciała stałego
- Rosyjscy Żydzi
- Wykładowcy Moskiewskiego Instytutu Fizyczno-Technicznego
- Ludzie urodzeni w Moskwie
- Urodzeni w 1916
- Zmarli w 2009
- Laureaci Medalu Mariana Smoluchowskiego
- Pochowani na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie