Nabrzeże zakładów chemicznych we Wrocławiu
51°07′27″N 17°05′58″E/51,124167 17,099444| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ portu |
śródlądowy |
| Obroty ładunkowe (lata 70. XX wieku) |
100 tys. ton |
| Liczba nabrzeży |
1 |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 51°07′27″N 17°05′58″E/51,124167 17,099444
| |
Nabrzeże zakładów chemicznych – nabrzeże położone przy wrocławskim Kanale Żeglugowym, na jego prawym brzegu, w kilometrze 2,60 jego biegu, na osiedlu Kowale. Historia powstania w tym miejscu przeładowni związana jest z budową zakładów chemicznych Superphosphat – Fabrik Bergwerks – Gesellschaft, własności koncernu Georg von Giesches Erben[1][2]. Tą drogą wodną transportowano i przeładowywano w tym porcie głównie fosforyty i apatyty. Były one importowane z Maroka, dostarczane drogą morską do portu w Szczecinie, skąd szlakiem Odry transportowane do Wrocławia. Również po II wojnie światowej, w czasach PRL, nabrzeże było wykorzystywane do przeładunku (w latach 70. około 100 tysięcy ton surowca fosforowego, w latach 80. około 30 tys. ton). Wyłączenie przeładowni z eksploatacji i demontaż suwnicy nastąpił w połowie lat 80.[1].
Konstrukcja nabrzeża wykonana jest ze ścianki Larsena zwieńczonej oczepem wykonanym z betonu. Stateczność tej ściany oporowej zapewniają odciągi stalowe długości 7,7 m zamocowane do ściany kotwiącej. Dla potrzeb cumowania jednostek pływających wykonano betonowe pachoły cumownicze oraz odbojnice z opon. Nawierzchnia przylegająca do akwenu wykonana jest z płyt betonowych, częściowo także wybrukowana, a częściowo z nawierzchnią bitumiczną[1].
Na infrastrukturę przeładunkową składała się suwnica bramowa z 1927 roku. Materiał pobierany był za pomocą chwytaka o udźwigu 5,8 ton i pojemności 2,0 m3. Wydajność wynosiła 40 t/h. Pobrany z barki materiał wsypywany był do specjalnego kosza zsypowego, skąd kolejką podwieszaną transportowany był do magazynu zakładu. Inne elementy infrastruktury wykonane przy nabrzeżu to drogi dojazdowe kołowe i bocznica kolejowa[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Fundacja Otwartego Muzeum Techniki: Budowle hydrotechniczne Wrocławskiego Węzła Wodnego. Wrocław 2007. [dostęp 2010-01-15]
- ↑ Małgorzata Książkiewicz, Grzegorz Bakuliński, Stanisław Januszewski, Ryszard Majewicz, Trasa turystyczna „Pomniki Wrocławskiego Węzła Wodnego”, Prosto z pokładu, Biuletyn nr 55, rok VI, marzec 2008 www.nadbor.pwr.wroc.pl (dostęp 2010-01-15)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nabrzeże w Wikimapii (dostęp 2010-01-15)
