Szablon:Dobry artykuł/archiwum/2012/04
Aktualnie na stronie głównej
.jpg)
U-551 – niemiecki okręt podwodny typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wypierał 769 ton w położeniu nawodnym oraz 871 ton pod wodą, a jego główną bronią było 14 torped kalibru 533 mm wystrzeliwanych z pięciu wewnętrznych wyrzutni. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość ponad 17 węzłów, osiągając zasięg 8500 Mm przy prędkości 10 węzłów. Zwodowany we wrześniu 1940 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został wcielony do służby w Kriegsmarine w listopadzie 1940 roku. Służąc w składzie 7. Flotylli U-Bootów, okręt podczas pierwszego patrolu został zatopiony z całą załogą bombami głębinowymi 23 marca 1941 roku na południowy wschód od Vík í Mýrdal przez brytyjski uzbrojony trawler HMT „Visenda”. Czytaj więcej…
Archiwum ekspozycji dobrych artykułów
Archiwum artykułów, które zostały umieszczone na stronie głównej w rubryce Dobry Artykuł.
2008:
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2009:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2010:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2011:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2012:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2013:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2014:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2015:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2016:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2017:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2018:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2019:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2020:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2021:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2022:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
2023:
styczeń •
luty •
marzec •
kwiecień •
maj •
czerwiec •
lipiec •
sierpień •
wrzesień •
październik •
listopad •
grudzień
1 kwietnia[edytuj kod]
17 lutego 2010 roku samorząd województwa śląskiego powołał nowego przewoźnika kolejowego – Koleje Śląskie. Początek działalności przewozowej nastąpił jednak dopiero 1 października 2011. Samorządowy przewoźnik świadczy swoje usługi na dwóch trasach: Częstochowa – Gliwice (linia S1) i Częstochowa – Wisła Głębce (linia S6). Tabor Kolei Śląskich składa się z EZT EN75, EN76, EN57 oraz szynobusu SA109. Dodatkowo śląski przewoźnik do niedawna wynajmował lokomotywy TRAXX F140 MS z Lotos Kolej i wagony B249 od spółki České dráhy. Koleje Śląskie zostały wyróżnione przez Monitora Rynkowego tytułem Symbol Roku 2011 w kategorii Debiut Rynkowy.
2 kwietnia[edytuj kod]
W 1905 roku została założona organizacja społeczna Polskie Towarzystwo Oświata, działająca w Mińsku i na terenie guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego. Jej działalność prowadzona była w konspiracji, z krótkim okresem legalizacji w latach 1907–1909. Zadaniem Towarzystwa było edukowanie w duchu polskości mieszkańców mińszczyzny, zwłaszcza dzieci, a także rozpowszechnianie na tych ziemiach polskiej kultury, języka i umacnianie świadomości narodowej. Organizacja była prześladowana, a w okresie legalnej działalności traktowana z niechęcią przez władze rosyjskie. Obrona i umacnianie polskości na ziemiach zabranych było bowiem sprzeczne z realizowaną przez administrację państwową strategią rusyfikacji i asymilacji.
3 kwietnia[edytuj kod]
W 2001 roku na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO został wpisany kompleks przemysłowy kopalni i koksowni Zollverein w Essen. Kompleks ten obejmuje kopalnię węgla kamiennego i koksownię. Jego nazwa pochodzi od Niemieckiego Związku Celnego (Deutscher Zollverein), dziewiętnastowiecznej organizacji gospodarczej, której działalność przyczyniła się do zjednoczenia Niemiec. Pierwszy szyb wydobywczy na terenie Zollverein stanął w 1847 roku, wydobycie rozpoczęto w 1851 roku i kontynuowano nieprzerwanie do roku 1986. Wskutek narastających problemów ekonomicznych kopalnię zamknięto w 1986 roku, a koksownię w 1993 roku. Kompleks po zamknięciu objęty został ochroną konserwatorską jako unikatowe świadectwo historii techniki i architektury przemysłowej XX wieku. Stanowi jedną z głównych atrakcji Europejskiego Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego – leży na szlaku tematycznym "Górnictwo: Skarby ziemi" i na regionalnym Szlaku Zagłębia Ruhr.
4 kwietnia[edytuj kod]
Za pierwszego earla Yorku i przyległych terytoriów o powierzchni zbliżonej do Nortumbrii uważany jest Oslac. Prawdopodobnie został on earlem w roku 996. O jego karierze earla niewiele wiadomo, poza przekazem mówiącym, że eskortował króla Kennetha II Szkockiego na angielski dwór oraz że został wygnany z Anglii w roku 975, tuż po śmierci króla Anglii Edgara Spokojnego. Kronika anglosaska nie podaje przyczyny banicji. Historyk Richard Fletcher sugeruje, że upadek Oslaca mógł być spowodowany jego protestami w sprawie przejęcia tronu przez Edwarda Męczennika. Wszelkie informacje na temat jego życia po tym wydarzeniu są niepotwierdzone. Miał jednego znanego syna, ale nie wiadomo, czy kiedykolwiek został on jego sukcesorem.
5 kwietnia[edytuj kod]
W listopadzie 2009 roku przy okazji meczów eliminacji do Mistrzostw Świata w piłce nożnej pomiędzy Egiptem z Algierią wybuchły zamieszki. Mecz Egiptu z Algierią kończył drugą fazę rozgrywek grupowych. Przed meczami wiadome było, że jedna z tych dwóch drużyn awansuje dalej. Egipcjanie byli w gorszej sytuacji, gdyż do awansu potrzebowali wygranej przynajmniej trzema bramkami. Algierii wystarczał remis lub nawet jednobramkowa porażka. Napięcie rosło na długo przed spotkaniem. Egipskie media przypominały zwycięstwa Egiptu nad Algierią. Dzięki bramce zdobytej w 5 minucie doliczonego czasu gry – Egipcjanie wygrali 2:0, co spowodowało wybuch radości w Egipcie oraz starcia z kibicami przyjezdnymi. W Algierii doszło do ataków na mieszkających tam Egipcjan. Dodatkowy mecz w Sudanie skończył się zwycięstwem Algierczyków. Po tym meczu również doszło do kolejnych zamieszek, w wyniku których stosunki pomiędzy Algierią a Egiptem znacznie się pogorszyły.
6 kwietnia[edytuj kod]
Tereny wschodniej Afryki w późnej jurze zamieszkiwał Dicraeosaurus. Jego skamieniałości znaleziono w Tanzanii w miejscu, z którego pochodzą również pozostałości m.in. Giraffatitan brancai. Dicraeosaurus należał do mniejszych przedstawicieli zauropodów, osiągając długość do 20 m i masę około 12,8 tony. Posiadał kołkowate zęby przystosowane do spożywania miękkiego pokarmu. Żywił się prawdopodobnie nisko rosnącą roślinnością, nie mogąc unieść za wysoko swej szyi. Miał długi biczowaty ogon. Jego nazwa wywodzi się od rozdwojonych wyrostków kolczystych kręgów, wpływających na układ więzadeł grzbietu zwierzęcia.
7 kwietnia[edytuj kod]
_02.jpg)
Najwyższą instancją w ustroju sądownictwa Księstwa Warszawskiego był Sąd Kasacyjny. Ustanowiony został dekretem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z dnia 3 kwietnia 1810 roku, realizującym postanowienia artykułu 16 konstytucji Księstwa. Sąd Kasacyjny rozpatrywał skargi o kasację zarówno sądów cywilnych, jak i karnych. Rozstrzygał także spory kompetencyjne między sądami i pełnił funkcję sądu dyscyplinarnego dla sędziów i prokuratora Sądu Apelacyjnego. Sąd Kasacyjny działał niedługo nawet na miarę krótkowiecznego Księstwa Warszawskiego – uroczyste rozpoczęcie jego działalności odbyło się 19 czerwca 1810 roku, a ostatnie opublikowane orzeczenie zapadło 16 października 1812 roku. Te dwa lata odegrały jednak istotną rolę w budowaniu polskiego systemu sądownictwa, do którego wprowadzono – wciąż funkcjonującą – instytucję kasacji. Stąd do tradycji Sądu Kasacyjnego nawiązuje obecny polski Sąd Najwyższy.
8 kwietnia[edytuj kod]
Między grudniem 1939 roku, a lipcem 1941 roku funkcjonariusze SS i policji niemieckiej rozstrzelali w pobliżu wsi Palmiry na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej około 1700 obywateli polskich narodowości polskiej i żydowskiej, zazwyczaj przywiezionych z warszawskich więzień i aresztów. Wśród zamordowanych znalazło się wielu przedstawicieli polskiej elity politycznej, intelektualnej i kulturalnej, których aresztowano w ramach tzw. Akcji AB. Palmiry stanowią najbardziej znany – obok Katynia – symbol martyrologii inteligencji polskiej w okresie II wojny światowej.
9 kwietnia[edytuj kod]
_bow.jpg)
10 kwietnia 1963 roku 220 mil morskich na wschód od Bostonu, w trakcie przeprowadzania testów morskich, zatonął amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem nuklearnym Thresher (SSN-593). W wyniku zatonięcia śmierć poniosło 129 osób – członków załogi i pracowników stoczni Portsmouth Naval Shipyard. Okręt był w służbie niespełna rok i osiem miesięcy – od sierpnia 1961 roku. Jego dowódcą w ostatnim rejsie był komandor podporucznik John Wesley Harvey. Katastrofa tej jednostki, jakkolwiek chronologicznie druga w powojennej historii amerykańskiej marynarki wojennej, była najtragiczniejszą pod względem liczby ofiar katastrofą okrętu podwodnego z napędem atomowym.
10 kwietnia[edytuj kod]
Jedną z 96 ofiar katastrofy polskiego Tupolewa Tu-154 w Smoleńsku był prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Miron. Ukończył on prawosławne seminarium duchowne w Warszawie. Następnie w 1979 roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. Od 1984 roku do 1998 roku kierował monasterem Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu, prowadząc jego odbudowę ze zniszczeń dokonanych w czasie II wojny światowej i doprowadzając do ponownej organizacji męskiej wspólnoty monastycznej. W 1998 roku wyświęcono go na biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-bielskiej z tytułem biskupa hajnowskiego, w tym samym roku został również prawosławnym ordynariuszem Wojska Polskiego. Ordynariatem kierował do swojej śmierci.
11 kwietnia[edytuj kod]
W dniach 14–20 lutego 2011 roku w hali widowiskowej Newport Centre, w walijskim mieście Newport, został rozegrany turniej Welsh Open 2011. Był to szósty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był lider ówczesnego rankingu światowego – John Higgins. On też zwyciężył w Welsh Open w 2011 roku. W meczu finałowym pokonał swojego rodaka Stephena Maguire'a 9–6. Dla Higginsa było to trzecie zwycięstwo w Welsh Open, a zarazem 23. zwycięstwo w turnieju rankingowym w karierze. Turniej ten transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
12 kwietnia[edytuj kod]
W 1843 roku na placu Trafalgar Square w Londynie ukończono budowę kolumny Nelsona. Upamiętnia ona admirała Horatio Nelsona, który poległ w bitwie pod Trafalgarem w 1805 roku. Pomnik powstał według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów. Granitowa kolumna została zaprojektowana w porządku korynckim. Statuę Nelsona opracował Edward Hodges Baily, a cztery lwy przy podstawie dodano w 1867 roku, według projektu Edwina Landseera. Piedestał pomnika udekorowany jest czterema płaskorzeźbami, wykonanymi z brązu, o powierzchni około 1,67 m² każda. Zostały one odlane z przetopionych armat zdobytych na Francuzach. W 2006 roku pomnik został odnowiony, a wartość przedsięwzięcia wynosiła 420 000 funtów. Wysokość kolumny od podstawy piedestału do czubka kapelusza Nelsona wynosi 51,59 metrów.
13 kwietnia[edytuj kod]
W latach 602–628 stoczona została ostatnia wojna bizantyńsko-sasanidzka będąca zarazem najbardziej wyniszczającą z serii konfliktów między Bizancjum a Persami. Wcześniejsza wojna między Cesarstwem Bizantyńskim i imperium perskich Sasanidów z lat 572–591 zakończyła się po tym, jak cesarz Maurycjusz pomógł sasanidzkiemu pretendentowi do tronu – Chosrowowi II – objąć władzę. W 602 roku Maurycjusz został zamordowany przez swego politycznego rywala – Fokasa. Chosrow pod pretekstem zemsty za śmierć swego dobroczyńcy wypowiedział Bizancjum wojnę. Konflikt trwał niemal trzy dekady i był najdłuższym ze wszystkich dotychczasowych toczonych między dwoma państwami. Walki prowadzono na większości obszaru Bliskiego Wschodu i w części Europy Wschodniej.
14 kwietnia[edytuj kod]
Najwyższą instancją w ustroju sądownictwa Księstwa Warszawskiego był Sąd Kasacyjny. Ustanowiony został dekretem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z dnia 3 kwietnia 1810 roku, realizującym postanowienia artykułu 16 konstytucji Księstwa. Sąd Kasacyjny rozpatrywał skargi o kasację zarówno sądów cywilnych, jak i karnych. Rozstrzygał także spory kompetencyjne między sądami i pełnił funkcję sądu dyscyplinarnego dla sędziów i prokuratora Sądu Apelacyjnego. Sąd Kasacyjny działał niedługo nawet na miarę krótkowiecznego Księstwa Warszawskiego – uroczyste rozpoczęcie jego działalności odbyło się 19 czerwca 1810 roku, a ostatnie opublikowane orzeczenie zapadło 16 października 1812 roku. Te dwa lata odegrały jednak istotną rolę w budowaniu polskiego systemu sądownictwa, do którego wprowadzono – wciąż funkcjonującą – instytucję kasacji. Stąd do tradycji Sądu Kasacyjnego nawiązuje obecny polski Sąd Najwyższy.
15 kwietnia[edytuj kod]
Między grudniem 1939 roku, a lipcem 1941 roku funkcjonariusze SS i policji niemieckiej rozstrzelali w pobliżu wsi Palmiry na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej około 1700 obywateli polskich narodowości polskiej i żydowskiej, zazwyczaj przywiezionych z warszawskich więzień i aresztów. Wśród zamordowanych znalazło się wielu przedstawicieli polskiej elity politycznej, intelektualnej i kulturalnej, których aresztowano w ramach tzw. Akcji AB. Palmiry stanowią najbardziej znany – obok Katynia – symbol martyrologii inteligencji polskiej w okresie II wojny światowej.
16 kwietnia[edytuj kod]
10 kwietnia 1963 roku 220 mil morskich na wschód od Bostonu, w trakcie przeprowadzania testów morskich, zatonął amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem nuklearnym Thresher (SSN-593). W wyniku zatonięcia śmierć poniosło 129 osób – członków załogi i pracowników stoczni Portsmouth Naval Shipyard. Okręt był w służbie niespełna rok i osiem miesięcy – od sierpnia 1961 roku. Jego dowódcą w ostatnim rejsie był komandor podporucznik John Wesley Harvey. Katastrofa tej jednostki, jakkolwiek chronologicznie druga w powojennej historii amerykańskiej marynarki wojennej, była najtragiczniejszą pod względem liczby ofiar katastrofą okrętu podwodnego z napędem atomowym.
17 kwietnia[edytuj kod]
Jedną z 96 ofiar katastrofy polskiego Tupolewa Tu-154 w Smoleńsku był prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Miron. Ukończył on prawosławne seminarium duchowne w Warszawie. Następnie w 1979 roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. Od 1984 roku do 1998 roku kierował monasterem Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu, prowadząc jego odbudowę ze zniszczeń dokonanych w czasie II wojny światowej i doprowadzając do ponownej organizacji męskiej wspólnoty monastycznej. W 1998 roku wyświęcono go na biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-bielskiej z tytułem biskupa hajnowskiego, w tym samym roku został również prawosławnym ordynariuszem Wojska Polskiego. Ordynariatem kierował do swojej śmierci.
18 kwietnia[edytuj kod]
W dniach 14–20 lutego 2011 roku w hali widowiskowej Newport Centre, w walijskim mieście Newport, został rozegrany turniej Welsh Open 2011. Był to szósty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był lider ówczesnego rankingu światowego – John Higgins. On też zwyciężył w Welsh Open w 2011 roku. W meczu finałowym pokonał swojego rodaka Stephena Maguire'a 9–6. Dla Higginsa było to trzecie zwycięstwo w Welsh Open, a zarazem 23. zwycięstwo w turnieju rankingowym w karierze. Turniej ten transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
19 kwietnia[edytuj kod]
W 1843 roku na placu Trafalgar Square w Londynie ukończono budowę kolumny Nelsona. Upamiętnia ona admirała Horatio Nelsona, który poległ w bitwie pod Trafalgarem w 1805 roku. Pomnik powstał według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów. Granitowa kolumna została zaprojektowana w porządku korynckim. Statuę Nelsona opracował Edward Hodges Baily, a cztery lwy przy podstawie dodano w 1867 roku, według projektu Edwina Landseera. Piedestał pomnika udekorowany jest czterema płaskorzeźbami, wykonanymi z brązu, o powierzchni około 1,67 m² każda. Zostały one odlane z przetopionych armat zdobytych na Francuzach. W 2006 roku pomnik został odnowiony, a wartość przedsięwzięcia wynosiła 420 000 funtów. Wysokość kolumny od podstawy piedestału do czubka kapelusza Nelsona wynosi 51,59 metrów.
20 kwietnia[edytuj kod]
W latach 602–628 stoczona została ostatnia wojna bizantyńsko-sasanidzka będąca zarazem najbardziej wyniszczającą z serii konfliktów między Bizancjum a Persami. Wcześniejsza wojna między Cesarstwem Bizantyńskim i imperium perskich Sasanidów z lat 572–591 zakończyła się po tym, jak cesarz Maurycjusz pomógł sasanidzkiemu pretendentowi do tronu – Chosrowowi II – objąć władzę. W 602 roku Maurycjusz został zamordowany przez swego politycznego rywala – Fokasa. Chosrow pod pretekstem zemsty za śmierć swego dobroczyńcy wypowiedział Bizancjum wojnę. Konflikt trwał niemal trzy dekady i był najdłuższym ze wszystkich dotychczasowych toczonych między dwoma państwami. Walki prowadzono na większości obszaru Bliskiego Wschodu i w części Europy Wschodniej.
21 kwietnia[edytuj kod]
Najwyższą instancją w ustroju sądownictwa Księstwa Warszawskiego był Sąd Kasacyjny. Ustanowiony został dekretem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z dnia 3 kwietnia 1810 roku, realizującym postanowienia artykułu 16 konstytucji Księstwa. Sąd Kasacyjny rozpatrywał skargi o kasację zarówno sądów cywilnych, jak i karnych. Rozstrzygał także spory kompetencyjne między sądami i pełnił funkcję sądu dyscyplinarnego dla sędziów i prokuratora Sądu Apelacyjnego. Sąd Kasacyjny działał niedługo nawet na miarę krótkowiecznego Księstwa Warszawskiego – uroczyste rozpoczęcie jego działalności odbyło się 19 czerwca 1810 roku, a ostatnie opublikowane orzeczenie zapadło 16 października 1812 roku. Te dwa lata odegrały jednak istotną rolę w budowaniu polskiego systemu sądownictwa, do którego wprowadzono – wciąż funkcjonującą – instytucję kasacji. Stąd do tradycji Sądu Kasacyjnego nawiązuje obecny polski Sąd Najwyższy.
22 kwietnia[edytuj kod]
Między grudniem 1939 roku, a lipcem 1941 roku funkcjonariusze SS i policji niemieckiej rozstrzelali w pobliżu wsi Palmiry na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej około 1700 obywateli polskich narodowości polskiej i żydowskiej, zazwyczaj przywiezionych z warszawskich więzień i aresztów. Wśród zamordowanych znalazło się wielu przedstawicieli polskiej elity politycznej, intelektualnej i kulturalnej, których aresztowano w ramach tzw. Akcji AB. Palmiry stanowią najbardziej znany – obok Katynia – symbol martyrologii inteligencji polskiej w okresie II wojny światowej.
23 kwietnia[edytuj kod]
10 kwietnia 1963 roku 220 mil morskich na wschód od Bostonu, w trakcie przeprowadzania testów morskich, zatonął amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem nuklearnym Thresher (SSN-593). W wyniku zatonięcia śmierć poniosło 129 osób – członków załogi i pracowników stoczni Portsmouth Naval Shipyard. Okręt był w służbie niespełna rok i osiem miesięcy – od sierpnia 1961 roku. Jego dowódcą w ostatnim rejsie był komandor podporucznik John Wesley Harvey. Katastrofa tej jednostki, jakkolwiek chronologicznie druga w powojennej historii amerykańskiej marynarki wojennej, była najtragiczniejszą pod względem liczby ofiar katastrofą okrętu podwodnego z napędem atomowym.
24 kwietnia[edytuj kod]
Jedną z 96 ofiar katastrofy polskiego Tupolewa Tu-154 w Smoleńsku był prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Miron. Ukończył on prawosławne seminarium duchowne w Warszawie. Następnie w 1979 roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. Od 1984 roku do 1998 roku kierował monasterem Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu, prowadząc jego odbudowę ze zniszczeń dokonanych w czasie II wojny światowej i doprowadzając do ponownej organizacji męskiej wspólnoty monastycznej. W 1998 roku wyświęcono go na biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-bielskiej z tytułem biskupa hajnowskiego, w tym samym roku został również prawosławnym ordynariuszem Wojska Polskiego. Ordynariatem kierował do swojej śmierci.
25 kwietnia[edytuj kod]
W dniach 14–20 lutego 2011 roku w hali widowiskowej Newport Centre, w walijskim mieście Newport, został rozegrany turniej Welsh Open 2011. Był to szósty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był lider ówczesnego rankingu światowego – John Higgins. On też zwyciężył w Welsh Open w 2011 roku. W meczu finałowym pokonał swojego rodaka Stephena Maguire'a 9–6. Dla Higginsa było to trzecie zwycięstwo w Welsh Open, a zarazem 23. zwycięstwo w turnieju rankingowym w karierze. Turniej ten transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
26 kwietnia[edytuj kod]
W 1843 roku na placu Trafalgar Square w Londynie ukończono budowę kolumny Nelsona. Upamiętnia ona admirała Horatio Nelsona, który poległ w bitwie pod Trafalgarem w 1805 roku. Pomnik powstał według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów. Granitowa kolumna została zaprojektowana w porządku korynckim. Statuę Nelsona opracował Edward Hodges Baily, a cztery lwy przy podstawie dodano w 1867 roku, według projektu Edwina Landseera. Piedestał pomnika udekorowany jest czterema płaskorzeźbami, wykonanymi z brązu, o powierzchni około 1,67 m² każda. Zostały one odlane z przetopionych armat zdobytych na Francuzach. W 2006 roku pomnik został odnowiony, a wartość przedsięwzięcia wynosiła 420 000 funtów. Wysokość kolumny od podstawy piedestału do czubka kapelusza Nelsona wynosi 51,59 metrów.
27 kwietnia[edytuj kod]
W latach 602–628 stoczona została ostatnia wojna bizantyńsko-sasanidzka będąca zarazem najbardziej wyniszczającą z serii konfliktów między Bizancjum a Persami. Wcześniejsza wojna między Cesarstwem Bizantyńskim i imperium perskich Sasanidów z lat 572–591 zakończyła się po tym, jak cesarz Maurycjusz pomógł sasanidzkiemu pretendentowi do tronu – Chosrowowi II – objąć władzę. W 602 roku Maurycjusz został zamordowany przez swego politycznego rywala – Fokasa. Chosrow pod pretekstem zemsty za śmierć swego dobroczyńcy wypowiedział Bizancjum wojnę. Konflikt trwał niemal trzy dekady i był najdłuższym ze wszystkich dotychczasowych toczonych między dwoma państwami. Walki prowadzono na większości obszaru Bliskiego Wschodu i w części Europy Wschodniej.
28 kwietnia[edytuj kod]
Najwyższą instancją w ustroju sądownictwa Księstwa Warszawskiego był Sąd Kasacyjny. Ustanowiony został dekretem księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z dnia 3 kwietnia 1810 roku, realizującym postanowienia artykułu 16 konstytucji Księstwa. Sąd Kasacyjny rozpatrywał skargi o kasację zarówno sądów cywilnych, jak i karnych. Rozstrzygał także spory kompetencyjne między sądami i pełnił funkcję sądu dyscyplinarnego dla sędziów i prokuratora Sądu Apelacyjnego. Sąd Kasacyjny działał niedługo nawet na miarę krótkowiecznego Księstwa Warszawskiego – uroczyste rozpoczęcie jego działalności odbyło się 19 czerwca 1810 roku, a ostatnie opublikowane orzeczenie zapadło 16 października 1812 roku. Te dwa lata odegrały jednak istotną rolę w budowaniu polskiego systemu sądownictwa, do którego wprowadzono – wciąż funkcjonującą – instytucję kasacji. Stąd do tradycji Sądu Kasacyjnego nawiązuje obecny polski Sąd Najwyższy.
29 kwietnia[edytuj kod]
W 1987 roku w Zrenjaninie urodził się Zoran Tošić. Tošić jest wychowankiem klubu Radnički Zrenjanin. Następnie występował w innych klubach z tego miasta: Futurze, Proleterze oraz Banacie. W 2007 roku trafił do Partizana Belgrad, zaś 2 lata później do Manchesteru United. Przebywał również na wypożyczeniu w FC Köln. W reprezentacji Serbii U-21 grał w latach 2007–2009, zaś w seniorskiej reprezentacji zadebiutował w roku 2007. W 2010 roku zaczął grać dla CSKA Moskwa. Uczestniczył w Mistrzostwach Europy U-21 2007, podczas których Serbia zdobyła srebro oraz w Mistrzostwach Europy U-21 2009. Grał też w turnieju Igrzysk Olimpijskich 2008 w Pekinie oraz na Mundialu 2010 w RPA. Zarówno igrzyska, jak i mistrzostwa świata Serbowie zakończyli na fazie grupowej. Jest mistrzem i zdobywcą Pucharu Serbii oraz mistrzem i zdobywcą Pucharu Ligii Angielskiej.
30 kwietnia[edytuj kod]
30 kwietnia 1989 roku zmarł Sergio Leone, włoski reżyser i scenarzysta filmowy. Swoją popularność zdobył trylogią westernów, zwaną dolarową. Filmy Leone odnosiły sukcesy kasowe w Europie Zachodniej, natomiast w krajach anglosaskich spotykały się z krytyką. Zarzucano im gloryfikację przemocy i obalanie hollywoodzkich mitów. Twórczość reżysera została jednak następnie zrehabilitowana. Zwracano uwagę na bardziej realistyczne przedstawianie Dzikiego Zachodu niż w amerykańskich westernach i wysokiej jakości realizację techniczną. Leone otrzymał podczas swojej kariery nagrodę David di Donatello za film Garść dynamitu, a także włoską Srebrną Wstęgę i nagrodę Kinema Junpo dla najlepszego filmu zagranicznego Dawno temu w Ameryce oraz nagrodę Nocciola d'Oro za zasługi dla włoskiej kinematografii. Wpływ twórczości włoskiego reżysera jest widocznych w wielu amerykańskich filmach, między innymi Bez przebaczenia, Kill Bill, Dzika banda oraz Powrocie do przyszłości III.