Przejdź do zawartości

Władysław Kozakiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Kozakiewicz
Ilustracja
Władysław Kozakiewicz (2016)
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1953
Soleczniki Małe, Litewska SRR

Wzrost

187 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
Mistrzostwa Europy
srebro Rzym 1974 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Europy
złoto San Sebastián 1977 skok o tyczce
złoto Wiedeń 1979 skok o tyczce
brąz Katowice 1975 skok o tyczce
brąz Mediolan 1982 skok o tyczce
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Kopia medalu i autografu W. Kozakiewicza w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie

Władysław Kozakiewicz (ur. 8 grudnia 1953 w Solecznikach Małych) – polsko-niemiecki[1] lekkoatletatyczkarz i wieloboista, a także polityk. Złoty medalista olimpijski w skoku o tyczce z Moskwy z roku 1980.

Autor słynnego gestu Kozakiewicza pokazanego radzieckiej publiczności podczas zwycięskiego skoku na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku, który stał się powszechnie rozpoznawanym symbolem sprzeciwu wobec radzieckiego imperializmu w czasach PRL.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny litewskich Polaków z Soleczników Małych pod Solecznikami, gdzie się urodził i spędził wczesne lata życia jako najmłodszy z trójki rodzeństwa, w rolniczej rodzinie Franciszki i Stanisława[2]. W wywiadach Kozakiewicz często uskarżał się na panującą w domu przemoc, jakiej wobec jego, rodzeństwa i matki przez całe dzieciństwo i młodość dopuszczał się skłonny do alkoholizmu i agresji ojciec[3]. Niechęć do ZSRR, w której kontekście osadzono jego późniejszy słynny gest Kozakiewicza, pojawiła się już we wczesnym dzieciństwie, którą podsyciło dokwaterowanie do jego rodzinnego domu w Solecznikach Małych żołnierzy radzieckich, z którymi razem mieszkał on i jego rodzina[3].

W 1957, gdy Władysław Kozakiewicz miał 4 lata, jego rodzina opuściła ziemie litewskie wchodzące w skład ówczesnego Związku Radzieckiego i osiedliła się w ramach repatriacji w Polsce, w Gdyni. Tam stawiał on pierwsze kroki w sporcie. Pasję do lekkoatletyki zaszczepił mu jego starszy brat, Edward, który również obrał ścieżkę kariery jako profesjonalny lekkoatleta[3].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Technikum Gastronomicznego, następnie poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego[4]. Na swoich pierwszych igrzyskach w 1976 r. w Montrealu, skacząc z kontuzją stopy, zajął w konkursie 11. miejsce. 30 lipca 1980 zdobył tytuł mistrza olimpijskiego w skoku o tyczce w Moskwie z wynikiem 5,78 m – jednocześnie ustanawiając nowy rekord świata. Pamiętany z powodu gestu, który dwukrotnie[5] wykonał w stronę gwiżdżących kibiców rosyjskich (tzw. gest Kozakiewicza). W 1980 dwukrotnie ustanawiał rekordy świata: wynikami: 5,72 i 5,78 m. W tym też roku wygrał Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”, zostając najlepszym sportowcem roku w Polsce. Inne osiągnięcia to: Halowe Mistrzostwo Europy (1977, 1979), wicemistrzostwo Europy na otwartym stadionie (1974) i dwa brązowe medale w hali (1975, 1982). W czasie swojej kariery 8-krotnie poprawiał rekord Polski, windując go od 5,32 m w roku 1973 do 5,78 m w roku 1980. Był też 10-krotnym mistrzem kraju.

W 1985 wyjechał na stałe do Niemiec. Po otrzymaniu obywatelstwa niemieckiego kilkakrotnie wystąpił w turniejach lekkoatletycznych w barwach tego kraju. W 1986 dwukrotnie poprawiał rekord RFN doprowadzając go do poziomu 5,70 m[6][7]. Wiele lat mieszkał w Elze pod Hanowerem. Odznaczony m.in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980). Bohater książki Gest Kozakiewicza Ireneusza Pawlika (1994). Był zawodnikiem Bałtyku Gdynia.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1998–2002 był radnym Rady Miasta Gdyni, mandat zdobył z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Był w tym czasie z ramienia gdyńskiego samorządu przewodniczącym Komisji Sportu Związku Miast Bałtyckich[8]. Nie ubiegał się o ponowny wybór. W 2011 bezskutecznie kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca stołecznej listy Polskiego Stronnictwa Ludowego.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bez powodzenia startował z listy Koalicji Europejskiej w okręgu dolnośląsko-opolskim, jako kandydat Platformy Obywatelskiej[9]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku także bezskutecznie z ramienia Koalicji Obywatelskiej kandydował do Senatu[10].

Rekord życiowy

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Posiada obywatelstwo Polski oraz Niemiec, w których mieszka po przejściu na emeryturę[3]. Utrzymuje kontakty z rodzinnymi Solecznikami Małymi na terenie dzisiejszej Litwy, pierwszy raz od momentu repatriacji odwiedzając je w 1969 roku, a kolejny raz zjawiając się tam w 2019 roku[12]. Sam siebie określa mianem Wilniuka[12], a podczas wizyty w rodzinnym mieście wyraził chęć zbudowania tam domu[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. WŁADYSŁAW KOZAKIEWICZ. [dostęp 2021-07-09]. (pol.).
  2. Władysław Kozakiewicz. [dostęp 2021-06-20]. (pol.).
  3. a b c d Kozakiewicz: mamie ojciec wybił zęby po ślubie, bił ją i nas. [dostęp 2021-06-20]. (pol.).
  4. Kozakiewicz Władysław Biografia [online], olimpijski.pl.
  5. Wywiad z Władysławem Kozakiewiczem, „Gazeta Wyborcza – Duży Format”, z 28 lipca 2008.
  6. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912–2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 95.
  7. Deutsche Rekordentwicklung im Stabhochsprung [online], leichtatletik.de [dostęp 2012-09-05] (niem.).
  8. Informacje na stronie internetowej Urzędu Miasta Gdyni. gdynia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]..
  9. Nazwiska kandydatów PO na listach KE do Parlamentu Europejskiego 2019 [online], onet.pl, 23 marca 2019 [dostęp 2019-03-23].
  10. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  11. Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2014-09-05].
  12. a b c Mistrz olimpijski Władysław Kozakiewicz w Solecznikach: Mam ten wileński charakter. [dostęp 2021-06-20]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]