Funkcja pierwsza omega

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Funkcja pierwsza omega, funkcja omega (ang. Omega prime function) – jedna z dwóch funkcji arytmetycznych zliczających dzielniki pierwsze danej liczby naturalnej. Pierwsza z nich, czyli zlicza dzielniki pierwsze bez wielokrotności, a druga, czyli zlicza je wraz z wielokrotnościami[1].

Jeśli jest rozkładem liczby na czynniki pierwsze, to

oraz

Dla przyjmujemy

Własności[edytuj | edytuj kod]

Funkcja jest addytywna, a jest całkowicie addytywna.

Pierwszą funkcję można zdefiniować jako

tzn. sumowanie 1 po wszystkich dzielnikach pierwszych a drugą

gdzie zapis oznacza, że ale

W ogólności zachodzi nierówność przy czym wtedy i tylko wtedy, gdy jest liczbą bezkwadratową.

Powiązanie z innymi funkcjami arytmetycznymi[edytuj | edytuj kod]

Za pomocą funkcji można zdefiniować funkcje Liouville’a i Möbiusa.

Dla każdej liczby naturalnej zachodzi i dla każdej bezkwadratowej zachodzi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom M. Apostol, Introduction to Analytic Number Theory, 1976 (Undergraduate Texts in Mathematics), DOI10.1007/978-1-4757-5579-4, ISSN 0172-6056 [dostęp 2023-12-21].