Walentynian III
Cesarz rzymski | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Moneta | |
Walentynian III (Valentinianus III, Flavius Placidius Valentinianus, ur. 2 lipca 419, zm. 16 marca 455) – wnuk Teodozjusza Wielkiego, syn Konstancjusza III, cesarz zachodniorzymski od 425 do 455 roku. Cesarzem został w wieku 6 lat, władzę faktycznie sprawowała jego matka – Galla Placydia, a później generał Aecjusz Flawiusz. 21 lub 22 września 454 (zachowane źródła różnią się co do daty) Walentynian III własnoręcznie zabił Aecjusza. Kilka miesięcy później 16 marca 455 cesarz zginął od ciosów miecza Optelasa – byłego żołnierza Aecjusza, gdy uczestniczył na Polu Marsowym w Rzymie w przeglądzie wojska.
W 437 pojął za żonę Licynię Eudoksję – córkę Teodozjusza II i Greczynki Ateny Eudokii. Miał z nią córki:
- Eudokię, która została żoną Huneryka,
- Placydię, która została żoną cesarza Olibriusza.
Za panowania Walentyniana III zachodnie cesarstwo rzymskie straciło znaczną część swoich terytoriów na rzecz plemion germańskich (Wandalowie pod dowództwem Genzeryka, Wizygoci, Swebowie, Frankowie i Sasi). Nieudolne rządy Walentyniana III po śmierci matki doprowadziły państwo do chaosu. Hunowie najechali i spustoszyli północną część Italii, mimo klęski zadanej im przez Aecjusza na Polach Katalaunijskich (451).
Wywód przodków:
4. N.N. | ||||||
2. Constantius III | ||||||
5. N.N. | ||||||
1. Walentynian III | ||||||
6. Teodozjusz I Wielki | ||||||
3. Galla Placydia | ||||||
7. Galla | ||||||