32 Batalion Straży Granicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
32 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

32 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Karol Woltenberg

Organizacja
Dyslokacja

Raków

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Główna Straży Granicznej

32 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 32 batalion celny przemianowany został na 32 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 32 batalion celny.

32 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Stołpcach, a jego dowództwo stacjonowało w Rakowie[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5].

W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[6]. 15 lipca 1923 komendant batalionu kpt. Lewandowicz zameldował: 1 lipca przekazałem odcinek granicy, a 10 lipca pozostały inwentarz[7].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie bataliony

Komendanci batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Karol Woltenberg (IX 1922[9] – )

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ordre de Bataille 32 batalionu Straży Granicznej w Rakowie [10]
kompanie 1. Turkowszczyzna 2. Raków 3. Duszków
placówki Krynica Zabłotkowszczyzna Pomorszczyzna
Gaiszcze Zagaje Wygonicze
Turkowszczyzna Kuczkuny Duszków
Szapowały ul. Mińska Chimorody
Dominowo Koszarowa Zagajno
Weglewszczyzna


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]