Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Tarnopolu
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922 |
| Rozformowanie |
1923 |
| Komendanci | |
| Pierwszy |
mjr Eugeniusz Martynowicz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość |
Główna Komenda SG |
Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Tarnopolu – organ dowodzenia Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej w latach 1922 – 1923.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku o powołaniu Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych z dniem 1 września 1922 wprowadził w formacji nową organizację wewnętrzną[1]. Ostatecznie nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczną” zmieniono rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z 9 listopada 1922 roku. Granicę wschodnią podzielono na odcinki wojewódzkie. Komendy wojewódzkie Straży Granicznej przyjęły nazwy województw. Komendant podlegał w sprawach służby granicznej wojewodzie, a pod względem dyscyplinarnym, administracyjnym i regulaminowym głównemu komendantowi Straży Granicznej. Komendantom wojewódzkim za pośrednictwem komend powiatowych podlegały wszystkie bataliony Straży Granicznej stacjonujące w obrębie województwa[2]. Komenda Główna Straży Granicznej wyznaczyła z dniem 1 września 1922 roku obsadę personalną Komendy Wojewódzkiej Straży Granicznej w Tarnopolu[3].
Kadra komendy wojewódzkiej[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci wojewódzcy
- mjr Eugeniusz Martynowicz
- major Zięba (był IV 1923 i VI 1923) [4]
- major Andrzej Haleciński (był V 1923)[5]?
- major Schmielof (był VII)[a]
Stan na dzień 1 września 1922[7]:
- komendant – mjr Eugeniusz Martynowicz
- adiutant – por. Aleksander Trojanowski
- oficer do specjalnych zleceń – por. Marian Krupnicki
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Dyslokacja według stanu na dzień 1 grudnia 1922[8][9]
- Komenda wojewódzka w Tarnopolu
- Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Tarnopolu
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 244.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 50.
- ↑ Organizacja sześciu baonów SG 1923 ↓, s. 2.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 5.
- ↑ Likwidacja SG 1923 ↓, s. 34.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 2.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 79,81,82.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 28.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
- Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów, obszary odcinków granicznych, 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące organizacji sześciu batalionów Straży Granicznej na terenie Delegata Rządu w Wilnie, 1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące likwidacji Straży Granicznej → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.