34 Batalion Straży Granicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
34 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

34 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

mjr Władysław Dąbrowski

Organizacja
Dyslokacja

Siejłowicze

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Nieświeżu

34 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, minister spraw wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 34 batalion celny przemianowany został na 34 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 34 batalion celny.

34 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Nieświeżu, a jego dowództwo stacjonowało w Siejłowiczach[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5].

W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[6].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie bataliony

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]