Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Stołpcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Powiatowa SG w Stołpcach
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Komendanci
Pierwszy

ppłk Bronisław Szymański

Organizacja
Dyslokacja

Stołpce

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Wojewódzka Straży Granicznej w Nowogródku

Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Stołpcach – organ dowodzenia Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej w latach 1922–1923.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku o powołaniu Straży Granicznej, Minister Spraw Wewnętrznych z dniem 1 września 1922 wprowadził w formacji nową organizację wewnętrzną[1]. Ostatecznie nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczną” zmieniono rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z 9 listopada 1922 roku. Granicę wschodnią podzielono na odcinki wojewódzkie, a te na powiatowe podległe Komendom Powiatowym Straży Granicznej. Komenda Główna Straży Granicznej wyznaczyła z dniem 1 września 1922 roku obsadę personalną Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Stołpcach i podporządkowała jej trzy bataliony piechoty[2]. Komendant powiatowy SG podlegał w sprawach służby granicznej staroście, a pod względem dyscyplinarnym, administracyjnym i regulaminowym komendantowi wojewódzkiemu SG[3].

Komendant powiatowy major Łabudć zameldował, że z dniem 12 lipca 1923 została zlikwidowana Komenda Powiatowa SG w Stołpcach[4].

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia
  • 12 czerwca 1923 wojewoda nowogródzki poinformował jednostki SG, że w powiecie stołpeckim zatrzymano grupę osób z bronią. Osoby te zeznały, że są partyzantami białorusko-litewskimi, stacjonują w Broczu, a ich oddział liczy około 150 żołnierzy. jeńcy posiadali formalne legitymacje litewskie IV grupy partyzanckiej. Ich zadaniem było przeniknąć małymi grupami do Rosji Sowieckiej[5].

Kadra komendy powiatowej[edytuj | edytuj kod]

Stan na dzień 1 września 1922[6]:

  • komendant – ppłk Bronisław Szymański
  • adiutant – ppor. Narcyz Chomiński
  • oficer do zleceń – ppor. Marian Korwin Piotrowski

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dyslokacja według stanu na dzień 1 grudnia 1922[7][8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
  • Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące likwidacji Straży Granicznej → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Materiały dotyczące spraw granicznych, meldunki, telefonogramy, doniesienia, zapytania, rozkłady służby 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.