12 Batalion Straży Granicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

12 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Józef Kozioł

Organizacja
Dyslokacja

Rubieżewicze

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Główna Straży Granicznej

12 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 12 batalion celny przemianowany został na 12 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 12 batalion celny.

12 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Stołpcach, a jego dowództwo stacjonowało w Rubieżewiczach[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5].

W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[6]. Przekazanie obiektów komendant batalionu zameldował 30 czerwca 1923[7].

Komendanci batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • p.o. kpt. Józef Kozioł (IX 1922[8] –)

Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie bataliony

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ordre de Bataille 12 batalionu Straży Granicznej w Rubieżewiczach w 1923[11]
kompanie 1. Dwór Wołma 4. Suła 2. Nowe Rubieżewicze 1. Rubieżewicze
placówki Bardzie "rezerwa"
Mikulicze
Wołma Basmany Rubieżewicze
Suła Lichacze
Różanka
Morgi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]