48 Batalion Saperów (1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
48 Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

26 marca 1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr sap. Wacław Wasliewski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

Armia „Pomorze”

48 Batalion Saperów (48 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 8 batalion saperów z Torunia.

Formowanie i działania[edytuj | edytuj kod]

Batalion został sformowany 26 marca 1939, w Toruniu, według planu mobilizacyjnego „W”, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Jednostką mobilizującą był 8 batalion saperów[1]. Równocześnie został sformowany pluton mostowy 4-tonowy nr 48. Batalion razem z plutonem mostowym został podporządkowany dowódcy Armii „Pomorze”. W składzie tej armii wziął udział w kampanii wrześniowej.

2 sierpnia 1939 roku, w koszarach 8 bsap, została zmobilizowana 2 kompania pod dowództwem porucznika służby stałej Tadeusza Jarzymowskiego, absolwenta Szkoły Podchorążych Inżynierii z 1933 roku. 2 września 48 batalion z rejonu Torunia przetransportował do Bydgoszczy człony mostowe i rozpoczął budowę przeprawy w rejonie Fordonu, po nalocie samolotów niemieckich, most rozczłonkowano i przetransportowano w rejon Solca Kujawskiego. Po licznych nalotach batalion otrzymał nowy rozkaz wieczorem 3 września, przemieścić most w rejon Torunia i następnie Złotorii, gdzie dotarł w dniu 5 września. 6 września żołnierze batalionu budowali lekkie przeprawy promowe między Toruniem a Ciechocinkiem. 9 września batalion dostał rozkaz zniszczenia mostów i przepraw i udanie się w rejon Sochaczewa. 11 września batalion wziął udział w natarciu na Sochaczew. W nocy z 11 na 12 września batalion budował most przez Bzurę. W dniu 18 września część batalionu dostała się do niewoli niemieckiej[2].

Struktura i obsada etatowa[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna we wrześniu 1939[3]:

  • dowódca batalionu – mjr Wacław Wasliewski
  • zastępca dowódcy batalionu – kpt. Antom Brzostowicz
  • dowódca 1 kompanii saperów – por. Tadeusz Jarzymowski
  • dowódca I plutonu – ppor. rez. Bohdan Wierzbicki
  • dowódca II plutonu – ppor. rez. Marian Dunkiewicz
  • dowódca III plutonu – ppor. rez. Piotr Maciej Kozłowski
  • zastępca dowódcy III plutonu – kpr. rez. Zieliński
  • dowódca IV plutonu – ppor. rez. Julian Sawicki
  • dowódca 2 kompanii saperów – kpt. Antom Brzstowicz
  • dowódca kolumny saperskiej – ppor. rez. Julian Sawicki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cutter 2003 ↓, s. 162.
  2. Piotr Maciej Kozłowski, Relacja z kampanii wrześniowej spisana 12 grudnia 1945 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.30B, s. 23.
  3. Cutter 2003 ↓, s. 313.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
  • Konrad Ciechanowski: Armia Pomorze 1939. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06793-7.