Intef II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Intef II
ilustracja
władca starożytnego Egiptu
Poprzednik

Intef I

Następca

Intef III

Dane biograficzne
Dynastia

XI dynastia

Ojciec

Mentuhotep I

Matka

Neferu I

Rodzeństwo

Intef I

Żona

Neferukauit

Dzieci

Intef III

Intef II – trzeci władca starożytnego Egiptu z XI dynastii, panujący ok. 2103–2054 r. p.n.e.

Był synem Mentuhotepa I i Neferu I, bratem Intefa I. Z Neferukauit miał syna i następcę tronu, Intefa III.

Walczył z sąsiednimi nomami (XIII i XV), dążąc do zjednoczenia kraju, a także z Cheti II i Merikare – herakleopolitańskimi władcami.

Intef II poszerzył swoje państwo do X nomu Górnego Egiptu (Antaeopolis). Został pochowany w el-Tarif w Tebach Zachodnich[1].

Rządził 49 lat[2]. Był najwybitniejszym władcą noszącym imię Intef.

Tytulatura[edytuj | edytuj kod]

Królewski Protokół
serech lub Horusowe:
G5
V29anx
trl.: Uah-anch
tłum.: Silny-życiem
nomen lub imię rodowe:
G39N5
G39N5W25N35
X1
I9
O29V
trl.: Antef Aa
tłum.: Antef Wielki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grimal N., Dzieje Starożytnego Egiptu, Warszawa 2004., s. 157
  2. Papirus Turyński.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nicolas Grimal, Dzieje Starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.