Ptolemeusz IV Filopator
| Ptolemeusz IV Filopator |
|
 |
|
| władca starożytnego Egiptu | |
| Okres panowania | od 221 p.n.e. do 204 p.n.e. |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Ptolemeusze |
| Urodziny | 246 lub 238 p.n.e. |
| Śmierć | 204 p.n.e. |
| Ojciec | Ptolemeusz III Euergetes |
| Matka | Berenike II Euergetis |
| Żona | Arsinoe III |
| Dzieci | Ptolemeusz V Epifanes |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Ptolemeusz IV Filopator (ur. 246 lub 238 p.n.e., zm. w 204 p.n.e.) – czwarty władca Egiptu z dynastii Ptolemeuszy, syn Ptolemeusza III Euergetesa i Bereniki II. Poślubił swoją siostrę Arsinoe III, mieli syna Ptolemeusza V Epifanesa.
Jego wychowawcą był znany uczony i ówczesny kierownik Biblioteki Aleksandryjskiej Eratostenes. Sam władca był człowiekiem o szerokich zainteresowaniach, czego wyrazem jest choćby fakt napisania przez niego tragedii pt. Adonis (niezachowana). Na czasy panowania Ptolemeusza IV przypadł poważny kryzys ekonomiczny, którego początki zaobserwować można już za panowania jego ojca. Spowodowany był on przewartościowaniem monety srebrnej względem brązowej, a jego efektem było zawalenie się sprawnie dotąd działającego trójmetalicznego systemu monetarnego.
Pierwsze lata panowania były wypełnione walką z Seleucydami o Syrię w ramach czwartej wojny syryjskiej (219-217 p.n.e.), zakończonej zwycięską dla Egipcjan bitwą pod Rafią i utrzymaniem egipskiego panowania w Coelesyrii (Syria z Fenicją).
Jego polityka wewnętrzna naznaczona była walką z opozycją (powstanie nubijskiego wodza Horunnefera w Tebaidzie) oraz stopniowo pogarszającą się sytuacją gospodarczą kraju. Duży wpływ na tego władcę mieli niektórzy dworzanie (Sosibios, Agatokles z Samos, Agatokleja), którzy skupili w swoich rękach znaczną władzę. Ten pierwszy stał się szarą eminencją dworu i był odpowiedzialny za serię mordów, które dotknęły członków rodziny panującej, m.in. matkę króla - Berenike i królewskiego brata Magasa.
Za pośrednictwem posłów brał udział w mediacjach pomiędzy Rzymianami a królem macedońskim, Filipem[1]. Wojny i konflikty wewnętrzne za panowania tego władcy zrodziły przełom, po którym rozpoczął się zmierzch potęgi imperium Ptolemeuszy.
Spis treści
Lata panowania[edytuj | edytuj kod]
- 221-204 p.n.e.
Tytulatura[edytuj | edytuj kod]
- gr. - basileus Ptolemaios IV Theos Philopator I - król Ptolemeusz Bóg Miłujący Ojca ,
- egip. - Ptulmis Anchdżetmeriaast - Ptolemeusz żyjący wiecznie ukochany przez Izydę
|
|
- Juaenneczeruimenechui Setepenptah Userkare Sechemanchenamon - Dobroczynny Spadkobierca Bogów Wybrany przez Ptaha potężny siłą duszy Re Wszechmocne wcielenie Amona
|
|
Przypisy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Grabowski. Ostatni triumf Ptolemeuszy. Czwarta wojna syryjska (221-217 p.n.e.), Historia Iagiellonica, Kraków 2010
| Poprzednik Berenike II |
 |
Okres grecko-rzymski Ptolemeusze 221-204 p.n.e. |
|
Następca Ptolemeusz V Epifanes/Harwennefer |
