Wyniesiony przez ojca do godności koregenta w 364 p.n.e. Od początku panowania, jeszcze za życia ojca, prowadził aktywną politykę zagraniczną. Umacniał stosunki z Grecją (głównie z Atenami i Spartą). W kraju prowadził bezwzględną politykę finansową zwiększając podatki i konfiskując dobra świątynne, co wywołało niezadowolenie kapłanów i ludu.
W obliczu rozpadu państwa perskiego po powstaniu satrapów zachodnich prowincji zdecydował się na wyprawę wojenną do Palestyny i Syrii, pragnąc zdobyć te ziemie dla Egiptu. Wspierały go oddziały najemników greckich pod dowództwem Agiselaosa ze Sparty i flota złożona z 200 trier dowodzona przez ateńskiego stratega Chabriasa. Wyprawa, która wyruszyła wiosną 360 p.n.e., nie natrafiła na większy opór, co pozwoliło zrealizować cele przedsięwzięcia.
Zdobycze wyprawy zostały jednak zaprzepaszczone w wyniku przewrotu pałacowego pod wodzą brata królewskiego Czahapimu, sprawującego pod nieobecność faraona urząd namiestnika Egiptu. Osadził on na tronie swojego syna Nektanebo II, uzyskując poparcie armii i kapłanów.
W tej sytuacji Tachos uciekł do Persji i otrzymał azyl na dworze perskiego władcy Artakserksesa II.
Wegaf • Amenemhat V • Sekhemre Khutawi • Amenemhat VI • Sehetepibre • Iufeni • Amenemhat VII • Nebnun Semenkare • Hornedjheriotef • Sobekhotep I • Nedjemibre • Sebekhotep I • Reniseneb • Hor I • Amenemhat VIII • Amenemhat IX Sebekhotep II • Chendżer • Imiramesha (albo Mermesha) • Antef IV (albo Intef IV) • Set I • Panteni • Ameni Kemau • Ibi • Aakeni • Sobekhotep III • Neferhotep I • Sahathor • Sobekhotep IV • Sobekhotep V • Iaib • Ai I • Sobekhotep VI • Ini • Sankhenre Suadjetu • Ined • Neferhotep II • Hori (albo Hor II) • Sobekhotep VII • Didumes • Ibi • Se(?)kare • Senebmiu • Sekhaenre • Merkheperre • Merikare • Senweseret IV (albo Sesostris IV) • Montuemsaf • Neferhotep III • Mentuhotep V • Nerkare • Wesermontu • Sobekhotep VIII • Ini • Mentuhotep VI • Senaib • Sobekhotep IX • Wepwawetemsaf • Hor Meritaui • Sebekai • Khuiiker
