Drohiczyn (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 51: Linia 51:


== Historia ==
== Historia ==
Historyczna stolica [[Podlasie|Podlasia]]. W [[XI wiek|XI w.]] gród na pograniczu [[Ruś Kijowska|rusko]] -polskim, w [[XII]] wieku stolica [[Ruś Halicko-Wołyńska|ruskiego]] księstwa drohiczyńskiego, roku przejściowo należał do [[Mazowsze|Mazowsza]] i w końcu [[XIII wiek|XIII w.]] opanowany przez [[Litwa|Litwę]]. [[Prawa miejskie]] otrzymał Drohiczyn w [[1498]] z rąk [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]]. Od [[1520]] stolica [[województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|województwa podlaskiego]], Drohiczyn pozostał nią aż do okresu [[rozbiory Polski|rozbiorów]]. Od [[1569]] miasto zostało włączone do [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. [[XVI wiek]] to okres największego rozkwitu miasta.
Historyczna stolica [[Podlasie|Podlasia]]. W [[XI wiek|XI w.]] gród na pograniczu rusko-polskim z ważną komorą celną nad Bugiem, którym spławiano towary na Ruś. W [[XII]] wieku stolica księstwa drohiczyńskiego w kręgu wpływów Kazimierza Sprawiedliwego. Następnie przejściowo należał do [[Mazowsze|Mazowsza]] i w końcu [[XIII wiek|XIII w.]] opanowany przez [[Litwa|Litwę]]. Następnie przechodził z rąk do rąk. W XV wieku od książąt mazowieckich gród kupili Jagiellonowie. [[Prawa miejskie]] otrzymał Drohiczyn w [[1498]] z rąk [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]]. Od [[1520]] stolica [[województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|województwa podlaskiego]], Drohiczyn pozostał nią aż do okresu [[rozbiory Polski|rozbiorów]]. Od [[1569]] miasto zostało włączone do [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. [[XVI wiek]] to okres największego rozkwitu miasta.


Na początku [[XVII wiek|XVII]] w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć [[Cerkiew (budynek)|cerkwi]] i cztery klasztory w tym dwa katolickie . W mieście istniały także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał [[potop szwedzki]]. W [[XVIII wiek|XVIII]] w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez [[franciszkanie|franciszkanów]] i [[jezuici|jezuickiego]] Colegium Nobillium.
Na początku [[XVII wiek|XVII]] w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć [[Cerkiew (budynek)|cerkwi]] i cztery klasztory w tym dwa katolickie . W mieście istniały także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał [[potop szwedzki]], w trakcie którego utracił 68% ludności. W [[XVIII wiek|XVIII]] w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez [[franciszkanie|franciszkanów]] i [[jezuici|jezuickiego]] Colegium Nobillium.


[[XIX wiek]] to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w [[1775]] zmniejszyła się do 835 w [[1857]]. Na początku [[XX wiek|XX]] w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od [[1991]] Drohiczyn jest siedzibą [[diecezja drohiczyńska|diecezji drohiczyńskiej]]. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. [[10 czerwca]] [[1999]] odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z papieżem [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]].
[[XIX wiek]] to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w [[1775]] zmniejszyła się do 835 w [[1857]]. Całkowicie zniknęła lewobrzeżna część miasta ([[Ruska Strona]]). Na początku [[XX wiek|XX]] w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od [[1991]] Drohiczyn jest siedzibą [[diecezja drohiczyńska|diecezji drohiczyńskiej]]. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. [[10 czerwca]] [[1999]] odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z papieżem [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]].


[[Plik:Drohiczyn_1212.jpg|250px|thumb|Góra Zamkowa]]
[[Plik:Drohiczyn_1212.jpg|250px|thumb|Góra Zamkowa]]

Wersja z 00:03, 25 paź 2010

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Herb [[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]]
[[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo {{{państwo}}}
Zarządzający

Burmistrz

Powierzchnia

15,69 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


{{{liczba ludności}}}
{{{gęstość zaludnienia}}} os./km²

Nr kierunkowy

{{{numer kierunkowy}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Drohiczynmiasto w woj. podlaskim, w powiecie siemiatyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drohiczyn. Leży na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad Bugiem. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego.

Według danych z 30 czerwca 2008 miasto miało 2075 mieszkańców.

Miasto położone jest we wschodniej Polsce, w południowej części województwa podlaskiego. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 62 (SiemiatyczeStrzelno). Ośrodek usługowy dla rolnictwa; drobne przetwórstwo drzewne i rolno-spożywcze.

Historia

Historyczna stolica Podlasia. W XI w. gród na pograniczu rusko-polskim z ważną komorą celną nad Bugiem, którym spławiano towary na Ruś. W XII wieku stolica księstwa drohiczyńskiego w kręgu wpływów Kazimierza Sprawiedliwego. Następnie przejściowo należał do Mazowsza i w końcu XIII w. opanowany przez Litwę. Następnie przechodził z rąk do rąk. W XV wieku od książąt mazowieckich gród kupili Jagiellonowie. Prawa miejskie otrzymał Drohiczyn w 1498 z rąk Aleksandra Jagiellończyka. Od 1520 stolica województwa podlaskiego, Drohiczyn pozostał nią aż do okresu rozbiorów. Od 1569 miasto zostało włączone do Korony. XVI wiek to okres największego rozkwitu miasta.

Na początku XVII w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć cerkwi i cztery klasztory w tym dwa katolickie . W mieście istniały także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał potop szwedzki, w trakcie którego utracił 68% ludności. W XVIII w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez franciszkanów i jezuickiego Colegium Nobillium.

XIX wiek to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w 1775 zmniejszyła się do 835 w 1857. Całkowicie zniknęła lewobrzeżna część miasta (Ruska Strona). Na początku XX w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od 1991 Drohiczyn jest siedzibą diecezji drohiczyńskiej. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. 10 czerwca 1999 odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z papieżem Janem Pawłem II.

Góra Zamkowa
Cerkiew pw. św. Mikołaja Cudotwórcy
Kościół benedyktynek pw. Wszystkich Świętych
Kościół franciszkanów pw. NMP
Plik:Klasztor pw.Wszystkich Świętych w Drohiczynie.JPG
Katedra pw. św. Trójcy
Drohiczyn

Chronologia

Zabytki

zachowane:

niezachowane:

  • Zamek królewski
  • Klasztor Bazylianów z 1798 znajdujący się koło cerkwi pw. Mikołaja Cudotwórcy, skierowany piętrowym frontem do rynku i dłuższym parterowym od ul. Mazowieckiej.
  • Port rzeczny w zachodniej części Ruskiej Strony.
  • Drewniane monastery i cerkwie .

Muzea

  • Muzeum Diecezjalne w Drohiczynie
  • Muzeum Regionalne w Drohiczynie
  1. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  2. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  3. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  4. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  5. Piotr Bunar, Stanisław A.Sroka "Słownik Wojen, Bitew i Potyczek w Średniowiecznej Polsce", wyd. Uniwersitas, Kraków 2004, s.42
  6. K. Kwiatkowski, Drohiczyn n. Bugiem jako miejsce stykania się wpływów rusko-bałtyjsko-polskich (XII-XIV w.),[w:] Zeszyty Naukowe Studenckiego Koła Naukowego Historyków Uniwersytetu w Białymstoku, red. R. Poniat,Białystok 2003, s. 71
  7. Stanisław Szczur "Historia Polski", Wyd.Literackie, Kraków 2002, s.243
  8. J. K. Kochanowski, Codex diplomaticus et commemorationum Masoviae generalis, Warszawa 1919, s. 421-422
  9. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  10. Nowy Kodeks Dyplomatyczny Mazowsza, t. II, dokumenty z lat 1248-1355, opr. S. Kuraś i I. Sułkowska-Kurasiowa,Wrocław 1989, s. 252.
  11. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  12. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  13. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  14. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  15. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  16. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  17. M. Radoch, W sprawie daty nadania przez Władysława Jagiełłę ziemi drohickiej księciu mazowieckiemu Januszowi I, [w:] Szkice z dziejów kolonizacji Podlasia i Grodzieńszczyzny od XIV do XVI wieku, Olsztyn 2002, s. 11-20
  18. T. J. Lubomirski, Kodeks Dyplomatyczny Księstwa Mazowieckiego, Warszawa 1863, s. 111-113; Biblioteka PAN Kórnik, rkp. 203, k. 178-178v.
  19. Kronika Wiganda z Marburga, wyd. E. Raczyński, Poznań 1842, s. 353
  20. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.6
  21. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  22. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  23. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  24. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  25. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  26. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  27. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  28. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  29. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  30. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  31. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  32. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8
  33. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.8

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski