Kalikst I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Zamieniam Szablon:Przypisy-lista na Szablon:Przypisy |
m link wewn. |
||
Linia 80: | Linia 80: | ||
Najprawdopodobniej zginął w zamieszkach na [[Zatybrze|Zatybrzu]], a nie śmiercią męczeńską, jak głoszą wczesne legendy, gdyż panujący wówczas cesarz [[Aleksander Sewer]] był życzliwy chrześcijanom{{r|Kelly}}. Wymieniany jest w ''Depositio martyrum''. |
Najprawdopodobniej zginął w zamieszkach na [[Zatybrze|Zatybrzu]], a nie śmiercią męczeńską, jak głoszą wczesne legendy, gdyż panujący wówczas cesarz [[Aleksander Sewer]] był życzliwy chrześcijanom{{r|Kelly}}. Wymieniany jest w ''Depositio martyrum''. |
||
Zbudował sławne [[Katakumby świętego Kaliksta|katakumby]] przy via Appia, gdzie pochowano 8 papieży i około 500 000 chrześcijan. Według literatury [[hagiografia|hagiograficznej]] sam został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy [[Via Aurelia]]. Jego [[relikwie]] miał przenieść [[Grzegorz III (papież)|papież św. Grzegorz III]] (731-741) do kościoła Matki Bożej na Zatybrzu, który prawdopodobnie wybudował. |
Zbudował sławne [[Katakumby świętego Kaliksta|katakumby]] przy via Appia, gdzie pochowano 8 papieży i około 500 000 chrześcijan. Według literatury [[hagiografia|hagiograficznej]] sam został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy [[Via Aurelia]]. Jego [[relikwie]] miał przenieść [[Grzegorz III (papież)|papież św. Grzegorz III]] (731-741) do [[Bazylika Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu|kościoła Matki Bożej na Zatybrzu]], który prawdopodobnie wybudował. |
||
Kalikst jest czczony jako męczennik w [[Todi]] ([[Włochy]]). |
Kalikst jest czczony jako męczennik w [[Todi]] ([[Włochy]]). |
Wersja z 00:43, 20 lis 2018
Papież Biskup Rzymu | |
Data i miejsce śmierci | |
---|---|
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
217 |
męczennik Odważny duszpasterz | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie |
Kalikst I (łac. Callixtus; zm. w 222 w Rzymie) – papież w latach 217-222[1], święty Kościoła katolickiego.
Życiorys
Prawdopodobnie był niewolnikiem Karpofora, który zlecił mu prowadzenie banku. Kalikst nie miał jednak zdolności w tym kierunku i doprowadził interes do bankructwa, za co został wtrącony do więzienia. Wierzyciele jednak doprowadzili do jego uwolnienia mając nadzieję na odzyskanie pieniędzy[2].
Niedługo potem oskarżony o wywołanie awantury w synagodze został zesłany do pracy w kopalni na Sardynii. Gdy z tego więzienia uwalniano chrześcijan wskazanych przez papieża Wiktora I, Kalikst zmusił zarządcę kopalni do uwolnienia go, mimo iż nie był na liście[2]. Przez parę lat przebywał na prowincji, gdzie pobierał miesięczną pensję. Następnie św. Zefiryn wezwał go do Rzymu i uczynił archidiakonem, swoim doradcą i zarządcą cmentarza zwanego dziś katakumbami św. Kaliksta[2]. Po śmierci Zefiryna został wybrany jego następcą. Tego wyboru nie uznał św. Hipolit – znany pisarz chrześcijański, który został wtedy również przez mniejszość wybrany papieżem i przez to stał się pierwszym antypapieżem.
Wykluczył z Kościoła biskupa Libii Sabeliusza za modalizm. Hipolitowi zarzucał dyteizm.
Pozwolił na odpuszczanie grzechów ciężkich np. cudzołóstwa, morderstwa, bałwochwalstwa po wyrażeniu żalu za grzechy[2]. Uznawał ważność małżeństwa między wolną kobietą a niewolnikiem (prawo państwowe tego zabraniało)[2]. Pozwalał także na ponowne przyjęcie do Kościoła konwertytów schizmatyckich bez odbycia pokuty[2]. Za te decyzje był atakowany przez rygorystów, do których należeli m.in. wspomniany antypapież Hipolit i Tertulian. To właśnie z ich pism polemicznych pochodzi większość informacji o Kalikście gdyż jego własne pisma nie zachowały się do dnia dzisiejszego.
Najprawdopodobniej zginął w zamieszkach na Zatybrzu, a nie śmiercią męczeńską, jak głoszą wczesne legendy, gdyż panujący wówczas cesarz Aleksander Sewer był życzliwy chrześcijanom[2]. Wymieniany jest w Depositio martyrum.
Zbudował sławne katakumby przy via Appia, gdzie pochowano 8 papieży i około 500 000 chrześcijan. Według literatury hagiograficznej sam został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia. Jego relikwie miał przenieść papież św. Grzegorz III (731-741) do kościoła Matki Bożej na Zatybrzu, który prawdopodobnie wybudował.
Kalikst jest czczony jako męczennik w Todi (Włochy).
Wspomnienie liturgiczne przypada na 14 października[1].
Zobacz też
- kult świętych
- męczennicy wczesnochrześcijańscy
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
Przypisy
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 17. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 26-27. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
- Pope Callistus I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-06-08]. (ang.).
- Święty Kalikst I, papież i męczennik. Brewiarz. [dostęp 2012-06-08]. (pol.).
- ISNI: 0000000039551281
- VIAF: 75845111, 302145857107322922610, 6759149489169593810003, 514159474326527662774, 4840160668048303560000
- LCCN: nb2007024717
- GND: 118518445
- SUDOC: 156528592
- NLA: 63539218
- NKC: jn20020502003
- BNE: XX1290470
- BIBSYS: 6044283
- NUKAT: n2007151611
- J9U: 987007397566805171
- CONOR: 252538723
- BNC: 000389896