Ryszard Nieszporek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
drobne merytoryczne
Linia 13: Linia 13:
|odznaczenia = {{Order|OBPL|2}}
|odznaczenia = {{Order|OBPL|2}}
}}
}}
'''Ryszard Nieszporek''' (ur. [[16 maja]] [[1908]] w [[Bielszowice|Bielszowicach]] ob. [[Ruda Śląska]], zm. [[12 lipca]] [[1985]] w [[Katowice|Katowicach]]) – polski górnik i polityk, poseł [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|na Sejm Ustawodawczy]] oraz na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] kadencji, minister górnictwa i energetyki, a następnie [[Ministerstwo Górnictwa|minister górnictwa]] w latach 1949–1954.
'''Ryszard Nieszporek''' (ur. [[16 maja]] [[1908]] w [[Bielszowice|Bielszowicach]] ob. [[Ruda Śląska]], zm. [[12 lipca]] [[1985]] w [[Katowice|Katowicach]]) – polski górnik i polityk, poseł [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|na Sejm Ustawodawczy]] oraz na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] kadencji, minister górnictwa i energetyki, a następnie [[Ministerstwo Górnictwa|minister górnictwa]] w latach 1949–1954. [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Budowniczy Polski Ludowej]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Linia 22: Linia 22:
Od października 1964 do stycznia 1970 [[Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Bułgarii|ambasador PRL w Bułgarii]]. Był przewodniczącym zarządu wojewódzkiego [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]] w Katowicach, w latach 1974–1983 członek prezydium Zarządu Głównego, a od 1983 członek Krajowej Rady TPPR.
Od października 1964 do stycznia 1970 [[Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Bułgarii|ambasador PRL w Bułgarii]]. Był przewodniczącym zarządu wojewódzkiego [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]] w Katowicach, w latach 1974–1983 członek prezydium Zarządu Głównego, a od 1983 członek Krajowej Rady TPPR.


Odznaczony m.in. [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Orderem Budowniczych Polski Ludowej]] (1978) i [[Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Górnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”|odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Górnik PRL”]].
Odznaczony m.in. [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Orderem Budowniczych Polski Ludowej]] (1978)<ref>[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/publication?id=66495&tab=3 ''Wręczenie wysokich odznaczeń w Belwederze''], „[[Dziennik Polski]]”, 1979, nr 165, s. 1.</ref> i [[Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Górnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”|odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Górnik PRL”]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 23:45, 28 paź 2020

Ryszard Nieszporek
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1908
Bielszowice

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1985
Katowice

Minister górnictwa
Okres

od 22 kwietnia 1949[1]
do 14 maja 1954

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Piotr Jaroszewicz

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej

Ryszard Nieszporek (ur. 16 maja 1908 w Bielszowicach ob. Ruda Śląska, zm. 12 lipca 1985 w Katowicach) – polski górnik i polityk, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji, minister górnictwa i energetyki, a następnie minister górnictwa w latach 1949–1954. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu górnik. Przed wojną więziony za działalność polityczną w Komunistycznej Partii Polski. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W PZPR zastępca członka (1948–1959) i członek (1959–1964) Komitetu Centralnego.

Od marca 1945 do listopada 1948 wiceprzewodniczący, a następnie do kwietnia 1949 przewodniczący zarządu głównego Centralnego Związku Zawodowego Górników. Pełnił mandat poselski na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. Minister górnictwa i energetyki, a następnie minister górnictwa w latach 1949–1954, następnie w 1954 podsekretarz stanu i I wiceminister. W latach 1954–1964 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach.

Od października 1964 do stycznia 1970 ambasador PRL w Bułgarii. Był przewodniczącym zarządu wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Katowicach, w latach 1974–1983 członek prezydium Zarządu Głównego, a od 1983 członek Krajowej Rady TPPR.

Odznaczony m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1978)[2] i odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Górnik PRL”.

Przypisy

  1. Do 30 marca 1950 jako minister górnictwa i energetyki.
  2. Wręczenie wysokich odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1979, nr 165, s. 1.

Bibliografia