Michał Janiszewski (1926–2016): Różnice pomiędzy wersjami

Michał Janiszewski
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1926 ; Poznań
Data śmierci	3 lutego 2016
	Minister-szef Urzędu Rady Ministrów
Okres	od 12 listopada 1985; do 12 września 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Stanisław Marcinkowski
Następca	Jacek Ambroziak
	Szef Kancelarii Prezydenta PRL/RP
Okres	od 13 września 1989; do 21 grudnia 1990
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Następca	Jarosław Kaczyński

Michał Janiszewski
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1926 ; Poznań
Data i miejsce śmierci	3 lutego 2016 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1950–1991
Stanowiska	szef gabinetu MON i przewodniczącego KOK
Późniejsza praca	minister-szef URM,; szef Kancelarii Prezydenta PRL/RP
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:18, 28 lut 2021

Michał Konrad Janiszewski^[1]^[2] (ur. 15 czerwca 1926 w Poznaniu^[2], zm. 3 lutego 2016^[3] w Warszawie) – generał dywizji Wojska Polskiego, doktor nauk wojskowych, minister-szef Urzędu Rady Ministrów (1985–1989), szef Kancelarii Prezydenta PRL/RP (1989–1990).

Życiorys

Urodził się 15 czerwca 1926 w Poznaniu w rodzinie lekarza Stanisława Janiszewskiego (ur. 1893) i Marii z domu Schmidt (ur. 1903)^[2]^[4]. Od 1950 służył w Wojsku Polskim, początkowo w Wojskach Łączności, a następnie w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. Od 1950 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1972 pełnił funkcję szefa gabinetu generała Wojciecha Jaruzelskiego (w latach 1972–1981 jako ministra obrony narodowej, a w okresie 1984–1989 jako przewodniczącego Komitetu Obrony Kraju). Kierował także Urzędem Rady Ministrów od 17 lutego 1981 w czasie pełnienia funkcji premiera przez Jaruzelskiego oraz w kolejnych gabinetach – Zbigniewa Messnera i Mieczysława Rakowskiego (od 1985 jako członek rządu, minister-szef Urzędu Rady Ministrów). Od 13 września 1989 do 21 grudnia 1990 był szefem Kancelarii Prezydenta PRL/RP.

Od grudnia 1981 do lipca 1983 wchodził w skład Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki^[5].

W 1976 został awansowany do stopnia generała brygady, a w 1983 do stopnia generała dywizji. Był doktorem nauk wojskowych. W grudniu 1990 zakończył zawodową służbę wojskową i działalność publiczną. W styczniu 1991, w wieku 64 lat został przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł 3 lutego 2016 w wieku 89 lat^[3] i został pochowany 11 lutego 2016 na cmentarzu Junikowo w Poznaniu^[6]. Data pogrzebu nie była podana do publicznej wiadomości, pogrzeb miał charakter wyłącznie rodzinny. Błędnie został uznany za zmarłego przez IPN 9 lat wcześniej, przez co pominięto go w oskarżeniu grupy wprowadzającej stan wojenny.^[7]

Jego sekretarką była Barbara Skrzypek, która później została szefową kancelarii prezesa PiS^[7]^[8].

Odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Order Sztandaru Pracy I klasy
Złoty Krzyż Zasługi
Medal 30-lecia Polski Ludowej
Medal 40-lecia Polski Ludowej
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”
Order Czerwonej Gwiazdy (Czechosłowacja)
Medal „40 lat Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (Czechosłowacja)
Order Wolności i Niepodległości II klasy (Korea Północna)
Order „Za bojowe Zasługi” (Mongolia)
Brązowy Order Bojowy „Za Zasługi dla Narodu i Ojczyzny” (Niemcy Wschodnie)
Medal Przyjaźni (Wietnam)
Medal Wyzwolenia I klasy (Wietnam Południowy)
Order „Za wybitne Zasługi” (Węgry)
Order Przyjaźni Narodów (Związek Radziecki)
Medal „Za Umacnianie Braterstwa Broni” (Związek Radziecki)
Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR” (Związek Radziecki)
i inne.

Przypisy

↑ W dokumentach IPN występuje pod imionami: Michał Konrad Stanisław.
↑ ^a ^b ^c Michał Konrad Janiszewski. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2017-06-20]. (pol.).
↑ ^a ^b Zmarł gen. Janiszewski, najbliższy współpracownik W.Jaruzelskiego. dzieje.pl, 03-02-2016. [dostęp 2017-01-28].
↑ Rodzina Janiszewskich w spisie ludności z 1931 roku.. Szukajwarchiwach.pl. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
↑ "Dziennik Łódzki", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5
↑ Miejsce pochówku Michała Janiszewskiego. Urząd Miasta Poznania. [dostęp 2017-01-27]. (pol.).
↑ ^a ^b Michał Janiszewski. Komunistyczny generał, pominięty przez IPN. TVN24. [dostęp 2019-04-12]. (pol.).
↑ Barbara Skrzypek. Kim jest "Pani Basia" z taśm Kaczyńskiego?. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2019-04-12]. (pol.).

Bibliografia

Leksykon historii Polski z 1995, s. 273
J. Królikowski,Generałowie i Admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, tom II, str. 47–50

[1] W dokumentach IPN występuje pod imionami: Michał Konrad Stanisław.

[IPN-2] Michał Konrad Janiszewski. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2017-06-20]. (pol.).

[dzieje.pl-3] Zmarł gen. Janiszewski, najbliższy współpracownik W.Jaruzelskiego. dzieje.pl, 03-02-2016. [dostęp 2017-01-28].

[spisludności1931-4] Rodzina Janiszewskich w spisie ludności z 1931 roku.. Szukajwarchiwach.pl. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).

[5] "Dziennik Łódzki", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5

[cmentarz-6] Miejsce pochówku Michała Janiszewskiego. Urząd Miasta Poznania. [dostęp 2017-01-27]. (pol.).

[stanwoj-7] Michał Janiszewski. Komunistyczny generał, pominięty przez IPN. TVN24. [dostęp 2019-04-12]. (pol.).

[skrzypek-8] Barbara Skrzypek. Kim jest "Pani Basia" z taśm Kaczyńskiego?. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2019-04-12]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 Urodził się 15 czerwca 1926 w [[Poznań|Poznaniu]] w rodzinie lekarza Stanisława Janiszewskiego (ur. 1893) i Marii z domu Schmidt (ur. 1903){{r|IPN}}<ref name="spisludności1931">{{Cytuj stronę | url = https://szukajwarchiwach.pl/53/474/0/19.3/14531/str/1/15/50/KCtDQkWLRsvV1P6DcAEXxQ/#tabSkany | tytuł = Rodzina Janiszewskich w spisie ludności z 1931 roku. | opublikowany = Szukajwarchiwach.pl | język = pl | data dostępu = 2017-01-28}}</ref>. Od 1950 służył w [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojsku Polskim]], początkowo w [[Wojska łączności ludowego Wojska Polskiego|Wojskach Łączności]], a następnie w [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabie Generalnym Wojska Polskiego]]. Od 1950 należał do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. Od 1972 pełnił funkcję szefa gabinetu generała [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] (w latach 1972–1981 jako [[Ministerstwo Obrony Narodowej|ministra obrony narodowej]], a w okresie 1984–1989 jako przewodniczącego [[Komitet Obrony Kraju|Komitetu Obrony Kraju]]). Kierował także [[Urząd Rady Ministrów|Urzędem Rady Ministrów]] od 17 lutego 1981 w czasie pełnienia funkcji [[Prezes Rady Ministrów|premiera]] przez Jaruzelskiego oraz w kolejnych gabinetach – [[Rząd Zbigniewa Messnera|Zbigniewa Messnera]] i [[Rząd Mieczysława Rakowskiego|Mieczysława Rakowskiego]] (od 1985 jako członek rządu, minister-szef Urzędu Rady Ministrów). Od 13 września 1989 do 21 grudnia 1990 był szefem [[Kancelaria Prezydenta RP|Kancelarii Prezydenta PRL/RP]].
-Od grudnia 1981 do lipca 1983 wchodził w skład [[Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego|Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego]]. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]]. W latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala [[Centrum Zdrowia Matki Polki]]<ref> "[[Dziennik Łódzki]]", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5<ref>.
+Od grudnia 1981 do lipca 1983 wchodził w skład [[Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego|Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego]]. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady [[Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej|Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej]]. W latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala [[Centrum Zdrowia Matki Polki]]<ref> "[[Dziennik Łódzki]]", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5</ref>.
 W 1976 został awansowany do stopnia [[Generał brygady|generała brygady]], a w 1983 do stopnia [[Generał dywizji|generała dywizji]]. Był [[Doktor (stopień naukowy)|doktorem]] nauk wojskowych. W grudniu 1990 zakończył zawodową służbę wojskową i działalność publiczną.  W styczniu 1991, w wieku 64 lat został przeniesiony w stan spoczynku.