François Jacob

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
François Jacob
ilustracja
Państwo działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1920
Nancy

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2013
Paryż

profesor
Specjalność: genetyka
Alma Mater

Uniwersytet Paryski

Instytut

Instytut Pasteura

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Medal Kolonialny (Francja)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

François Jacob (ur. 17 czerwca 1920 w Nancy, zm. 19 kwietnia 2013 w Paryżu) – francuski genetyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny, którą otrzymał wraz z Monod i Lwoff, w roku 1965 za odkrycie mRNA i wyjaśnienie mechanizmu regulacji ekspresji genów[1][2].

W 1961 roku odkrył mechanizm działania operonów wraz z Jakiem Monod[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył naukę w Lycée Carnot w Paryżu, a następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Paryskim[4]. 21 czerwca 1940, w Saint-Jean-de-Luz wszedł na pokład statku MS Batory, na którym popłynął do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do wojska Wolnej Francji[4]. Pierwotnie próbował wstąpić do artylerii, w sierpniu 1940 roku został mianowany pomocnikiem lekarza i brał udział w operacji Menace oraz w kampanii o Gabon[4]. Od 1941 stacjonował w Czadzie, we wrześniu 1942 został awansowany na stopień podporucznika[4]. Następnie brał udział w walkach w Tunezji i Trypolitanii, gdzie podczas walk został ranny[4].

Od 1943 służył w 2 Dywizji Pancernej, brał udział w operacji Overlord i 8 sierpnia 1944 roku został ciężko ranny podczas walk w Mortain[4]. Został ewakuowany do Cherbourga, a po wyzwoleniu stolicy do szpitala w Paryżu. 10 listopada 1944 roku został wyjątkowo awansowany na stopień porucznika[4]. 30 stycznia 1945 roku został zwolniony ze szpitala, jednak od lutego był ponownie hospitalizowany[4]. 16 września 1945 roku został zdemobilizowany[4].

W 1947 ukończył w Paryżu studia medyczne i obronił doktorat z medycyny[4]. Od 1950 pracował w Instytucie Pasteura, od 1956 był kierownikiem laboratorium, a od 1960 dyrektorem zakładu genetyki[4]. W 1964 został profesorem Collège de France[4].

Był członkiem Królewskiej Duńskiej Akademii Nauk i Literatury, Narodowej Akademii Nauk, Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Królewskiego, Francuskiej Akademii Nauk i Królewskiej Akademii Medycznej Belgii[4]. W 1965 został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny wraz z Jacquesem Monodem i André Michelem Lwoffem[4].

Od 2007 do 2011 był kanclerzem kapituły Orderu Wyzwolenia[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1965 [online], nobelprize.org [dostęp 2009-10-31] (ang.).
  2. François Jacob – Biography [online], nobelprize.org [dostęp 2009-10-31] [zarchiwizowane z adresu 2004-12-09] (ang.).
  3. Biologia : słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 229. ISBN 83-87977-73-X.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t François JACOB [online], Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2021-10-13] (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]