Barcelona Open

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barcelona Open
Ilustracja
Logo turnieju z 2014 roku
Miejsce

 Hiszpania
Barcelona

Obiekt

Real Club de Tenis Barcelona

Nawierzchnia

Ceglana

ATP Tour
Kategoria

ATP Tour 500

Pula nagród

2 802 580 €

Drabinka

48S/24QS/16D/4QD

Dyrektor

David Ferrer

Aktualni mistrzowie
Gra pojedyncza
Hiszpania Carlos Alcaraz
Gra podwójna
Niemcy Kevin Krawietz
Niemcy Andreas Mies
Strona internetowa
Rafael Nadal, dwunastokrotny mistrz rozgrywek

Barcelona Open – męski turniej tenisowy kategorii ATP Tour 500 zaliczany do cyklu ATP Tour. Rozgrywany na kortach ceglanych w hiszpańskiej Barcelonie od 1953 roku.

Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Rok Zwycięzca Finalista Wynik
2022 Hiszpania Carlos Alcaraz Hiszpania Pablo Carreño-Busta 6:3, 6:2
2021 Hiszpania Rafael Nadal Grecja Stefanos Tsitsipas 6:4, 6:7(6), 7:5
2020 Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19
2019 Austria Dominic Thiem Rosja Daniił Miedwiediew 6:4, 6:0
2018 Hiszpania Rafael Nadal Grecja Stefanos Tsitsipas 6:2, 6:1
2017 Hiszpania Rafael Nadal Austria Dominic Thiem 6:4, 6:1
2016 Hiszpania Rafael Nadal Japonia Kei Nishikori 6:4, 7:5
2015 Japonia Kei Nishikori Hiszpania Pablo Andújar 6:4, 6:4
2014 Japonia Kei Nishikori Kolumbia Santiago Giraldo 6:2, 6:2
2013 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania Nicolás Almagro 6:4, 6:3
2012 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania David Ferrer 7:6(1), 7:5
2011 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania David Ferrer 6:2, 6:4
2010 Hiszpania Fernando Verdasco Szwecja Robin Söderling 6:3, 4:6, 6:3
2009 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania David Ferrer 6:2, 7:5
2008 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania David Ferrer 6:1, 4:6, 6:1
2007 Hiszpania Rafael Nadal Argentyna Guillermo Cañas 6:4, 6:3
2006 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania Tommy Robredo 6:4, 6:4, 6:0
2005 Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania Juan Carlos Ferrero 6:1, 7:6(4), 6:3
2004 Hiszpania Tommy Robredo Argentyna Gastón Gaudio 6:3, 4:6, 6:2, 3:6, 6:3
2003 Hiszpania Carlos Moyá Rosja Marat Safin 5:7, 6:2, 6:2, 3:0 krecz
2002 Argentyna Gastón Gaudio Hiszpania Albert Costa 6:4, 6:0, 6:2
2001 Hiszpania Juan Carlos Ferrero Hiszpania Carlos Moyá 4:6, 7:5, 6:3, 3:6, 7:5
2000 Rosja Marat Safin Hiszpania Juan Carlos Ferrero 6:3, 6:3, 6:4
1999 Hiszpania Félix Mantilla Maroko Karim al-Alami 7:6(2), 6:3, 6:3
1998 Stany Zjednoczone Todd Martin Hiszpania Alberto Berasategui 6:2, 1:6, 6:3, 6:2
1997 Hiszpania Albert Costa Hiszpania Albert Portas 7:5, 6:4, 6:4
1996 Austria Thomas Muster Chile Marcelo Ríos 6:3, 4:6, 7:6(5)
1995 Austria Thomas Muster Szwecja Magnus Larsson 6:2, 6:1, 6:4
1994 Holandia Richard Krajicek Hiszpania Carlos Costa 6:4, 7:6, 6:2
1993 Ukraina Andrij Medwediew Hiszpania Sergi Bruguera 6:7, 6:3, 7:5, 6:4
1992 Hiszpania Carlos Costa Szwecja Magnus Gustafsson 6:4, 7:6, 6:4
1991 Hiszpania Emilio Sánchez Hiszpania Sergi Bruguera 6:4, 7:6, 6:2
1990 Ekwador Andrés Gómez Argentyna Guillermo Pérez Roldán 6:0, 7:6, 3:6, 0:6, 6:2
1989 Ekwador Andrés Gómez Austria Horst Skoff 6:4, 6:4, 6:2
1988 Szwecja Kent Carlsson Austria Thomas Muster 6;3, 6:3, 3:6, 6:1
1987 Argentyna Martín Jaite Szwecja Mats Wilander 7:6, 6:4, 4:6, 0:6, 6:4
1986 Szwecja Kent Carlsson Niemcy Andreas Maurer 6:2, 6:2, 6:0
1985 Francja Thierry Tulasne Szwecja Mats Wilander 0:6, 6:2, 3:6, 6:4, 6:0
1984 Szwecja Mats Wilander Szwecja Joakim Nyström 7:6, 6:4, 0:6, 6:2
1983 Szwecja Mats Wilander Argentyna Guillermo Vilas 6:0, 6:3, 6:1
1982 Szwecja Mats Wilander Argentyna Guillermo Vilas 6:3, 6:4, 6:3
1981 Czechosłowacja Ivan Lendl Argentyna Guillermo Vilas 6:0, 6:3, 6:0
1980 Czechosłowacja Ivan Lendl Argentyna Guillermo Vilas 6:4, 5:7, 6:4, 4:6, 6:1
1979 Chile Hans Gildemeister Stany Zjednoczone Eddie Dibbs 6:4, 6:3, 6:1
1978 Węgry Balázs Taróczy Rumunia Ilie Năstase 1:6, 7:5, 4:6, 6:3, 6:4
1977 Szwecja Björn Borg Hiszpania Manuel Orantes 6:2, 7:5, 6:2
1976 Hiszpania Manuel Orantes Stany Zjednoczone Eddie Dibbs 6:1, 2:6, 2:6, 7:5, 6:4
1975 Szwecja Björn Borg Włochy Adriano Panatta 1:6, 7:6, 6:3, 6:2
1974 Rumunia Ilie Năstase Hiszpania Manuel Orantes 8:6, 9:7, 6:3
1973 Rumunia Ilie Năstase Hiszpania Manuel Orantes 2:6, 6:1, 8:6, 6:4
1972 Czechosłowacja Jan Kodeš Hiszpania Manuel Orantes 6:3, 6:2, 6:4
1971 Hiszpania Manuel Orantes Stany Zjednoczone Bob Lutz 6:4, 6:3, 6:4
1970 Hiszpania Manuel Santana Australia Rod Laver 6:4, 6:3, 6:4

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Rok Zwycięzcy Finaliści Wynik
2022 Niemcy Kevin Krawietz
Niemcy Andreas Mies
Holandia Wesley Koolhof
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(3), 7:6(5), 10–6
2021 Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
Niemcy Kevin Krawietz
Rumunia Horia Tecău
6:4, 6:2
2020 Turniej anulowano z powodu pandemii COVID-19
2019 Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
6:4, 7:6(4)
2018 Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Marc López
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
7:6(5), 6:4
2017 Rumunia Florin Mergea
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Niemcy Philipp Petzschner
Austria Alexander Peya
6:4, 6:3
2016 Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Urugwaj Pablo Cuevas
Hiszpania Marcel Granollers
7:5, 7:5
2015 Chorwacja Marin Draganja
Finlandia Henri Kontinen
Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
6:3, 6:7(6), 11–9
2014 Holandia Jesse Huta Galung
Francja Stéphane Robert
Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:3, 6:3
2013 Austria Alexander Peya
Brazylia Bruno Soares
Szwecja Robert Lindstedt
Kanada Daniel Nestor
5:7, 7:6(7), 10–4
2012 Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
2:6, 7:6(7), 10–8
2011 Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Scott Lipsky
Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 6:2, 12–10
2010 Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
Australia Lleyton Hewitt
Bahamy Mark Knowles
4:6, 6:3, 10–6
2009 Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
Indie Mahesh Bhupathi
Bahamy Mark Knowles
6:3, 7:6(9)
2008 Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:3, 6:2
2007 Rumunia Andrei Pavel
Niemcy Alexander Waske
Hiszpania Rafael Nadal
Hiszpania Bartolomé Salvá-Vidal
6:3, 7:6(1)
2006 Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:2, 6:7(4), 10–5
2005 Indie Leander Paes
Serbia Nenad Zimonjić
Hiszpania Feliciano López
Hiszpania Rafael Nadal
6:3, 6:3
2004 Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
Argentyna Mariano Hood
Argentyna Sebastián Prieto
4:6, 6:3, 6:4
2003 Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Południowa Afryka Chris Haggard
Południowa Afryka Robbie Koenig
6:4, 6:3
2002 Australia Michael Hill
Czechy Daniel Vacek
Argentyna Lucas Arnold Ker
Argentyna Gastón Etlis
6:4, 6:4
2001 Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Jared Palmer
Hiszpania Tommy Robredo
Hiszpania Fernando Vicente
7:6(2), 6:4
2000 Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
Holandia Paul Haarhuis
Australia Sandon Stolle
6:2, 6:7(2), 7:6(5)
1999 Holandia Paul Haarhuis
Rosja Jewgienij Kafielnikow
Włochy Massimo Bertolini
Włochy Cristian Brandi
7:5, 6:3
1998 Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:5, 6:0
1997 Hiszpania Alberto Berasategui
Hiszpania Jordi Burillo
Argentyna Pablo Albano
Hiszpania Àlex Corretja
6:3, 7:5
1996 Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
Wielka Brytania Neil Broad
Południowa Afryka Piet Norval
6:1, 6:3
1995 Stany Zjednoczone Trevor Kronemann
Australia David Macpherson
Chorwacja Goran Ivanišević
Włochy Andrea Gaudenzi
6:2, 6:4
1994 Rosja Jewgienij Kafielnikow
Czechy David Rikl
Stany Zjednoczone Jim Courier
Hiszpania Javier Sánchez
5:7, 6:1, 6:4
1993 Stany Zjednoczone Shelby Cannon
Stany Zjednoczone Scott Melville
Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
7:6, 6:1
1992 Ekwador Andrés Gómez
Hiszpania Javier Sánchez
Czechy Ivan Lendl
Czechy Karel Nováček
6:4, 6:4
1991 Argentyna Horacio de la Peña
Włochy Diego Nargiso
Niemcy Boris Becker
Niemcy Eric Jelen
3:6, 7:6, 6:4
1990 Ekwador Andrés Gómez
Hiszpania Javier Sánchez
Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
7:6, 7:5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]