Martinsyde F.4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martinsyde F.4 Buzzard
Ilustracja
Samolot F.4 Buzzard w barwach lotnictwa fińskiego
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Martinsyde Ltd

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcja mieszanej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1918

Lata produkcji

19181920

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy, 8-cylindrowy Hispano-Suiza 8Fb

Moc

300 KM (221 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,99 m (płat górny)
10,51 m (płat dolny)

Długość

7,76 m

Wysokość

2,89 m

Powierzchnia nośna

29,73 m²

Masa
Własna

776 kg

Startowa

1 038 kg

Osiągi
Prędkość maks.

232 km/h

Prędkość wznoszenia

7,3 m

Pułap

7 925 m

Zasięg

450 km

Długotrwałość lotu

2,25 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,69 mm (stałe, zsynchronizowane)
Użytkownicy
Wielka Brytania, Finlandia, Litwa, Hiszpania, Francja, Iran, Łotwa, Portugalia, ZSRR, Polska

Martinsyde F.4 Buzzardbrytyjski dwupłatowy samolot myśliwski, zaprojektowany i zbudowany w 1918 roku w zakładach lotniczych Martinsyde w Brooklands.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec I wojny światowej konstruktor z zakładów lotniczych Martinsyde Ltd A. Fletcher rozpoczął pracę nad nowym samolotem, który miał być rozwinięciem konstrukcji samolotu dwumiejscowego Martinsyde G.100 oraz jego jednomiejscowych modyfikacji – samolotów Martinsyde R.G i F.3. Samoloty R.G i F.3 zostały oblatane w 1917 roku. Samoloty te miały dobre osiągi i własności pilotażowe i w 1918 roku miała rozpocząć się ich produkcja seryjna. Jednak w tym czasie A. Fletcher opracował nową wersję samolotu w której zastosował lepszy silnik, w związku z tym zaniechano dalszej prac nad samolotami Martinsyde R.G i F.3.

Nowy samolot otrzymał oznaczenie Martinsyde F.4 i zastosowano w nim nowy silnik rzędowy Hispano-Suiza. Oblotu dokonano w czerwcu 1918 roku. Okazał się on najszybszym z wszystkich ówczesnych samolotów myśliwskich, natomiast zwrotnością i właściwościami pilotażowymi przewyższał samolot Martinsyde F.3 i dlatego też zaniechano produkcji samolotu F.3, natomiast wprowadzono do produkcji seryjnej samolot Martinsyde F.4 pod nazwą Buzzard Mk I (pol. Myszołów).

Samolot myśliwski Martinsyde F.4 Buzzard Mk I miał kadłub wykonany z drewna, w przedniej części kadłuba na metalowym łożu umieszczono silnik rzędowy chłodzony cieczą. Chłodnica cieczy znajdowała się z przodu silnika. Za silnikiem umieszczono poniżej zbiornik oleju o pojemności 18,2 litra. Między silnikiem a kabiną pilota umieszczono dwa zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 172,7 litra. W górnej części kadłuba nad zbiornikami paliwa umieszczono 2 karabiny maszynowe obsługiwane z kabiny pilota. Kabina pilota była odkryta i wyposażono ja w niezbędne przyrządy pokładowe i urządzenia sterownicze.

Lotnictwo wojskowe Wielkiej Brytanii i Francji zamówiło ponad 1000 samolotów tego typu, jednakże do końca I wojny światowej zdołano wyprodukować zaledwie kilkadziesiąt sztuk, które nie wzięły praktycznie udziału w walkach. Produkcję jednak kontynuowano i w sumie do 1920 roku wyprodukowano 370 samolotów Martinsyde F.4 Buzzard Mk I.

Martinsyde F.4 Buzzard lotnictwa Hiszpanii

Część tych samolotów sprzedano do Portugalii, Hiszpanii, Łotwy, Finlandii, ZSRR i Iranu. Chciała zakupić je również Japonia, lecz ostatecznie do transakcji nie doszło.

W 1920 roku w zakładach Martinsyde rozpoczęto produkcję dwumiejscowej wersji samolotu myśliwsko-rozpoznawczego oznaczonej F.4A Buzzard Mk IA. W wersji tej za kabiną pilota dodano odkrytą kabinę obserwatora wyposażoną w umieszczony na obrotnicy ruchomy karabin maszynowy kal. 7,69 mm Lewis. Samolot ten miał ponadto w wyposażeniu radiostację nadawczo-odbiorczą, fotokarabin i aparat fotograficzny.

Użycie samolotu w lotnictwie polskim[edytuj | edytuj kod]

Polska Misja Zakupów, która na przełomie 1919–1920 roku przebywała w Wielkiej Brytanii zakupiła obok innych samolotów także jeden samolot Martinsyde F.4 Buzzard Mk I w celu sprawdzenia jego przydatności w polskim lotnictwie wojskowym. Samolot ten został dostarczony do Polski w sierpniu 1920 roku. Pomimo dobrych osiągów nie zakupiono więcej samolotów tego typu, prawdopodobnie z powodu zakupienia już wcześniej we Francji innych typów samolotów myśliwskich.

Zakupiony natomiast samolot Martinsyde F.4 Buzzard Mk I od lipca 1924 roku do 1926 roku był samolotem dyspozycyjnym dowódcy lotnictwa gen. bryg. Włodzimierza Zagórskiego. Samolot ten miał specjalne oznaczenie – gdyż zgodnie z rozkazem dowódcy lotnictwa – został cały pomalowany w podłużne pasy na przemian białe i czerwone. Nie posiadał natomiast znaków przynależności państwowej. Był to jedyny samolot pomalowany w ten sposób w lotnictwie polskim.

Opis techniczny samolotu Martinsyde F.4 Buzzard Mk I[edytuj | edytuj kod]

Samolot Martinsyde F.4 Buzzard Mk I był jednomiejscowym dwupłatowym samolotem myśliwskim o konstrukcji mieszanej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd: silnik rzędowy, śmigło dwułopatowe, drewniane.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz J. Kopański: Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim 1918-1930. Warszawa: Bellona, 2001, s. 47-48. ISBN 83-11-09315-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]