PZL.43

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)
Ilustracja
PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Państwowe Zakłady Lotnicze

Typ

samolot rozpoznawczo-bombowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

3 (pilot, obserwator-bombardier, strzelec pokładowy)

Historia
Data oblotu

1936

Lata produkcji

19371939

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy Gnôme-Rhône 14Kfs (PZL.43A)
1 silnik gwiazdowy Gnôme-Rhône 14NO1 (PZL.43B)

Moc

930 KM (684 kW) (PZL.43A)
980 KM (721 kW) (PZL.43B)

Wymiary
Rozpiętość

13,95 m

Długość

9,95 m

Wysokość

3,30 m

Powierzchnia nośna

26,80 m²

Masa
Własna

2 200 kg

Startowa

3 525 kg

Osiągi
Prędkość maks.

365 km/h

Prędkość wznoszenia

7,5 m/s

Pułap

8 500 m

Zasięg

1 250 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe PWU wz. 33 kal. 7,9 mm (w wersji B: PWU wz. 36) (stałe pilota, umieszczone symetrycznie po obu stronach silnika, zsynchronizowane)
2 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm Vickers F (ruchome, jeden w gondoli podkadłubowej, drugi na tylnym stanowisku strzeleckim)
700 kg bomb pod środkową częścią płata (w zestawieniu: 6 bomb 100 kg i 2 bomby 50 kg albo 8 bomb 50 kg i 24 bomby 12,5 kg)
Wyposażenie dodatkowe
radiostacja pokładowa
aparaty fotograficzne
Użytkownicy
Bułgaria, Polska

PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)polski samolot rozpoznawczo-bombowy, wersja eksportowa samolotu PZL.23 Karaś. Zaprojektowany i zbudowany w 1936 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1936 roku, w związku z chęcią zakupienia przez Bułgarię samolotów PZL.23 Karaś, lecz z mocniejszym, zakupionym przez nią we Francji silnikiem gwiazdowym Gnome-Rhône 14 Kfs, inż. Henryk Malinowski opracował zmodyfikowaną wersję samolotu PZL.23 Karaś z tym silnikiem. Zmodyfikowany samolot otrzymał oznaczenie PZL.43.

Większa masa silnika zastosowanego w samolocie zmusiła konstruktora do zwiększenia długości kadłuba w części środkowej z kabiną. Nowy samolot otrzymał ponadto zmodyfikowaną kabinę załogi, bardziej przeszkloną, o przekroju owalnym zamiast trapezowego. Samolot ten otrzymał nowe trójłopatowe śmigło metalowe GR nastawne na ziemi. Wzmocniono również jego uzbrojenie, wprowadzając drugi karabin maszynowy dla pilota.

Samolot ten zakupiła 9 kwietnia 1936 r. Bułgaria w ilości 12 sztuk. Zostały one dostarczone do Bułgarii w kwietniu i maju 1937 roku. Samoloty te zyskały sobie dobrą opinię wśród bułgarskich pilotów. Następnie 31 marca 1938 r. rząd Bułgarii zakupił 42 samoloty, z tym, że miały to być samoloty z mocniejszym silnikiem Gnome-Rhône 14N01. Samoloty te otrzymały oznaczenie PZL.43A. Maszyny miały być dostarczone do Bułgarii do początków sierpnia 1939 roku. Nastąpiło jednak opóźnienie dostawy i do końca sierpnia 1939 roku wysłano do Bułgarii 36 samolotów, natomiast ostatnie 6 sztuk było niemal przygotowane do wysyłki, lecz wybuch wojny spowodował, że nie zostały wysłane.

W 1940 roku Bułgaria otrzymała jeszcze jeden egzemplarz tego samolotu od Niemców. Był to samolot, który Niemcy zdobyli w Warszawie, a następnie w październiku 1939 roku wywieźli do Instytutu Technicznego Luftwaffe w Rechlinie, a po jego zbadaniu i wyremontowaniu w wytwórni PZL w Mielcu, przekazali do Bułgarii.

Samoloty te były wykorzystywane przez lotnictwo bułgarskie przez cały okres II wojny światowej, m.in. do zwalczania partyzantów.

W lotnictwie bułgarskim samoloty PZL.43 pozostawały do początków 1945 r. Ostatnie egzemplarze skasowano i złomowano latem 1946[1].

Użycie samolotu w lotnictwie polskim[edytuj | edytuj kod]

1 września 1939 roku przygotowane już do wysyłki do Bułgarii 6 samolotów PZL.43A zostało wypakowanych i zmontowanych. Część samolotów po zmontowaniu odesłano na lotnisko polowe na Bielany, gdzie w dniu 4 września 1939 roku przejęli je piloci 41 eskadry rozpoznawczej Armii „Modlin”. Samoloty te wykonywały loty rozpoznawcze i bojowe, atakując kolumny wojsk niemieckich w rejonie działania armii. Wszystkie zostały jednak zniszczone przez Niemców. Ostatni z nich rozbił się w dniu 12 września 1939 roku w trakcie lądowania na lotnisku w Brześciu nad Bugiem, samolot był już uszkodzony po ostrzelaniu go przez samolot Messerschmitt Bf 109E.

Dwa samoloty PZL.43A, jeszcze nie w pełni zmontowane, zostały zniszczone w dniu 4 września 1939 roku na terenie zakładów PZL.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Glass, W. Mazur, PZL.43 Czajka. Eksportowa wersja Karasia; artykuł zamieszczony w piśmie Militaria, nr 1/1999, s. 43