402 Dywizja Zapasowa (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
402 Dywizja zapasowa
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

25 października 1939

Rozformowanie

18 marca 1945

Tradycje
Rodowód

402 Dywizja Strzelców Krajowych

Kontynuacja

402 Dywizja Szkolna

Działania zbrojne
II wojna światowa
bitwa o Kołobrzeg
bitwa pod Trzebiatowem
Organizacja
Dyslokacja

Szczecin

Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Formacja

Wehrmacht

Podległość

11 Armia

402 Dywizja Zapasowa – jedna z dywizji III Rzeszy z okresu II wojny światowej.

402 Dywizję Zapasową utworzono jako sztab do zadań specjalnych mający nadzorować bataliony strzelców krajowych w II Okręgu Wojskowym, i dopiero jesienią 1942 roku, po wzmocnieniu uzyskała siłę dywizji. W styczniu 1945 roku została włączona w skład 11 Armii[1]. W wyniku działań bojowych na Pomorzu została rozbita przez Armię Czerwoną oraz 1 Armię Wojska Polskiego. Początkowo zajmowała odcinek frontu na południe od Wałcza[2]. Rozbita została 18 marca 1945 roku w rejonie Trzebiatowa. Dowodzący dywizją gen. Siegmund Schleinitz został wzięty do niewoli 16 marca 1945 roku przez żołnierzy z 1 Armii Wojska Polskiego[2].

Ocalałe niedobitki z 402 DZap zostały wykorzystane do utworzenia 402 Dywizji Szkolnej. Niewiele później, wspomniana 402 Dywizja Szkolna wraz z 3 Armią Pancerną oddała się do niewoli armii brytyjskiej[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • gen. Hans Petri od 25.09.1939
  • gen. mjr Hans Windeck od 1.02.1940
  • gen. mjr Erwin von Keiser od 1.05.1940
  • gen. por. Hubert Stenzel od 25.09.1942
  • płk Werner von Boltenstern od 1.11.1943
  • gen. por. Hubert Stenzel od 17.12.1943
  • gen. por. Siegmund Schleinitz od 1.10.1944
  • gen. mjr Ernst von Bauer (od marca 1945 do kapitulacji)[3]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład[3]:

  • 522 zapasowy pułk grenadierów
  • 258 zapasowy pułk grenadierów
  • 2 zapasowy i szkolny pułk artylerii

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sawicki 1987 ↓, s. 260,261.
  2. a b Sawicki 1987 ↓, s. 256.
  3. a b c Mitcham 2010 ↓, s. 101.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11655-9.
  • Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.