Batalion Zapasowy Saperów Nr II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Batalion Zapasowy Saperów Nr II
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1921

Nazwa wyróżniająca

nie posiadał

Patron

nie posiadał

Dowódcy
Pierwszy

por. Józef Kozielski

Organizacja
Dyslokacja

Puławy

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

2 Pułk Saperów Kaniowskich

Batalion Zapasowy Saperów Nr IIpododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Historia Batalionu[edytuj | edytuj kod]

Po wymarszu II batalionu saperów w 1919 roku na front, pozostaje w Krasnymstawie kompania zapasowa saperów Nr. 2. W czerwcu 1920 roku przeniesiona do Dęblina, zostaje tam przemianowana na batalion zapasowy saperów Nr. II. Kompania (później batalion) zapasową dowodzą: od początku istnienia do sierpnia 1920 roku porucznik Józef Kozielski, od sierpnia 1920 roku do 1 marca 1921 roku major Stefan Dąbkowski, a od tego czasu do czerwca 1921 roku kapitan Leon Rutkowski-Koczur. W czerwcu 1921 roku z chwilą powstania pułku, batalion zapasowy saperów przekształca się w kadrę batalionu zapasowego pułku[1].

Dowódcy kompanii i batalionu[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich” 2 Pułk Saperów Kaniowskich 1918-1920 s. 87

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romuald Bielski, Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich. 2 Pułk Saperów Kaniowskich 1918-1920, Warszawa 1931.