Ketotifen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ketotifen
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H19NOS

Masa molowa

309,43 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

34580-13-7
34580-14-8 (fumaran)

PubChem

3827

DrugBank

DB00920

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

R06AX17, S01GX08

Ketotifenorganiczny związek chemiczny, lek przeciwhistaminowy I generacji, antagonista receptora H1. W dawkach wyższych niż terapeutyczne stabilizuje błony komórkowe mastocytów, hamuje ich degranulację i tym samym uwalnianie z ich ziarnistości histaminy i innych przekaźników reakcji alergicznych.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Uczulenia, alergiczne zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa (nie przerywa napadu, działa dopiero po kilkunastu dniach stosowania), alergie wielonarządowe, katar sienny, atopowe zapalenie skóry i alergiczne zapalenie spojówek.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

W początkowym okresie leczenia: senność, otępienie, wzmożone łaknienie, suchość jamy ustnej, zawroty głowy

Preparaty w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W Polsce dostępne są: Ketotifen, Zabak i Zaditen[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Kostowski, Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów i lekarzy, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 2001.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ketotyfen, sól fumaranowa (nr K2628) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-03-06]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. Ketotifen. indeks.mp.pl. [dostęp 2018-10-27].