Klonidyna

Klonidyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N-(2,6-dichlorofenylo)-4,5-dihydro-1H-imidazol-2-amina
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. clonidinum, clonidini hydrochloridum (chlorowodorek klonidyny)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C9H9Cl2N3
Masa molowa	230,09 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	4205-90-7
PubChem	2803
DrugBank	DB00575
SMILES
	C1CN=C(N1)NC2=C(C=CC=C2Cl)Cl
InChI
	InChI=1S/C9H9Cl2N3/c10-6-2-1-3-7(11)8(6)14-9-12-4-5-13-9/h1-3H,4-5H2,(H2,12,13,14)
	InChIKey
	GJSURZIOUXUGAL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	ok. 50 g/l (chlorowodorek)
Temperatura topnienia	130 °C (chlorowodorek)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-03-31]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; chlorowodorek klonidyny
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H301, H330
Zwroty P	P260, P284, P301+P310, P310
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	C02AC01, N02CX02, S01EA04, C02LC01, C02LC51
Farmakokinetyka
Działanie	hipotensyjne
Biodostępność	75–95%
Okres półtrwania	12–33 h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	20–40%
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	40–50% z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, doocznie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klonidyna (łac. clonidinum) – organiczny związek chemiczny, agonista receptorów α₂-adrenergicznych sprzężonych z białkiem regulacyjnym G_i. W mniejszym stopniu pobudza również receptory α₁-adrenergiczne. Pobudzając receptory w paśmie samotnym, powoduje zmniejszenie aktywności neuronów współczulnych docierających do serca i naczyń krwionośnych oraz pobudzenie nerwu błędnego. W efekcie rozszerzają się naczynia tętnicze, akcja serca zwalnia i zmniejsza się jego pojemność minutowa. W związku ze słabym pobudzeniem receptorów α₂ w naczyniach i postsynaptycznych α₁ początkowo występuje wzrost ciśnienia i skurcze naczyń w opuszkach palców^[3].

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Przy długotrwałym leczeniu receptory ulegają kompensacyjnym zmianom, co przy nagłym odstawieniu powoduje duży wzrost ciśnienia krwi.

↑ Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
↑ ^a ^b Klonidyna, chlorowodorek (nr C7897) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2018-03-31]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Farmakologia. Podstawy farmakoterapii, W.W. Kostowski (red.), Z.S.Z.S. Herman (red.), wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008 .^{[potrzebny numer strony]}
↑ N.A.N.A. Schapiro N.A.N.A., „Dude, you don’t have Tourette’s”: Tourette’s syndrome, beyond the tics, „Pediatric Nursing”, 28 (3), 2002, s. 243–246, 249–253, PMID: 12087644 .
↑ Methylphenidate and Clonidine Help Children With ADHD and Tics (NIMH).
↑ Przegląd literatury nt. guanfacyny i ADHD.