Obrona Hajnówki
|
||||
|
||||
 Kamień w Hajnówce upamiętniający obronę miasta we wrześniu 1939 roku |
||||
| Czas | 17 września 1939 | |||
| Miejsce | Hajnówka | |||
| Terytorium | II Rzeczpospolita | |||
| Przyczyna | ofensywa niemiecka 1939 | |||
| Wynik | zwycięstwo Niemców | |||
| Strony konfliktu | ||||
|
||||
| Dowódcy | ||||
|
||||
| Siły | ||||
|
||||
| Kampania wrześniowa (1 IX – 6 X 1939) |
|---|
|
Wybrzeże i Bałtyk (Westerplatte • Gdańsk • Kępa Oksywska • Hel) • granica państwa • Boża Góra • Żory • Krojanty • Chojnice • Lasy Królewskie • Bytom • Mokra (1 IX) • Pszczyna (1–2 IX) • Częstochowa • Wyry • Mława (1–3 IX) • Grudziądz (1–4 IX) • Bory Tucholskie (1–5 IX) • Jordanów (2 IX) • Węgierska Górka (2–3 IX) • Bukowiec (3 IX) • Borowa Góra (3–6 IX) • Rajsko (4 IX) • Różan (4–6 IX) • Piotrków (5–6 IX) • Tomaszów Mazowiecki (6 IX) • Pułtusk (6–7 IX) • Łódź (6–8 IX) • Łomża • Wizna (7–10 IX) • Wola Cyrusowa (8 IX) • Barak (8 IX) • Iłża (8–9 IX) • Nowogród (8–10 IX) • Warszawa (8–28 IX) • Bzura (9–22 IX) • Jarosław (10–11 IX) • Kałuszyn (11/12 IX) • Przemyśl (11–14 IX) • Brwinów (12 IX) • Lwów (12–22 IX) • Mińsk Mazowiecki (13 IX) • Sochaczew (13–16 IX) • Boratycze (14 IX) • Brześć (14–17 IX) • Modlin (14–29 IX) • Jaworów (15–16 IX) • Hajnówka (17 IX) • Krasnystaw • Kobryń (17–18 IX) • Lasy janowskie (17–20 IX) • Tomaszów Lubelski (17–20 IX i 22–27 IX) • Wilno (18–19 IX) • Wólka Węglowa (19 IX) • Grodno (20–22 IX) • Palmiry (21 IX) • Kodziowce (22 IX) • Łomianki (22 IX) • Cześniki (22 IX) • Krasnobród (23 IX) • Husynne (24 IX) • Władypol (26–27 IX) • Szack (28–29 IX) • Parczew (29–30 IX) • Wytyczno (1 X) • Kock (2–6 X) |
Obrona Hajnówki – potyczka 3 Pułku Strzelców Konnych im. Stefana Czarnieckiego z niemieckimi oddziałami pancernymi i piechoty III Korpusu Pancernego, która miała miejsce 17 września 1939 r.
Spis treści
Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]
16 września[edytuj | edytuj kod]
We wsi Lipiny zatrzymał się 3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego. Od zachodniego krańca Hajnówki pułk osłaniał oddział rtm. Mieczysława Pająka. Linia obrony ciągnęła się od ul. Targowej (Wierobieja) do dzielnicy Placówka (ok. 1 km). W osłonie brały udział załogi trzech ciężkich karabinów maszynowych dowodzonych przez kaprali Bolesława Bierwiaczonka, Adama Gryko i Kazimierza Ładę oraz działka p.panc dowodzonego przez kpr. Rydzewskiego oraz strzelcy konni.
17 września[edytuj | edytuj kod]
Wczesnym ranem czołgi i piechota III Korpusu Pancernego przypuścili szturm na umocnienia wojska polskiego. Na ul. Lipowej kpr. B. Bierwiaczonek z załogą działka p.panc. zniszczył dwa czołgi niemieckie. Następne dwa na skrzyżowaniu ulic Lipowej i St. Batorego. Kapral Bierwiaczonek zostaje ciężko ranny. Strzelcy konni wycofali się z dzielnicy Placówka w kierunku wsi Lipiny. Niemcy zajęli Hajnówkę i rozpoczęli ostrzał artyleryjski miejsca postoju 3 Pułku Strzelców Konnych w Lipinach.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Tatarczyk, Dzieje Hajnówki do 1944 roku, ISBN 83-905048-2-0 Wydawca: Miejska Biblioteka Publiczna w Hajnówce, Towarzystwo Przyjaciół Hajnówki. Rok wydania: 2000
- Borys Nikitiuk, Ziemia hajnowska (1939–2003), ISBN 83-914635-5-9 Wydawca: Starostwo Powiatowe i Urząd Miejski w Hajnówce. Rok wydania: 2004
