Bitwa w Borach Tucholskich

Bitwa w Borach Tucholskich
	II wojna światowa, kampania wrześniowa
	; Niemiecki Panzerspähwagen Sd.Kfz. 221 w czasie bitwy
Czas	1–5 września 1939
Miejsce	Bory Tucholskie
Terytorium	II Rzeczpospolita
Przyczyna	agresja III Rzeszy na Polskę
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Polska	III Rzesza
Dowódcy
Władysław Bortnowski, Stanisław Grzmot-Skotnicki, Józef Werobej, Juliusz Drapella	Heinz Guderian, Gunther von Kluge, Adolf Strauß
Siły
9 Dywizja Piechoty, 27 Dywizja Piechoty, Grupa Operacyjna Czersk	II Korpus Armijny, XIX Korpus Pancerny
Straty
1600 zabitych, 750 rannych	506 zabitych, 743 rannych; Korpus Guderiana stracił 850 ludzi (zabici + zaginieni + ranni)
	Położenie na mapie Polski w 1939 miejsce bitwy
	53°36′00,0000″N 18°00′00,0000″E/53,600000 18,000000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bitwa w Borach Tucholskich – bitwa kampanii wrześniowej, stoczona pomiędzy 1 a 5 września 1939.

Przebieg

Formacje 4 Armii niemieckiej (Gunther von Kluge) miały za zadanie nawiązać połączenie pomiędzy Rzeszą a Prusami Wschodnimi. Polacy zamierzali wycofać z Borów Tucholskich formacje należące do rozwiązanego pod koniec sierpnia Korpusu Interwencyjnego – przede wszystkim 27 Dywizję Piechoty.

Dowódca Armii „Pomorze”, generał Władysław Bortnowski wysłał na pomoc 27 Dywizji część swoich sił – przede wszystkim 9 Dywizję Piechoty. Nastąpiły krwawe walki pomiędzy polskimi pułkami starającymi się otworzyć drogę odwrotu na południe a niemieckimi oddziałami zmechanizowanymi dążącymi na wschód.

27 Dywizja została wycofana na południe (uzupełniono ją 6 – 8 września), lecz z 9 Dywizji uratował się jeden pułk (w następnych dniach odtworzono kolejny).

4 Armia niemiecka przebiła się do Prus Wschodnich, co pozwoliło na użycie XIX Korpusu gen. Guderiana do ataku na Brześć nad Bugiem.

Walki żołnierza polskiego w Borach Tucholskich zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic po 1945 r. i po 1990 r. „BORY TUCHOLSKIE 1 – 3 IX 1939".

Bibliografia

[red.] Krzysztof Komorowski: Boje Polskie 1939 – 1945. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona Spółka Akcyjna, 2009, s. 57. ISBN 978-83-7399-353-2.